Forgetting My Ex

13. Choices

(John's pov)

"Yow bro. Kanina ka pa tahimik ah. May iniisip ka ba?" Panimula niya. Hindi ako sumagot agad. Naalala ko na naman ang sinapit ni Charry noong iniwan ko sa rooftop. Nagtago ako nun. Nakita ko pa nga na niyakap siya ni Marco.  Gusto ko mang lapitan siya, ngunit hindi pwede.

"Siya parin ba ang iniisip mo?" Tanong niya ulit habang hawak-hawak nito ang ticket.
Oo, aalis na kami ngayon. Sasama ako kay kuya sa Germany. Haharapin namin ang problema doon. Kasama naman sina daddy at mommy. Ito lang ang ibang paraan. Ayoko namang pakasalan si Kate.

"Nasaktan ko na naman siya."

"Pagmahal ka, maiintindahan ka. " sana nga. Sana nga sa pagbalik ko walang nagbabago. Sana hindi siya mapapagod sa kakahintay saakin.

"Sana nga."
Tapos, tumayo na kami kasi flight na namin. Magkatabi kami ni kuya ng upuan at si mama naman at papa.

*****

5 years later.

(Charry's pov)

Nagulat ako sa confetti na bumulaga sa akin pagkapasok ko sa opisina.
May dala-dala silang cake at sabay-sabay itong kumanta.

"Happy birthday to you. Happy birthday to you. Happy birthday happy birthday......  happy birthday to you..
Happy birthday Charry!"
Nasuprisa ako nun. Birthday ko na pala. 24th birthday ko ngayon. Nakalimutan ko. Panay trabaho lang kasi ako matapos akong grumaduate ng college. I took up Accountancy, kaya nung naging top  notcher ako sa board exam, kinuha agad ako ng Loisseto's Company bilang CPA.
Lahat sila may bitbit na paper bag. Obviously,  mga regalo yun. Kakaiyak naman.

"Happy birthday po maam!" Hinug ako ni Jessica, assistant ko. Tapos.inabot niya sa akin ang dala niyang paper bag. Nag abala pa talaga sila.

"Thank you... Thank you talaga. Nakakaiyak talaga to.. " sabi ko sa kanila. Nanliligid ang mga luha ko sa tuwa.

"Sus, ano ka ba parang yun lang... Masaya kami na nakakatrabaho ka. "Saad ni Trishna.

"Oo nga,,,,  we love you Charry..." nagyakapan kaming lahat. Tapos kumain na kami. Nagkatuwaan. Siyempre, isinantabi na muna namin ang mga trabaho.

How many years na pala?. 5 years? Matagal na pala. Hanggang ngayon, naghihintay parin ako. 
Until now, hindi ko parin naiintidihan ang mga dahilan ni John. Hindi nga siya sumasagot sa lahat ng emails ko. Araw-araw, nagpapadala ako ng email sa kanya.

Madaling araw na akong nakauwi galing sa trabaho. May sarili akong condominium. After kong grumaduate ng Senoir High, lumipad na si mama sa States. Doon na siya tumira kasama sina papa at ate. Syempre nagpa-iwan ako dito. Nagbabaka sakaling babalikan. Kaya heto, I'm still stuck in here. Yong mga kaibigan ko, nasa ibang lugar na. Hindi na kami laging nagkakasama. Namimiss ko na sila. Si Marco naman, ikakasal na. Matapos ng confession niya tungkol sa nararamdaman niya saakin, tinanggap naman niyang hanggang friends lang kami. Nakilala niya si Alex sa kolehiyo. Pareho ang kursong kinuha nila, HRTM.
Sa susunod na araw na ang kasal nila. Napabilis kasi nabuntis si Alex. Well, legal age na sila, why not?

......

"Magkano to miss?" Tanong ko sa saleslady.

"1500 po maam. "

"Here." Inabot ko sa kanya ang credit card ko. Bumibili ako ng regalo para kay Marco at Alex. Kinuha nila kasi akong abay sa kasal. Syempre, Marco was my friend kaya pumayag ako.
Bukas na ang kasal nila. I better prepare for my hair.
Nilinga-linga ko muna ang sarili sa mall bago nagtungo sa Salon.

Daming tao. Daming bagong magagarang damit. But anyways, i like clothes, lalo na yung off shoulder. Naku, araw-araw kung binibili yan. Hahaha.
Huminto ako sa tapat ng BOSS COFFEE at pumasok saka nag order. Habang higop-higop ko pa ang kape, nadala ng mga mata ko ang taong dumaan sa tapat ng store.
SERIOUSLY? SI.....

Si....

Si...

.......

****

Hahaha abangan. So lame talaga. Naiba yung concept ng storya. Pero sige lang boto niyo lang kung mahal niyo sila. Tsaarrrr. Ginamit talaga ang mayward.
#maywardians sogod!!!!

-pangit na author. Pweeee ;)