11.

1K 45 0
                                    

(Charry's pov)

Ilang araw na ang nag daan, nakalabas na ako sa hospital. Naging suki na talaga ako sa Saint Pauls Hospital eh. Akala ko mamatay na ako. Akala ko natamaan ako. Hindi naman pala. Hmmmp.
Hindi pa nga matagal akong nakalabas ng hospital, bumalik na naman ako doon. Mabuti nalang ay may mga prince charming ako na laging naka bantay sa akin.
Haba ng hair eh, dumagdag pa tong si Marco.

"Anak kaya mo na bang pumasok? Mag absent ka na lang total, malapit na ang Christmas break." Saad ni mama sa akin. Malaki rin ang pag alala ni mama sa nAngyari sa akin.

"Ma si Kate po? Kumusta?" Tanong ko. Rinig ko kasi na pagkatapos niyang lumabas sa hospital, pumunta na ito sa states at doon na tuluyang nagpagaling.

"She's fine sabi ng parents niya."
Sagot ni mama at umupo na rin siya at kumain na ng agahan. Pagkatapos kong kumain, agad na akong nagpaalam kay mama at pumasok na. Sa nagtatanong kung anong meron sa amin ni John, hindi pa kami. Sabi niya kasi aayusin niya pa ang tungkol sa kanila ni Kate. Hindi ko alam kung hanggang kailan pa.

Dahil may kunting time pa ako bago ang klase ko, nagmuni-muni na muna ako sa labas. Kalat nakalat nasa buong ang campus ang nagyari saamin. Minsan nga pinagbubulongan ako. Inagaw ko daw si John kay Kate. Mas si Kate pa talaga ang nagmukhang kawawa at ako naman ang kontrabida. Ang hirap naman kasi sa iba, naniniwala sa isang tsimis lang.

" Charry!" Napalingon ako. Nakangisi na tumatakbong John ang papunta sa kinaroroonan ko. Nasa hallway ako malapit sa locker area namin.

"Oh? Nagmamadali ka ata. " hiningal pa ito nang makaabot sa akin. May kunting pawis pero gwapo parin.

" How are you? May pasok kana?" Tanong niya.

"May 5 minutes pa akong natira bago ang klase ko. Bakit?" Sagot ko sa kanya. Tapos ngumiti lang ito ng nakakaloka. Nakita ko na talaga ang John noon.

"Wala, alis na ako bye." Tapos humalik ito sa pisngi ko bago kumaripas ng takbo. Ang gago! Nagnanakaw na halik ah.
Pero anyway gusto ko naman. Palihim akong ngumiti at pumasok na sa klase ko.

Malapit na ang pasko kaya puro projects ang ibinigay nga Mga teacher sa amin. Hindi narin kami nagdidiscuss pa.
Nagrecess na kami ng mga barkada ko. Puro masquerade ball parin ang topic sa buong campus. Sikat natuloy ako.

"Charry." Pinat ni Ishang ang ulo ko saka umupo sa tabi ko.

"Ok ka lang ba? Kanina ka pa kasi tulala pati yung soup mo, nalalamig na." Tanong siya sa akin habang higop-higop nito ang mainit na soup.

"Wala lang. Naisip ko parin si Kate. " sagot ko sa kanya. Hindi ko rin alam. Parang hindi ako kampanti sa nangyari. Kinabahan ako lalo. Hindi natin alam ang pwedeng gawin ni Kate. Mayaman sila kaysa sa amin. Mas mayaman sila.

"Si John?"
Napatigil ako sa paghigop. Ibinaling ko ang tingin ko kay Ishang. Seryoso siya.  Nakikita ko sa mga mata niya na may gusto siyang sasabihin sa akin.

"Balita ko uuwi na ng Pilipinas si Kate. Maaring hindi mo ikakasaya ang pagbalik niya." Hindi ko man naintindihan ang sinabi ni Ishang pero pinilit ko paring hindi mabahala sa sinabi nito.

"Anong ibig mong sabihin?" Hinawakan niya ang kamay ko at sabay sabing...

"Si John na ang magsasabi sayo. Ayoko ring mangialam sa plano niya."

"Plano?" Hindi na sumagot si Ishang at umalis na ito. Naiwan akong blanko. Naguguluhan. Kinakabahan. Natatakot. Iwan ko kung bakit.

★★★

Guysss... please vote if i really really deserve. Comments for some opinions and negative and positive feedbacks. Share nyo narin mga ka mayward. Hehehe

Lablab ko si mayang.

-missuglyduckling

Forgetting My ExTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon