Forgetting My Ex

15. Kasal

(Charry's pov)

Tanaw ko sa malayo ang nakangising si Marco. Dahan-dahan akong naglakad sa red carpet papuntang altar. Lahat sila nag-aabangan. SA BRIDE, syempre kasal to. At kailangan ko rin namang rumampa sa gitna dahil nga abay ako. Kapartner ko pa nga ang kuya ng ni Alex na kasing edad ko rin.Balita ko single siya. Makalandi na nga hahaha.

Pumwesto na ako sa upuan ko at lahat kami nag-aabang sa magandang bride. Dahan-dahan siyang naglakad habang akay-akay nito ang napakagandang bulaklak. Sa bawat lakad niya, hindi nawawala sa mga mata at ngiti niya ang salitang SA WAKAS! Mahal niya si Marco at alam kung hindi niya ito sasaktan. Mabait naman siya.
Halata narin ang tiyan niya. Malaki na kasi. Hindi lang naman dahil buntis siya kaya siya pinakasalan ni Marco. Mahal nila ang isa't isa. Taena, nakakaiyak naman pala. Hanggang sa iniimagine ko na ako yung bride at si John yung groom. Kaso lang kumirot na naman ang puso ko nung maalala kong MAY KATE NA PALA SIYA. 

Fastforward.

"You may now kiss the bride." Sabi ng pare. Hahalik na sana si Marco kaya lang natigilan ito nang may padabog na bumukas ng pintoan. Oh no. May tumutol? Huli na siya.
Napalingon kaming lahat at nagulat. Pati ako.
Matagal niyang tinitigan ang bride at nung narealize niyang lahat nakatingin sa kanya, yumuko ito at umupo sa may dulo ng upoan. Si John. Anong ginagawa niya dito? Umeksina pa kasi ayan tuloy napahiya. Hahaha.

Pero ang sakig nung makita siya.
Kaya lang mahal ko pa.

Matapos ng kasal, hindi ko alam na invited pala si John dito. Siya yung nag gate crash kanina. Masyado naman kasing padabog kaya ayun lahat alam na late siya.
Nung makita ko si Marco na paparaan, tinawag ko ito at tinanong.

"Di ko alam invited pala siya."

"Hahaha di ko rin nga alam eh."
Tawa nitong sabi. Napakamut naman sa ulo si Marco. So sino nag invite? Alangan namang kakilala niya si Alex. Bukod sa ako lang at si Marco ang kilala niya , meron pa ba?

"Ah sya sige. Dun ka na sa bride mo.!" Taboy ko sa kanya.

"Ang sama nito."

"Kinilig ka naman nung nakita siya!" Hirit pa niya.

"Che!" Inirapan ko siya at naglakad-lakad.

Ang ganda naman ng lugar nato. Nasa super elegant garden ang reception nina Marco at Alex. Maganda ang pagkakaplano ng lahat.
Nilibot-libot ko ang mga mata ko. At yun nahagilap ko si John na mag-isang umiinom ng beer sa may table. Lalapitan ko ba? Wag na lang, masasaktan lang ako lalo.

Baka ano pa ang masabi't aasa na naman ako.

"Charry."tawag niya. Charry ha? At hindi Ms. Cruz. Lumingon ako.

"Yes?" I smiled bitterly. Whatevah.

"Can we talk?" He asked.

"We're already talking. " i said sarcastically. Yeah. Then he smirked. Kung maka.. arggghhh. Para bang walang nangyari between us. Parang wala siyang sinaktan. Gagohan lang?

"Bakit ka ba nagmoment kanina sa simbahan? Seriously sa kissing scene pa talaga?" Tanong ko sa kanya. We're 1 meter away from each other.
Nakaupo siya samantalang ako nakatayo.

"Akala ko kasi kasal mo." Gusto ko mang tumawa sa sinabi niya kaya lang pinigilan ko lang like acting that i don't even care.

"Saan mo naman nakuha ang balitang IKAKASAL AKO?" napakamut siya.

"Sa assistant mo." Sagot niya at ngumiti. Ngiting napapainlove saakin. Shit.

"So? Kung ako yung kinasal tumotol ka na?" Say yes please. Asa!

"Hahaha. Oo." Yessss. Damn.

"Gagohan lang? Sa office nga hindi tayo magkakilala tapos ganito ka kung umakting sa harap ko? Would you please stop this non-sense dramas." Medyo napataas na ang boses ko. Nagulat naman siya. Hindi ko kasi napigilan ang emosyon ko eh. Ikaw ba naman kasi pag naghari na ang emosyon mo, mapipigilan mo pa ba? Diba hindi na.

"Dramas? Gusto ko lang naman kasing maging pormal pagtungkol sa trabaho. " sagot pa niya. Gusto kong itanong kung anong nangyari kaya lang natalo ako sa kaduwagan ko.

"Oo nga naman. Bat hindi pa ako nasanay." Anytime iiyak na ako. Please wag naman sa harap niya.
Dinampot ko yung beer saka uminom.

"Akala ko nga nag ka amnesia ka. Hahaha. " ako.

"Alam mo naman din diba, ikaw lang. Hanggang ngayon ikaw parin." Medyo nainis ako sa sinabi niya. Paglalaruan na niya naman ako. Padabog kong ibinaba ang hawak kong beer.

"Seriously?  Kung umasta ka, parang wala kang nasaktan ah? Wag mo nga akong gagohin John. I have suffered enough. !" Tapos umalis na ako. Tumakbo ng mabilis. Lumabas sa reception na animo'y naging bride na tumatakas sa groom o di kaya'y cinderella na kailangan umuwi na dahil hatinggabi na.  Nakalong gown pa naman ako at isa panakaheels narin. Nakiita kong  hinabol niya rin ako. Dahil mabilis akong nakarating sa parking lot,agad akong pumasok sa sasakyan ko at umalis na. I even heard him called my name.

Tumulo ang luha ko. Hindi ba napapagod ang mga mata ko sa kakaiyak? Pagod na ako.
Mapagod naman kayo.

*****