He's Mean

Chapter 22 - His Past

Medyo matagal na nakapatong ang ulo niya sa balikat ko mula sa likod and I can barely breathe. Gagalaw ang magsasalita na sana ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.

"Stay still. Kahit saglit lang."

At para akong sinapian ng robot na sumunod lang sa sinabi niya.

Sa wakas ay umayos na rin siya ng tayo at binitawan ang kamay ko. Hindi ko pa rin magawang lumingon. Narinig ko na lang ang mga yapak niya paalis at doon ko na naisipang lumingon. Nakasunod lang ang mga mata ko sa kanya nang bigla siyang tumigil.

"You can use the second room upstairs. Nandun na rin ang mga gamit mong gagamitin temporarily."

"... alright."

My eyes are still following his back until I can no longer see him. He left me dumbfounded. He always do.

I can't move on my ground. Napayuko na lang ako at maiing pumikit. I held my chest at niyukom ang kamay ko. I hardly hold myself in.

***

Naisipan ko na rin maligo at medyo maliwanag na sa labas. Hindi na rin ulit ako natulog at kasalukuyang nakaupo sa kama nang nakayuko. I'm worried about my sisters, and Levi. Justine as well. I'm wondering if they're also worried for me. I hope they won't. I don't want them to rattle and make a fuss just because of me. I want them at peace.

Napatingala ako nang magbukas ang pinto ng kwarto.

"What's with that face, Kezhekiah?"

I just ignored his question.

"Don't call me that way. It gives me chills."

Nahiga na lang ako patalikod sa kanya at akmang matutulog na. I should atleast, deserve a rest.

"What's wrong with calling you your name? Normal naman yun."

"Pero hindi normal yun sayo. Anyway, just get out."

"As you wish."

Then I heard the door shut.

Pinikit ko na rin ang mga mata ko until the darkness swallowed me completely.

***

(Levi's POV)

Kahapon pa ako patagong nagkabantay sa bawat galaw ng mga nasa A section pero di ko pa rin nakikita ni anino niya man lang. Balak ko lang naman sanang huwag siyang pansinin for the meantime kasi gusto kong siya yung unang mag-approach sa 'kin. But it looks like, almost two days na siyang hindi pumapasok.

I'm getting worried. Baka may nangyari nanamang masama sa kanya. She may be strong. Pero it doesn't change the fact na babae pa rin siya.

I've decided. I'll just go to their mansion. I'll eat my pride for her sake.

Umalis na ako sa kinatatayuan ko dahil kanina pa ako nakasilip sa room ng A Section.

Konting hakbang pa lang ang nagagawa ko ay may naramdaman na akong may kung sino man ang nakasunod sa akin kaya pinabilis ko ang lakad ko. Nang papunta na ako sa hallway ay may biglang humila sa akin at ipinasok sa isang bakanteng kwarto at isinara ang pinto. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nasa likod ko siya at ipinilipit niya ang mga kamay ko sa likod ko. Madilim pa dito dahil nakasarado pa ang mga bintana at patay ang ilaw. Mabilis siyang kumilos. What the fudge is happening? Nanginginig na ako sa takot. Nagulat ako nang magsalita siya at mangiyak-ngiyak na ako.

"Whom are you spying?"

..... s.. spying?

***