----------
Sa bawat papel na pinipintahan
Iyong natatanging mukha ang nagiging kalalabasan
Mga ala-ala nati'y sa puso ko ay nanahan
Tila ako ay nais ibalik sa masayang nakaraan
Tuwing nagmumuni-muni sa kalagitnaan ng gabi
Ay napaiisip ng magandang maaaring ipinta
Pinipilit mang makalimot ay 'di maiwasan ng sarili
Ikaw pa rin, ikaw pa rin ang pinipintakasi
Minsa'y nakaraang ipininta mo sa'king isipan ay naiguguhit
Iyong matamis na ngiti, ngayo'y sa kasalukuyan ko'y nagbibigay pait
'Di ko man nais na maiparamdam sa iyo ang lahat ng sakit
Kailangan nating magkalayo, sapagkat mayroon ka ng kapalit
Ngunit ang aking mga salita ay may nakatagong katotohanan
Ipininta lang sa iyong isipan na ako'y mayroong ibang mahal
Nawa'y mahal ko maunawaan mo ang aking dahilan
Panahon ko rito sa mundo ay unti-unti ng bumabagal
Mas naiisin pang sa akin, ikaw ay mapalayo
Hindi nararapat sa iyo na mamasdan ang aking panibugho
Sapat na ang hiram na sandaling ako'y minahal mo
Hanggang sa aking huling hininga sinta, ika'y naipinta na sa aking puso
----------