Hala kapıda dikilirken annemin sesini duymamla irkildim.
"Aa, tam da senden bahsediyorduk!"
Heycandan titreyen sesi duyup duymadığım konusunda tereddüte düşmüş, yerimde kıpırdamazken aynı sesin "İçeriye girsene Kyungie!" demesiyle duyduklarımdan emin olmuştum.
Lanet olsun
Kainin burada ne işi vardı?
Yavaş ve temkinli adımlarla içeriye girerken kapıyı da arkamdan kapattım. Gözlerimi elimden geldiğince ondan uzak tutmaya çalışıyordum. Suratıma sahte bir gülümseme yerleştirip anneme baktım.
Kai'nin, anneme tanıştığımızı söylediğini anladığım için , "O...Neden geldi?" diyebildim.
Onun adını söylememekte ne kadar ısrar etsem de, annemin bu konuşma şeklimden rahatsız olduğunu, yerinden rahatsızca kıpırdamasından bile anlamıştım.
"Önce bir otur bakalım."
Gözlerimi etrafta gezdirirken, Kainin çarpazındaki koltuğa oturdum ve bu itaatkar cümlenin devamında beni neler beklediğini düşünmeye başladım.
Şimdi.... Benim için iyi olan tarafını düşünürsek; Kai evimdeydi ve onunla ilgili birşeyler öğrenebilirdim.
Ama.. O da aynı şeyi bana karşı kullanabilirdi ve yanımızdaki benim annem olduğu için yaşanacak herşeye ince ayrıntısına kadar dikkat edip bu saçmalığı en ufak zararla atlatmaya çalışmalıydım.
Gerilim flimindeymişim gibi hissederken rahatsız edici sessizliği annem bozmuştu.
"Kyungie, Jongin ile küs müsünüz yoksa? Neden böyle soğuksun ona karşı?"
Anne.Bana.Kyungie.Demeyi.Kes.
Kai bana fırtına öncesi sessizliği hatırlatırken cevap vermeyi akıl edebildim.
"Yoo, neden olalım ki?" dedim ve bu olayın tadını çıkarmak için hamlemi yaptım. "Değil mi... Kai?"
Yerinde kıpırdandıktan sonra sırıtışıma karşılık vererek, " Tabiki değiliz Kyungie~" dedi.
Sesi aegolu mu? SİKTİR!
Annem memnuniyetle gülümserken, yüzümdeki gülümseme çoktan kaybolmuştu... Kai konuşmaya devam edince dikkatimi ona çevirdim.
"Bayan D.o, oğlunuzla ilgili bir şeyler anlatsanıza. Onu daha yakından tanımayı çok isterim."
Bir kez daha, Siktir!
Ellerim terlemeye başlarken annemin Kai'ye neler anlatabileceğini düşünüyordum. Abartarak anlatacağından hiç şüphem yoktu.
"Ah tabiki! Nerden başlasam ki... Kyungsoo içine kapanık bir çocuk aslında, duygusal yapısını bu şekilde kapatıyor ya da-"
"Yada punk görünümüyle."
Kendimi büyük bir proje gibi hissediyordum, Kai ve annem tarafından incelenen..
Annemin dedikleri karşında ağzımı açmamak için direnirken, Kainin dedikleri dalga dalga şok etkisi yaratmıştı.
Buradan gitmek istiyordum ama annemin buna izin vermeyeceğini bildiğim için tek yaptığım, biri dokunsa elektrik saçacak bir şekilde oturmaktı.
Annem artık 'Kyungie' demiyordu, buna sevinebilirdim en azından dimi?
"Arkadaşları Kyungsoo da punk potansiyeli olduğunu söylerdi eskiden ve bende bu görünümü beğenmeye başladım aslında. Bu kadar çok dövme yaptırmasına, her birinin bir anlamı olduğunu söylediği için izin vermiştim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Say My Name/ KaiSoo
Fanfiction"Bir anlaşma yapalım, ne dersin?" Bu dediğinden nereye varacağını çok merak ediyordum. "Neymiş?" Anlamsızca hala suratına baktım. "O 'lanet olasıca adımı' inleyerek söyleyeceksin!" "Anlamadım!?" "Aptal ayağına yatma, dediğimi duydun... Var mısın?" B...
