Say My Name/ KaiSoo

43: KaiSoo And Jealousy

Aaaa bu da ne böyleee bölüm mü gelmiş ne? 

aaaaaaa

***

Baekhyun uzaktan bana doğru koşarken bir yandan da bağırıyordu.

"Hamileyim, Kyungsoo!"

Kaşlarımı çatarak, "Bir erkek hamile kalamaz, Baek." diyerek gözlerimi devirdim. "Sadece biraz kilo almışsındır." Bana yaklaşınca karnının büyüklüğünü fark etmemle ne ara bu kadar şiştiğine anlam veremedim. "Çok." diyerek kendimi düzelttim, gözlerim irileşirken. "Tanrım, Baekhyun! Çok kilo almışsın."

Neye uğradığımı şaşırırken bana yaklaşmasıyla söylediği şeyde ciddi olduğunu anlayınca şaşkınlığım iki katına çıkmıştı. Heyecanlı bir şekilde tekrar, "Hamileyim, Kyungsoo!" deyince tüylerim adeta diken diken olmuştu. Elini karnında gezdirirken bana yaklaştı ve "Amca oluyorsun." diye sırıttı. Yüzümü buruştururken bu sefer de elimi tutup şişik karnının üzerine koydu. "Bebeğimin kalp atışlarını hissetmek ister misin?"

Ne olduğunu anlamaya çalışırken bir anda Chanyeol'ün içeri girip ağlayarak bize doğru koşmasıyla daha da ürpermiştim.

"Baba oluyorum!"

Gözyaşlarını silip Baekhyuna sarıldıktan sonra onu kucağına kaldırarak etrafında döndürünce elimle alnıma vurmuştum. Birbirlerine aşk dolu bakarken dudaklarını birleştirmeleriyle gözlerimi sıkıca kapattım. Tekrar açtığımda ikisinin gözlerimin önünde tutkulu bir şekilde öpüştüğünü görünce kendimi odadan dışarı attım.

Aman Tanrım! Galiba tamamen kafayı yedim.

Dışarı çıkmamla derin derin nefes almaya başladım. Kendime gelmeye çalışırken bu sefer de karşıma Jongin çıkınca olduğum yerde kalakalmıştım. Bana doğru yaklaştı ve elini uzatarak sıkmamı bekledi. Kaşlarım çatılırken elini sıkınca birden gülmeye başladı. Bu halini görünce her şeyin aslında bir şaka olduğunu düşünerek gülerken ona eşlik etmemle birden yüzünü ağlamaklı bir ifade kapladı ve elimi daha da sıkarak sallarken diğer eliyle omzuma sert bir şekilde vurup o korkunç cümleyi söyledi.

"Sevgili olamadık bari amca oğlu olalım."

"Aptal! Amca oğlu falan değiliz! Sen benim amcamın oğlu musun?"

"O zaman dayı oğlu olalım."

Neye uğradığımı şaşırırken, "Tanrı aşkına, bu ne saçma bir rüya böyle!" diye inlememle Jongin bana yaklaşıp kulağıma fısıldadı.

"Şimdi biz neyiz?" 

Sesi o kadar naif ve hırıltılıydı ki, gözlerimi kapatmamak için duygu savaşına girdim.

Tam o sırada Baekhyun ve Chanyeol yanımıza ellerinde bebekle gelince ağzım açık bakarken, "Ne ara doğdu bu?" diyerek ellerimle başımı kavrayıp saçlarımı çekiştirdim. Kafayı yemek üzereydim. Baek, kucağındaki bebeğe baktıktan sonra bize dönüp tıpkı Jongin gibi gülünce onunla birlikte gülmeye başladım. Her şey bir şaka olmalıydı zaten. Eminim bunu planlamışlardı. Bir anda Baekhyun tekrar bebeğini sevdiğini görünce yine şaka olmadığını anlamamla gülmeyi bırakıp ağlamaya başladım.

"Çocuğumuzun adını Ayı koymaya karar verdik."

Baek ve Chanyeol aynı anda konuşunca Jongin ile birbirimize bakıp yüzümüzü buruşturduk.

"Hayır!"

Bağırarak kafamı kaldırmamla soğuk terler dökmüş bir şekilde yatağımda olduğuma hiç bu kadar sevinmemiştim. Etrafıma bakarken rahat bir nefes verip kafamı yastığa attım. Hayatımın en saçma ve mantıksız rüyasını gördüğüme inanamıyordum. Tam anlamıyla kabustu. Anlamadığım şey ise böyle bir fikrin bilinçaltıma nasıl girdiğiydi. Baekhyun ve Chanyeolün birlikte olması, Baek'in hamile olması, Chanyeolün baba olması, Jonginin amca ya da dayı oğlu olduğumuzu falan düşünmesi ve tabi bir de bebeğin iki dakika içinde doğması... Her şey son derece tuhaftı.