Like I Would//Camren (Texting)

3.2

Camila'nın Ağzından

"Hadi barışın."

Ally ellerini çırpınca alayla gülüp göz devirdim. (Bu da Camila'nın özel hareketi oldu aq)

Dinah hararetle başını salladı ve suçlayıcı gözlerle Lauren ve bana baktı.

Okuldan sonra Lauren'la beni buluşturmuş, barıştırmaya çalışıyorlardı. Yine de Lauren'in özrünü duymadan affetmeyecektim.

"Üzgünüm ama yokluğumda başkalarıyla flört eden birini bu kadar kolay affedemem."

Çocuk gibi davranınca tekrar göz devirdim.

"Evet, ben de eski erkek arkadaşına selam veren birini bu kadar kolay affedemem."

Dinah ve Ally bana tip tip bakarken Normani kahkahayı patlattı.

"Cidden bunun için mi küstünüz?"

"Böyle deyince mantıksız göründü, ama yemin ederim haklıydım!"

Normani'nin gülüşlerine Ally ve Dinah da katılınca sinirle soludum.

"Ayrıca Dinah sırf meşgul olduğunu söyleyip bir kızla buluştu diye ondan ayrılan birinin bunu demesi ne hoş."

Dinah ve Normani'nin kahkahası anında anında kesilirken bu sefer Ally ve Lauren kahkaha atıyordu.

"İşte benim kızım."

Sinirle Lauren'a dönüp kaşlarımı çattım.

"Kapa çeneni, sana hala kızgınım."

Lauren, anında küçük bir çocuk gibi sustu ve kafasını eğdi.

"Üzgünüm karıcığım."

İçimden gülmek gelse de dudaklarımı birbirine bastırarak tekrar Dinah ve Normani'ye döndüm.

"Yani, siz barışmadan ben ve Lauren'a karışma hakkına sahip değilsiniz."

İkisi de göz devirince Ally'e sinsi bir bakış attım. O da aynı bakışla bana bakıyordu.

"Eh, madem ikiniz de barışmak istemiyorsunuz, uğraşmam ben de."

Arkama yaslandım ve bacaklarımı masaya uzattım. Kaçamak bakışlarla birbirlerine bakıyorlardı.

"Ee, Dinah? Tyler ne yapıyor?" Ally bana bakıp sırıtarak sormuştu. Karşılık olarak göz kırpıp Dinah'ya döndüm.

"Evet, geçen gün evine gitmiştin sanırım?" Ally kıkırdayınca gülümsedim.

"Ah, kesin şunu." Dinah homurdanınca daha çok gülümsedim.

"O zaman barışın." Lauren ve Ally başını onaylarcasına salladı. Normani beklentiyle Dinah'ya bakıyordu.

"Kapayın çenenizi. Normani'yle bir daha birlikte olmayacağım!" Hışımla ayağa kalkıp dışarı çıkınca hepimiz sessizce Normani'ye bakıyorduk.

"Mani, seni hala seviyor. Boşuna üzülme."

Normani kısa bir süre Lauren'a baktı ve omuz silkti.

"Yeterince açık konuştu, kızlar. Çabalarınız için teşekkür ederim ama her şey bitti."

Kızlarla birbirimize üzgün bakışlar atarken Normani de ayağa kalkıp çıkışa ilerledi.

Bir süre ortama sessizlik hakim olurken Ally kafasını kaldırıp bize baktı. "Herkes gittiğine göre, siz de barışın artık."

Lauren bana dönünce ben de ona dönüp gülümsedim. O da gülümseyerek bana yaklaştı ve burnuma bir öpücük bıraktı.

"Sadece seni hala o Brad denen heriften kıskanıyorum, Lauren. Üzgünüm."

"Ben de üzgünüm bebeğim. Görünce selam verdim sadece. Görmezden gelmeliydim."

Gülümsedim ve Lauren'a sımsıkı sarıldım.

"Seni seviyorum."

"Ben de seni."

Lauren'a daha çok sokuldum ve hissettiğim huzura odaklandım.