The Way I Loved Him ✓

Chapter Thirty Nine : Torpid

Dominic

Dahan dahan akong nagmulat ng mata 'ko. At pagmulat 'ko puting kisame ang bumungad saakin.

Where am I?

"Oh my god! Dominic, my son!" napalingon ako sa gilid 'ko. Mom? "Thank goodness your awake!" my mom said while crying. i caressed her back.

"Where am I?" nanghihina 'kong tanong.

Hindi pa nakakasagot si mom ng bumukas ang pinto at iniluwa 'non si Dad. "Dad?"

Gulat naman itong napatingin saakin.

"Vincent! Your son's already awake!" masayang usal ni Mom kay Dad.

Lumapit saakin si Dad at saka ngumiti. "Are you feeling better now?"

Tumango ako. "How long did I sleep?" I asked.

Naging malungkot naman si Mom. "Aww honey, it's been 1 week." Usal niya. "Isang linggo ka ng tulog,anak."

"Isang linggo?"

"Yes, Anak." Sagot naman ni Dad.

"Oh my gosh. We were so worried about you! Kaya naman umuwi kami agad dito sa pilipinas as soon as we got heard na may nangyari sainyong masama!" usal ni Mom. Nag aalala.

Napaisip naman ako. Isang linggo? Nagpalinga linga ako sa paligid.

"Your in the hospital, anak." Sagot ni Dad sa tanong 'ko.

Hospital huh?

"What happened?" i asked.

Nagkatinginan silang dalawa. "You don't remember, anak?" tanong ni Dad.

Napaisip ako. Ano nga bang nangyari-

Napabalikwas ako sa higaan 'ko ng maalala ko ang mga nangyari!

Ang pagkuha saakin ni Desiree. Ang pagdala niya saakin sa lumang building sa QC. Ang pag gapos ng mga malalaking lalaki saakin sa isang upuan. Ang pambubugbog, sipa, pagpalo saakin ng baseball bat sa ibat ibang parte ng katawan 'ko. Ang pagdating ni Shane. Ang pagdala sa kanya sa isang kwarto roon. Ang pagtanggal ni Shane sa pagkakatali ng paa 'ko. Ang pagtutok sa kanya ni Desiree ng baril. Ang palihim kong pagtanggal ng tali sa mga kamay 'ko. Ang pagharang ''ko ng sarili 'ko kay Shane. Ang pag tulak niya saakin. At ang pagsalo niya ng balang ipuputok sana ni Desiree para saakin.

Iniligtas niya ako. Shane saved me..

"Naalala mo na ba, anak?" mahinahong tanong ni Mom.

Tumingin ako sa kanya. "I need to see Shane." Walang ano ano'y tinanggal ko ang mga nakakabit sa katawan 'ko at paika ikang naglakad papunta sa pinto palabas.

"Anak, sandali!" pagpigil saakin ni Mom.

Napatingin ako sa kanya. Nagkatinginan at naghawak sila ng kamay ni Dad. Na hindi ko naman naintindihan. Nakikita ko rin sa mga mata nila ang lungkot.

"Sasamahan ka namin ng Daddy mo sa kanya." Ngumiti si Mom. Iyong hindi umaabot sa mata niya.

Ano bang nangyayari? Naglakad kami ng sabay sabay. Inaalalayan nila akong dalawa sa magkabila 'kong tabi.

Marami ang tumitingin saamin. Saakin. Maraming nakangiti saakin na parang sinasabi nila na mabuti ay ayos lang ako.

Pero ako? Hindi 'ko magawang ngumiti sa kanila. Hindi ko kaya. Hindi ko kaya hanggat hindi 'ko nakikitang maayos ang kalagayan ni Shane.

Huminto kami sa isang pinto.

Pagtingin 'ko, ICU?

Napatingin ako kanila Mom and Dad. Nagtatanong ang mga mata 'ko. Nangungusap. Inaalam kung bakit dito nila ako dinala.