chapter 23

1 0 0
                                    

Matapos ng pangyayaring nagconfess sa akin si kyle. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa aking kaibigan na wala ako sa aking sarili na tila ba naglalakbay ang isip ko sa sinabi niyang na mahal niya ako more than friends.

" pero alam ko naman na kaibigan lang ang turing mo sa akin kaya naman siguro mas mabuti na lumayo na muna ako sayo dahil labis akong nasasaktan kapag nakikita ko kayong magkasamang masaya " saad ni kyle at umalis na siya.

Na iwan na lang akong mag-isa sa rooftop ng pagbaba ko dumiretso na ako sa room. Walang nangungulit sa akin ngayon dahil galit pa ako kay sophie kaya tahimik lang siya. Nang matapos ang pangatlong subject lumapit sa akin ang grupo nila natalia.

" siguro masaya ka na ikaw ang gf ni chandler " wika ni mariel.

By the way wala si natalia sila ambet at mariel lang lumapit sa akin.

" ano bang pinagsasabi niyo ?? " saad ko

" hi naku !! huwag ka ngang magmang-maangan eh gustong - gusto mo din naman diba " saad ni amber.

Umakto na akong tumayo at paalis na sa kinauumpuan ko dahil ayoko ng gulo. Kaso lang bigla akong tinulak ni mariel kaya napaupo ako sa sahig.

" ah pwede ba ayoko ng away!!! " saad ko.

Maya-maya lang lumabas si chandler sa pagitan nilang dalawa at tinulungan akong tumayo pagkatapos humarap siya sa dalawa sakto namang dating ni natalia.

" makita ko pa na saktan niyo siya ako mismo ang makakalaban niyo " saad ni chandler.

" wow naman chandler matapos sa bestfriend ko yan namang babaeng yan " saad ni amber.

" TAMA NA YAN !! " Sigaw ni natalia na nagmumula sa may pinto.

" halika ka na enid " wika ni chandler sabay hila sa akin dinaanan namin si natalia sa may pinto. Sinundan pa nga niya kami ng tingin kaso lang si chandler hindi man lang tumingin kay natalia. Anong problema niya ??

" wait lang " pagpipigil ko sa kanya. " bakit ka na lang ba nangingialam ng away ng iba " saad ko

" alam ko naman na simula una pa lang pagiinitan ka talaga ng kaibigan niya " saad niya

" alam ko kaya nga inihanda ko na ang sarili ko diyan " wika ko

" kaya nga humihingi ako ng sorry saka taposin na natin to " saad niyang muli.

Oo nga ng maayos ko na rin ang problema ko sa bestfriend ko.

Makalipas ang ilang linggo natapos ang pagpapanggap namin ni chandler ang araw kung saan ako nasaktan ng lubos well back to reality na ako pasok at uwi normal na gawain ng studyante naging magkaibigan din kami ni chandler. Nagpasalamat sa akin si natalia mayroon din naman akong saya na naramdaman pero mas maraming pa ring lungkot na nararamdaman ko hindi pa rin kaming bati ni kyle at sophie mag-isa na lang ako kumain sa canteen hanggang sa pag-uwi ko.

Ito ang kapalit ng pagtulong ko kay chandler mayroon na ring nagbubush sa amin sa social media. Dakila daw akong tanga na nagpagamit ginawa lang akong laruan, panakip butas para sa kaligayahan nila well anong magagawa ko kung ganyan sila mag-isip basta ako alam kung ginagawa ko bahala na sila manghusga basta ako wala akong ginawang mali sa kanila. Wala akong tinapakan na ibang tao kaya bahala sila kung anong gusto nilang sabihin.

Pero na lulungkot lang ako na kahit saan ako magpunta pinagbubulungan ako kaya kahit sa pagkain dito na lang ako sa likod ng gym kumakain na mag-isa na parang ba ako na yung tumulong ako pa yung na dehado how sad !! enid dahil lang doon labis ka na lang nilayuan.

Sa canteen bibili ako ng pagkain pagpasok ko pa lang lahat ng istudyante nakatingin sa akin. Maging sa paglalakad ko nakasunod sila ng tingin maging mga kaibigan ko ng bigla na lang may bumunggo sa akin natapon tuloy ang pagkain niya sa akin.

" ano ba yan miss!! tanga ka ba hindi ka tumitingin sa dinadaanan mo tsss ayan tuloy mapapalitan mo ba yan " sigaw ng lalaki na mas lalong napapatingin yung mga student sa akin

Tumingin ako sa dereksyo nila sophie nakatayo si sophie na para bang gusto niya akong tulungan kaso lang pinigilan siya ni kyle at hinawakan sa kamay.

" ito na kuya oh ! " saad ni chandler na bigla na lang sumulpot sa gilid namin.

" sa susunod tumingin ka " saad muli ng lalaki saka umalis na.

" okay ka lang ba enid " saad ni chandler.

" ah...ah oo sa...salamat ! " wika ko

Kaya naman umalis na ako sa canteen. Alam ko na sinundan ako ni chandler sa paglabas ko ng canteen. Tumakbo ko hanggang makarating ako sa locker ko tiningnan ko yung damit ko na may mansta saka binuksan ang locker ko saka naman to sumara.

" may problema ba ? " wika ni chandler.

" pwede ba chandler iwan muna ako " wika ko saka patalikod na ako sa kanya ng hawakan niya ang kamay ko para mapaharap ako sa kanya. Agad ko namang piniglas ang kamay niya sa pagkakahawak niya sa akin.

" kausapin mo nga ako " wika niya

" wala ng dahilan para kausapin ka kung maari lang lumayo ka na sa akin. Wala ka ng dahilan para guluhin ako kaya keep away from me " pagkatapos ng mga salitang binitawan ko kay chandler siya naman akong tuluyang umalis hindi na ako nakakuha pa ng t-shirt na pamalit.

Pumunta ako sa rooftop at doon nagemote-emote sympre ikaw ba naman na mawalan ng kaibigan ng may narinig pa akong ilang tawanan. Akala ko pa naman makakapagsolo ako kaso hindi pala then i heard another familiar voices ng napadaan sila sa dereksyon nakita ko si mika at kyle na masayang - masaya. Tiningnan lang ako ni kyle tapos niyaya na siya ni mika bumaba hindi ko na nagawa pang tumingin sa kanila siguro nakalimutan na niya talaga ang friendship namin. Lumapit ako banda sa harang kung mawala na lang kaya ako siguro saka nila ulit ako hahanapin at magsisi sila samga ginawa nila sa akin.

" hey! are you okay " wika ko

Napatingin ako sa lalaking nagtanong sa akin. May katangkaran siya may pagkamaputi medyo may kulay buhok niya maladark brown. Tapos may inabot siyang isang plastik na may t-shirt tiningnan ko lang to at hindi inaabot ng hawakan niya ang kamay ko at pinahawak ang plastik sa akin.

" i think you need that " saka siya ngumiti.

" no i can't accept this " wika ko sa kanya.

" huwag kang mag-alala walang kapalit yan mas kailangan mo yan okay " muli niyang saad

" th- thank you " saad ko

Umupo siya sa may silong

" bakit ka nag-iisa ?? " tanong niya pero hindi ko siya sinagot. Tumabi ako sa kanya

" anong pangalan mo ? " saad ko

" you can call me lei ikaw ? " saad niya

" enid, anong ginagawa mo dito ? " tanong kung muli.

" teka nga parang nabaliktad ata ako tong unang nagtanong tapos ako tong tinatanong mo " saad niya

" wala na akong kaibigan kaya ako na lang mag-isa " saka ako yumuko.

" you can consider me as a friend " sabi niya kaya naman napatingin ako sa kanya. Samantalang siya nakatingin sa harap ng bigla siyang tumingin saka ngumiti sa akin para bang nakaramdam ako ng gaan ng loob sa sinabi ni lei akala ko forever alone na ako hindi pala hindi ko din na iwasang mapangiti.

" ayan ngumiti ka na hindi ka na mukang malungkot " saad niya kaya naman umiiwas na ako ng tingin.

Maya-maya lang bumaba na kami dumiretso na ako ng c.r para magpalit ng damit ko at nagpunta ako ng room namin as usual tinginan naman sa akin silang lahat wala ng bago.

my crush or my bestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon