KAZANILMIŞ

yerle bir

Bu bolumun yarısını hastanede doktorumu beklerden tlf yazdım. Hic bir animi boş gecirmiyorum sizler icin ama siz beni sevmiyorsunuz

Valla yildizi doldurun yeminle onumuzdeki bolumu yazmam☺

"cemal....."

"Cemal..."

"Abi abim..."

"Onu bul onu bul....onu bana getir cemal  yeni eve"

"Tamm abi yorma kndini"

Onu bul cemal onu bul

Iste abimin son sozleri bunlardi...

LİNA.....

Ahh ben ne yapmistim....

Hayir lina hayir....pisman olma o bunu hak etti o seni bir mal gibi bir esya gibi satin alip  beni bu hale getirene kadar ugraşmisti.

Kos....koş... kac...   durma dinlenme...

Nereye allahim nereye... babama eve....

"Taksi"diye bagirdim bu saatte burda bi taksi  yok bu sefer şanstan bahsetmeyecegim

"Nereye abla"

"Devam et" dedim o hizla yok alirken ellerime baktim.

Lanet olsun silah nerdeydi ne yapmistim nereye atmistim hatirlamiyirdum.

''daha hızlı'' dedim, şoför hızlandığında kasıklarımda ki bir sancı küçük bir çığlık atmama neden olmuştu, bacaklarım titriyordu, tanrım, ben ne yapacağım, 

hayatta babama söyleyemezdim, nasıl söylerdim, kahrından ölürdü, ilhana beni verdiği tüm bu olaylara neden olduğu için kendi kendini yer sonunda da beni vicdan azabıyla baş başa bırakırdı, 

hayır.....söyleyemezdim..... 

''geri dön'' dedim, şoföre, dikiz aynasından bana baktığında, 

''ne bakıyorsun geri dön dedim, aldığın yere bırak beni'' dedim, şoför ses çıkarmazken, üstümde para olmadığını fark ettim, ama benim için değersiz olan bir şey vardı, 

gittikçe dibe batıyordum, 

onu vurmuştum.....dizlerinin üzerine çökerken elini karnını koymuştu

''lina'' demişti ben kapıdan çıkmadan, lina, her yerimde olan dudaklarından son kelime benim adımdı, kahretsin, 

geri dönmeliydim, onu bırakmayacaktım, kahretsin ne yapacaktım  aklım karmakarışıktı, ama hayır, onu orda bırakamzdım, acıdığımdan falan değil, orda ölürse ki ölmüştü büyük ihtimalle, onu ordan çıkarmalı ve gömmeliydim, 

tamam sakinleş lina, dediğimde gözümün önünde bir mendil sallandı, 

tıpkı düğün gecemde ki gibi, beyaz kumaş bir mendil, oydu, hayır o olmazdı, 

onu vurmuştum, hayır allahım hayır.....

ölüm sadece tabancayla yada bıçakla olmaz.....insan yapmak istemediği şeyi yaparken de öldürmüş olur kendini......

''hayır'' diye bağırdım kulaklarımı kapatırken, duymak istemiyordum sesini, 

''peki abla sen bilirsin'' bu ses ona ait değildi, gözlerimi araladım, kulaklarımda ki ellerimi çektim, deliriyordum, şoför uzattığı mendili aldım ve göz yaşlarımı sildim, 

tanrım.....ben, öğretmen olmak için yanan ben, insanlara karşı sadece insanlar değil bir karınca bile benim yanında zarar verilmeyecekler listesinde yer alırken ben nasıl bir insanı vurmuştum,