Center BLOOD

chater 25: wishing you well

Julie's pov

Hmmm. Hmmm! Teka anong ng yari hindi ko ma alala. Minulat ko ung mata ko tapos nilibot ko ng tingin ung paligid at mukhang nasa  kwarto ako anong yari. Tumayo ako at nag lakad palabas ng kwarto ko. Pag labas ko ay nakita ko agad si ta'lon sa baba kaya bumaba agad ako.

"Ta'lon nasan silang halat??" Tapos tinignan lang ako ni ta'lon at saka sya nag lakad palayo. Teka anong prblema nya. "Ta'lon sandali" ng hawakan ko si ta'lon ay nag karon ng napaka palakas na ilaw ung tipong lalamunin ka kaya napa pikit ako.

----------

Hmmm. Uhhh! Ng idilat ko na ung mata ko ay napunta kami sa ibang lugar kaya laking gulat at pag tataka ko. "Teka! Nasan tayo??!" Tinignan lang ako ni ta'lon ung tingin na walang imusyon. "Ta'lon mag salita ka hindi maganda ang ng yayari dito natatakot na ko" tinakpan ko ang mata ko tapos nagulat nalang ako ng niyakap nya ko. "Wag kang umiyak. Nasasaktan ako pag umiiyak ka" tapos napatingin ako kay ta'lon na may luha pa sa mata kaya pinunsan nya ito. "Hindi ko maintindihan anong bang ng yayari??!" Tapos ngumiti sya. "Julie hanggang dito nalang. PAALAM" HA??? Pero bakit teka wag kang umalis. Tumalikod sya nakikita ko ang dahan dahang pag layo nya sinubukan ko syang habulin pero hindi ko magawa ung feeling na kahit anong bilis ko hindi ko parin sya maabutan. Sinubukan ko rin syang abutin pero bakit parang ang layo layo nya.

Hanggang sa nawala na sya tapos bigla nalang  dumalim at wala nakong makita. Plssss! Ipaliwag nyo sakin kung anong ng yayari dito bakit ng yayari to.

Tapos bila nalang nag karon ng isang napaka ilit na ilaw. Tapos bigla akong nakarinig ng boses ng babae. "Ang lahat ng nakita mo ay isa lang pagsubok. Susubukin nito kung hanggang saan ang tibay ng puso mo" pero bakit. Hindi ko maintindihan bakit ng yayari sakin to. "Kung gusto mong makaalis sa kawalan na to kailangan mong lumapit sa ilaw" kung gagawin ko yun makakaalis na ko dito. Tumayo ako at gumawa ng isang hakbang. "Pero kung gagawin mo yun. Makakalimutan mo halat at babalik ka sa normal mong buhay at walang kang alalang kahit anong meron ka dito" napa hinto ako sa sinabi nya at napa upo. Kung tatawid ako dun makakalimutan ko lahat. Si ta'lon at lahat ng kaibigan ko pati ang masasayang ng yari sakin ng dahil sakanila. Pero bag hindi ako tumawid dito nalang ako habang buhay. Anong gagawin ko natatakot ako ayo kong itapon lahat ng pinag samahan naming lahat ayo kong kalimutan silang kahat.

Tapos bigla nalang ng flash back lahat ng nangyari samin kaya bigla nalang ako na paluha. Pero....pero bag wala akong ginawa
Nalilito na ko hindi ko na alam kung anong gagawin.

Nang mawawalan nako ng pag asa bigla nalang ako nakarinig ng boses. "Please julie wag kang makikinig sa mga sinasabi sayo ng ilusyon na yan. Makinig ka sa boses ko"
Si-si ta'lon. Nang marinig ko ang boses nya laking tuwa ko pero hindi  ko alam kung saan ng gagaling ang boses nya.

"Walang kang magagawa kahit parinig mo pa ang boses nya" ano. "Pero anong bapat kong gawin bukod sa pag tawid sa ilaw na yan??" Medyo matagal akong nag hintay sa sagot. "Ikaw ang bukod tanging taong nakulong dito na nag hingi ng isang paraan para makalabas dito. Pero sige kung yanan gusto mo" meron pang isang paraan. "May dalawa kang pag pipiliaan. Ang manatili sa school na to at ipahamak ang buhay mo o' bumalik sa pamilya mo at kalimutan lahat ng nandito" hindi maganda to anong pipiliin ko. Tapos bigla ko nalang inalog ang ulo ko at sinampal ang sarili ko "Hindi ko kailangang pumili kase alam ko kung anong gusto ko. Mahal ko ang mga magulang ko pero hindi ko pwedeng talikuran  lahat ng taong nag pasaya at prumotekta sakin mahal ko sila kaya hindi ko kailangang pumili. Kung kailangan kong manatili dito mananatili ako" tama hindi ko kailangang mamili kase nasakin na silang lahat. "Magandang sagot. Labis mo kong pinasaya ikaw lang ang nag iisang taong may napakalakas na puso. Masaya akong makilala ka" tapos nag karoon ng napakalas na ilaw.
     
     "Makakaalis nako"