Նա պտտվեց և նայելով աչքերիս ասաց. -Էվա դու ուրիշ ես...դու նման չես Էլիսոնին, դու երբեք նման բան չես անի... -ինչու ես այդքան վստահում ինձ? -ուղղակի գիտեմ ու վստահ եմ... Նա կարող էր ասել, որ սիրում է դրա համար էլ հավատում է , բայց չասեց: -Էվա դու մտար իմ կյանք իմ կամքին հակառակ, բայց զարմանալին այն է, որ դա ինձ դուր եկավ...դու մնացիր քո սեփական կարծիքին ու չդառնալով ուրիշների կարծիքի ազդեցության զոհ ' հավատացիր ինձ...դու նման չես մյուսներին,- ասելով սա նա գրկեց ինձ:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Ես սրբեցի արցունքներս ու ժպտալով ասացի. -Արի վաղը հանդիպենք, դա կլինի մեր առաջին պաշտոնական ժամադրությունը^^վստահ եմ, որ շատ լավ կանցնի^^ -անպայման(: Մենք ուղեվորվեցինք դեպի տուն: Ճանապարհելով ինձ Քամերոնը միացրեց իր ականջակալներն ու գնաց:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Տրամադրությունս շատ բարձր էր և երբ մտա տուն տեսա մայրիկիս: Նա նկատելով իմ ժպիտը հարցրեց. -և ? խոսեցիր հետը? -աահաաա^^ -ու ինչ? -մամ^^մենք հանդիպում ենք^^ Մայրս ինձնից շատ ուրախացավ և երկուսով սկսեցինք թռչկոտել: Այդ պահին ներս մտավ հայրս և մենք լրջացանք: Նա կասկածելի հայացքով նայեց ինձ ու ասաց. -Եվ ինչն է այսքան ուրախացրել ձեզ? -Էվին բարձր գնահատականներ է ստացել և մենք ուրախանում ենք^^ *հայրս շատ ուշադիր էր իմ նկատմամբ,,, նա ինձ շատ էր սիրում, բայց հերթը երբ հասնում էր ընկեր ունենալուն նա փոխվում էր ու ասում .《դեռ ժամանակը չէ!դա քեզ պետք չէ!》... հայրս միշտ սառն էր դատում, և ես շատ շնորհակալ եմ նրանից, իսկ մայրս օգնում էր հասկանալ ինչ է կատարվում հոգումս այդ պատճառոց էլ նա չէր բարկանում ինձ վրա^^》 -հիանալի է Էվի^^ ապրես աղջիկս,- ասաց հայրս և գրկեց ինձ: Երբ Նա գնաց ես ու մայրս շարունակեցինք մեր թչռկոտումները:Ամբողջ գիշեր չքնեցի ,,,մտածում էի այն մասին, թե ինչ էր կատարվել ատրակցիոնում և այն միտքը , որ Քամերոնը ինձ սիրում է*չնայած, որ այդպես էլ չասաց այդ մասին* չէր թողնում , որ քնեմ:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Հաջորդ օրը գնացի քոլեջ, այն հույսով, որ կտեսնեմ Քամերոնին,,,բայց նա չկար...դասախոսը ասաց , որ հիվանդ է և չի գալու մի քանի օր...ես անհանգիստ էր,,,զանգերիս չէր պատասխանում, իսկ նրա տան տեղը չգիտեի...տեղս չէի գտնում...առանց երկար մտածելու որոշեցի հարցնել Սթեֆանից: Գնացի իրենց լսարան, բայց ասացին , որ նա էլ չի եկել քոլեջ պատճառաբանելով, որ հիվանդ է...իմ մեջ կասկած մտավ...երկու եղբայրներ, ովքեր ատում են միմյանց, բացակայում են նույն օրը ու նույն պատճառով.. զարմանալի էր...ես որոշեցի փնտրել նրանց...Երբ սկսեցի վերհիշել, թե որտեղ կարող են լինել, մտքիս եկավ միայն այն կիսաքանդած տարածքը, ուր ինձ տարել էր Սթեֆանը...ես արդեն սովորել էի ճանապարհը և ուղևորվեցի այնտեղ...գնալով քայլերս արագանում էին,
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
իսկ սիրտս տեղը չէր գտնում,,, այն ինձ ինչ-որ վատ բան էր հուշում,..կարծես թե գիտեր թե ինչ է լինելու... Ես հասա տեղ և...
