արցունքոտ երեկո

570 36 0
                                    

Նստեցինք այդտեցի ճոճորանների վրա և Սթեֆանի առաջարկով սկսեցինք արագ ճոճորվել...Այնքան գեղեցիկ տեսարան էր այդ պահին: Քամին շարժում էր աշնանային ծառերի տերևները, ճոճանակը ինձ արագ առաջ ու հետ էր տանում ու այդ երկուսը միանալով իրար ստեղծում էին տպավորություն, որ ես թռչում եմ: Ես մաշկիս վրա զգում էի քամու ազդեցությունը, լսում էի նրա ձայնն ու թեթևություն էի զգում:

Այնքան գեղեցիկ տեսարան էր այդ պահին: Քամին շարժում էր աշնանային ծառերի տերևները, ճոճանակը ինձ արագ առաջ ու հետ էր տանում ու այդ երկուսը միանալով իրար ստեղծում էին տպավորություն, որ ես թռչում եմ: Ես մաշկիս վրա զգում էի քամու ազդեցությունը, լսում էի...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Գլուխս թեքեցի դեպի Սթեֆանը, ով այդ պահին ինձ էր նայում ու ժպտում: Ես դանդաղեցրեցի ճոճանակս, օրինակիս հետևեց նաև Սթեֆանը:
Նա կրկին նայեց ինձ ու ասաց.
- էվա էնքան ուրախացա, որ ասեցիր հանդիպենք, ես մտածում էի քեզ ավելի շատ ժամանակ պետք կգա մտածելու ու որոշում ընդունելու համար:
Ես չհասկացա ինչը նկատի ուներ, որոշում ասելով,,,հետո հիշեցի, մեր խոսակցության մասին ու մի պահ ինձ վատ զգացի: Սթեֆանը մտածում է, որ պատասխանի համար եմ խնդրել հանդիպենք, բայց իրականում ուզում էիՔամերոնից հարցեր տալ, այն մարդուց, ում տանել չի կարողանում: Ինչևէ ես ասացի.
-Սթեֆան, ես հիմա ինձ վատ եմ զգում...
-ինչ է պատահել Էվա? Ինչդ է ցավում?
-չէէ, ես առողջ եմ, ուղղակի անհարմար եմ զգում,,,
-ինչի?
-որովհետև ես իրականում նրա համար չեմ կանչել քեզ ինչ դու ես մտածում
-այսինքն?ավելի կոնկրետ խոսիր!
-դու մտածում ես, որ պետք է քեզ ասեմ 《այո կամ ոչ》...
-դե հա բա ուրիշ ինչ?
-դեեե...
-խոսիր Էվա...
-եղբորիցդ...
-ինչ?? Դու որտեղից գիտես?
-Ջեսսին է ասել...
Նրա հայացքը մթագնեց, ես գլուխս կախեցի.
-Սթեֆ կներես ինձ"-" չէի կարծում , որ քեզ դա այդքան դուր չի գա...
Մի քանի վայրկյան անց նա ասաց.
-բան չկա! Ինչ ես ուզում իմանալ ...հարցրու!
Իմ դեմքին ժպիտ եկավ, բայց դա ցույց չտվեցի, որ չնեղացնեմ Սթեֆանին:
-Ով էր այն աղջիկը , ում գլխին Քամերոնը հյութ լցրեց ?
-իր ընկերուհին
Ես զարմացա բայց շարունակեցի.
- ինչ է նրա անունը?
- Էլիսոն
-իսկ ինչ էր նշանակում այդ օրվա Քամերոնի պահվածքը?
-լսիր Էվա ես չեմ ուզում խոսել Քամերոնի մասին, բայց միայն քո անվտանգության համար կասեմ, բայց առաջին ու վերջին անգամ!
*ինչ էր նշանակում 《իմ անվտանգության համար》*
-ասա լսում եմ Սթեֆան...
-Քամերոնը ինքնահավան բնավորություն ունի, ատում է երբ իրեն հրամայում են կամ ստիպում են աշխատել , նա ունի մի քանի ընկերուհիներ, որոնց հետ պարզապես ժամանակ անցկացնելու համար է շփվում: Նրան կյանքում չես կարող տեսնել, որ մեկին ժպտա կամ ցույց տա իր զգացմունքները? Եվ գիտես ինչի? Որովհետև ինչ-որ բան զգալու դրա համար նախ սիրտ է պետք ունենալ, իսկ նա չունի դա: Էլիսոնը նրա այդ ընկերուհիներից մեկն է , ով իմացել էր Քամերոնի մյուս աղջիկների մասին և եկել էր խոսելու նրա հետ, բայց թե ինչ արեց Քամերոնը ինքդ էլ տեսար: Էվա խնդրում եմ , որքան կարող ես հեռու մնա նրանից: Նա ունակ չէ անկեղծ լինելու:Նա միայն կարող է օգտագործել մարդկանց և մի օր ձանձրանալով դեն նետել, ինչպես այդ աղջիկների հետ է վարվում:
Չեք կարող պատկերացնել ինչ էր կատարվում այդ պահին սրտումս: Չէի ուզում հավատալ Սթեֆանի խոսքերին: Ես ախր տեսել էի թե ինչպես է Քամերոնը օգնում ինձ, ինչպես է անհանգստանում: Փաստորեն դա նրա պլանի մի մասն է եղել: Դրա միջոցով փորձել է սիրտս գրավել, որպեսզի օգտագործի?
Գլուխս պտտվեց քիչ էր մնում ընկնեյի, բայց Սթեֆանը բռնեց ձեռքս.
-Էվա ես քեզ կուղեկցեմ տուն:
-չեմ ուզում,- կամաց ձայնով ասացի ես,-վաղը կխոսենք լավ?
Սթեֆանը համաձայնվեց: Մենք հեռացանք ճոճորաններից, այնտեղ թողնելով մեր խոսակցությունը:

Բայց Սթեֆանի խոսքերը մտել էին գլխիս մեջ ու դուրս չէին գալիս: Ես քայլում էի չհասկանալով ուր եմ գնում: Գլուխս բարձացրեցի ու տեսա , որ ոտքերս ինձ բերել են այն օրվա այգին, որտեղ ես ու Քամերոնը հանդիպեցինք: Արցունքները գլորվեցին աչքերիցս ու սկսեցի լաց ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

Բայց Սթեֆանի խոսքերը մտել էին գլխիս մեջ ու դուրս չէին գալիս: Ես քայլում էի չհասկանալով ուր եմ գնում: Գլուխս բարձացրեցի ու տեսա , որ ոտքերս ինձ բերել են այն օրվա այգին, որտեղ ես ու Քամերոնը հանդիպեցինք: Արցունքները գլորվեցին աչքերիցս ու սկսեցի լաց լինել..

Բայց Սթեֆանի խոսքերը մտել էին գլխիս մեջ ու դուրս չէին գալիս: Ես քայլում էի չհասկանալով ուր եմ գնում: Գլուխս բարձացրեցի ու տեսա , որ ոտքերս ինձ բերել են այն օրվա այգին, որտեղ ես ու Քամերոնը հանդիպեցինք: Արցունքները գլորվեցին աչքերիցս ու սկսեցի լաց ...

К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.

.ինչ էր սա? Ինչու եմ լացում? Ինձ համար մեկ է թե Քամերոնը ինչպիսին է, և թե քանի հոգու հետ է շփվում,բայց եթե մեկ է ինչու է սիրտս այսպես ցավում... Անդադար լաց էի լինում ու չէի կարողանում հանգստանալ: Բայց...

Լսիր լռությունսМесто, где живут истории. Откройте их для себя