My Boss

Chapter 42

Kristoff's POV

It was a great night with Marco. Nakita ko sakanya yung pilit na saya dahil mas napapansin yung kalungkutan niya. I don't want to see him like that, pero pinasaya ko siya kagabi and I think I made it naman. He's still like a cute child, longing for happiness. It seems he really had fun with me. Nasasaktan din ako para sakanya, I'm not worthy for his tears and pain. Sinisisi ko sarili ko sa nangyari dahil may nagawa din akong kasalanan that's why he's suffering like that. Hays.

Nakatunganga lang ako sa office for how many hours na, wala si Ynigo kasi pinuntahan niya yung papa niya for some impotant discussions with Mister Novitsky.

Bumukas yung pinto at napalingon ako. Pumasok si Ynigo. Nakangiti siya sakin. Napakagwapo talaga niya. His face is damn perfect. His scent still catches my attention. I really like it. Damn good. Oh goodness! Why on earth?

"Goodmorning Ynigo." bati ko sakanya as he locked the door.

"Goodmorning Stoff." bati niya sakin sabay papalapit sakin. He kissed my head and pat my shoulder. Napangiti ako sa ginawa niya. I just damn can't hide my feelings na kilig na kilig parin ako until now. Grabe.

"Kinikilig ka parin ba sakin?" sabi niya sakin.

"Hindi no?" sabay yuko. OO NA OO NA KILIG NA KILIG PARIN AKO. IKAW KASI ANG LANDI.

Ngumiti siya at hinarap niya ako. Tumingin siya direkta sa mga mata ko and umiwas ako ng tingin. Hindi ko parin kaya makipagtitigan sakanya. Ewan ko ba anong nasa mga mata niya at bakit parang nawawalan ako ng lakas.

"Oh, and why can't you stare at me? You're avoiding my eyes." sabi niya sakin habang hawak niya yung mukha ko.

"Wala no? Ano ka ba?"

STOP IT PLEASE?

"Then look into my eyes." sabi niya.

Lumakas ang kabog ng dibdib ko. Parang anytime hihiwalay natong puso ko sa katawan ko. I try to look into his eyes directly.

Ang gaganda talaga ng kanyang mga mata. It's like a diamond shining brightly. Di ko maiwasan ngumiti dahil sa kanyang kabaliwan.

Umiwas na ako at hinampas ang kanyang braso.

"Aray. Ano ba nagawa ko?" sabi niya sabay hawak sa braso niya.

"Eh kasi ikaw,"

"Bakit ako?"

"Kasi ikaw, pinapakilig mo ako."

Ngumiti siya at hinawakan ang mga kamay ko.

"It's my pleasure. Seeing you like that makes my simple day special." sabi niya. "Kahit na may morning star ka pa."

Agad naman akong napayuko at kinuha yung morning star ko. Langhiya talaga tong lalaking to. Lakas mantrip taena.

Sinapak ko siya at napahawak siya ulit sa braso niya. Natawa naman ako dahil sa oa na reaction niya.

"Langhiya ka, trinitrip mo pa ako. Loko ka. At isa pa, ang oa mo ah? Ang laki kaya ng katawan mo pero nasasaktan ka. Wala ka pala eh." tila pang-aasar ko sakanya.

"Totoo naman eh na may morning star ka pa. Ang laki nga eh. Tsaka ang sakit mo kayang manuntok. Lalaki ka parin Stoff." sabi niya sabay papacute. Ay loko talaga.

"Oo naman no?" sabi ko.

"Gwapo mo talaga Stoff." sabi niya sabay ngiti.

Oh goodness gracious!!!!!!

"Oo naman. Ako pa?" sabi ko with watching buo amg boses.

"I'm damn serious. You're freaking handsome. I'm always stunned by your face." sabi niya.