Sevmeyecek Sus Artık!(1.Kitap)

10.Bölüm

‘Gün gelecek ve karşına öyle birisi çıkacak ki Görkem bu sözünle o kadar büyük bir ironi yaşayacaksın ki.’

  Genç adam güldü.

‘Ben şimdide aşkı bulduğumu düşündüm ve yanıldım darbeyi yedikten sonra sanmıyorum.’

‘Aşka karşı çıkabilseydik..’

 Diye başladı sözüne genç kız sonra durdu.İçinden ‘Sana aşık olmazdım’diye geçirdin.Dudaklarını yalayıp derin bir iç çekti ve cümlesine devam etti.

‘Eğer aşka karşı çıkabilseydik hiçbirimiz aşık olmayı seçmezdik.Ama biliyor musun aşk en çok darbeyi vurur vurmasınada bizi iyileştirecek şeyde o değil midir?’

‘Değildir küçük.Aşk saçmalıklardan oluşan bir şey.’

Sonra işaret parmağını kızın burnuna değdirdi ve güldü.

‘Daha zamanın var aşık olmak için.Aşık olacaksın ve sonra aşka lanet edeceksin çünkü her gün yıpranacaksın.’

 Sonra oturduğu yerden kalktı ve üstündeki tozları silkeledi.Genç kıza son kez döndü.

‘Aşık olduğun zaman beni bul küçük o zaman dinlemek isterim senden aşkı.Şimdi kitap ağzından değil.’

 Genç kız gözleri dolarken kendini sıktı ağlamayacaktı.Şu an olmazdı.Bir kez başaldın işe dedi kendi kendine devam ettir.Durma.diye tekrarladı.

‘Biliyor musun aşkı senden daha iyi biliyorum.’

 Diye seslendi çocuğun arkadasından.Çocuk yavaşça ona döndü ve kaşlarını kaldırırp ona baktı.Hadi dedi Merve kendine.Hadi söyle kendine söylediklerini.

‘Ama haklısın senin gibi düşünemem çünkü ben,ben hiç sevgilimden vurgun yemedim.’

 Görkem’in dikkatini çekmişti sonunda tekrar eski yerine oturdu çocuk.

‘Çünkü ben yalnızca uzaktan sevdim.’

 Sonra gülümsedi göz yaşları resmen akmak için savaşıyordu.

‘Ama böyle sevmenin en iyi tarafı ne biliyormusun?Terkedilmiyorsun…’

 Sonra durakaldı bir süre.Ardından kızaran yeşil gözlerini çocuğun elalarına dikti.İlk kez rastlantı dışında göz göze geliyorlardı.

‘Hani bana kitap ağzından konuşma dedin ya o kitabı yazanlar aşkı en çok hak edenler.’

 Tekrar gülümsedi.Burnunu çekti ve devam etti.

‘Ben aşık oldum Görkem düşündüğünün aksine aşık oldum.Ve evet aşık olmamayı diledim çok kez sonra dönüp baktığımda iyikide aşık olmuşum dedim.Eğer bir kez daha o yaşa dönme şansım olsaydı yine ona aşık olurdum.Onu sevmek zor olsada güzel.Ve ben 5 yıldır yalnızca onu sevdiğim ve kalbime başka birisini koymadığım için kendimle gurur duyuyorum.’

 Genç çocuk dudaklarını araladı.

‘Özür dilerim yani düşünemedim.Ama ağlama.’

 Genç kız o an fark etti ağladığını.Elleriyle göz yaşlarını silerken hırçınca önüne düşen iki tutam saçı kulağının arkasına ittirdi.

‘Ağlamıyorum toz kaçtı yalnızca.’

 Görkem bir süre şaşkınlıkla baktı Merve’ye ardından.Mervenin düldüğünü görünce oda güldü.

‘Aslında haklısın aşk zamansız ve birgün aşık olacağım.’

 O kişi olmayı çok isterdim dedi genç kız kendi kendine.Çocuğa gülümsedi.

‘Haklısın aşık olacaksın ve bence o kız çok şanslı.’

‘Senin sevdiğin çocukta çok şanslı çünkü sen onu hiçbir çıkarın olmadan tek taraflı sevdin.Ondna bir şey beklemeden gerçek aşkta bu.’

‘Ama o yinede başka birisini seçti.Ben onun için ağlarken o onun için üzüldü.’

‘Ah kıyamam küçük.’

 Deyip burnunu sıktı genç kızın.Dalga geçmiyordu şuanda.

‘Ve ben artık gitmeliyim seninle konuşmak gerçekten güzeldi.Görüşmez üzere.’

‘Görüşürüz.’

 Diye fısıldadı genç kız.Eli burnuna gitti rüya gibiydi ve uyanmak istemiyordu.Ya yine rüyaysa dedi.Ama sonra olsun yinede mutlu olsum ya diye düşündü.Yerinden kalktı ve zar zor okul binasına geri döndü.Hala sarhoş gibiydi.Ezgi’yi bulmayı beklemeden direk sınıftan çantasını alıp çıktı.Bu ona bir ömür bile yeterdi.Konuşmuştu görkem onunla konuşmuştu.Kahkaha atıp dans etmek istiyordu ama bunu yapamazdı okulun ortasında.Eve gidince kesinlikte yatakta zıplayıp dans edecekti.Şimdi onun sesiyle huzur bulma vaktiydi.