Sevmeyecek Sus Artık!(1.Kitap)

44.Bölüm

Cast bölümü yenilendi yeni kitapta veya final bölümünde tum oyuncuları göreceksiniz.

Hepsi son kez okullarına baktılar yıllardır ne çok şey yaşamışlardı.Bu koridorda ne kavgalar olmuştu, ne dostlar bulunmuştu ne aşklara kapılınmıştı. Ve şimdi zil onlar için son kez çalıyordu bu ayrılığın ziliydi. Kimse bu zilin gelecekte getireceği ayrılıkları bilmiyordu elbette. Merve iç çeken çocuklara baktı.

'Okulu bu kadar sevdiğinizi bilmiyordum. '

'Ayrılık her zaman zordur konu ne olursa olsun. '

Herkes burukca gülümsedi. Merve ise bu sitem havasını dağıtmak istedi.

'Madem ayrılasınız yok o zaman ben mezun olurum ya valla sorun değil hem de hiç değil. '

Herkes güldü. Herkes kurtulacağım diye düşünüyordu ta ki son güne kadar şimdi ise hepsini ayrı şehirlerde ayrı okullarda kim bilir belki de ayrı ülkelerde okumanın telaşı sarmıştı.Gidiyorlardı bitmişti dört yıllık lise yılları onları terkedip yeni üniversite anılarına yer açmıştı. Ellbette bu duruma en çok üzülen tartışmasız Merve ve Ezgi ydi. Bazı hikayeler başlamadan sonlanacaktı belki de.

'Çürümüş kitaplarınızı atın ve akşam ki güzel balonuz için süslemeye gidin şanslı piç kuruları.

Takım güldü ve Görkem in takım kaptanlığını bıraktığı çocuğa baktılar. Görkem herkesten bir adım öne çıktı.

'Bana okula ve takımına verdiğin sözü unutma. Kendinden önce takım. Yerimi aratmayacagını umuyorum kaptan.'

Görkem gülümsedi. Tüm okul on ikinci sınıfların arkasından bakıyordu. Bu takım acımasız popülerlerinden olmamıştı hiç bir zaman onlar Gönüllerin potasına atış yapmıştı bu yüzdendi herkesin matem dolu bakışları. Artık koridorda birbirini koşturan koca bebekler göremeyeceklerdi, dersleri kaynatan çocuklar olmayacaktı, maçta kendilerinden önce okulu düşünen çocuklar olmayacaktı artık eskiler olmayacaktı yerini yeni kisilere bırakıyorlardı.Voleybol takımın başkanı önce çıktı bu kez ve Merve nin önünde durdu çantasından bir madalya çıkardı.

'Sende kalmalı kaptan. '

Dedi içten gülümsemeyle evet küçük bir ayrıntı Merve voleybol takımındaydı.Merve gülümsedi ve boynuna asılan madalyayı avucunun içine aldı.

'Merak etme eski kaptan. Ve siz çocuklar merak etmeyin okul bize emanet. '

Duraksadı sonra tekrar devam etti.

'Ve Semih in dediği gibi şu kitapları atın ve hazırlanmaya gidin piç kuruları. '

Herkes gülümsedikten sonra arkasını döndü hocalar bile onların birdaha sıraya oturmayacaklarini düşündüklerini gözlerinin dolmasını engelleyemedi.Ve bahçede birden boşluk oluştu okulun iki yüz kişilik bir kısmı boş kalmıştı onların ardından Merve ve Ezgi de çıktı ne de olsa akşam yanlarında olmaları gereken kişiler vardı.

ℒღ ℒღ ℒღ ℒღ ℒღ ℒღ

'Ah çok şanslıyız birlikte mezun olacağız. '

Diye gülümsedi Asya.Ulas ona baktı ve dudağına muzip bir gülümseme yerleştirdi.

'Demek kendini böyle tatmin ediyorsun. Okuldan nefret ettiğini biliyorum. '

Asya gülümsedi ve dudaklarını büzdü.

'Herşeyi bilmek zorunda mısın? '

Ulaş gülümsemesini büyüttü.

'Mesela senin beni sevdiğini de biliyorum. '

Asya masumca gülümsedi ve Ulaş ın kollarına sığındı.

'Benim de bildiğim bir şey var mesela beni hiç bir zaman bırakmayacağına gibi. '