Sevmeyecek Sus Artık!(1.Kitap)

18.Bölüm

Soluma dönerken kalbim birden sıkıştı.Heyecan içimi yakıp kavururken bayılmamak için kendimi zor tutuyordum.Göğüs kafesimin oralarda işler karışıktı ama ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu.Bu aynı yokuştan aşağıya bırakıldığında içinin hop etmesi gibiydi.Onun sesini duymak bile beni bitirirken bana iltifat etmesi adeta öldürüyordu.Güçlü durmalıydım ama bu pek imkanlı birşey gibi görünmüyordu.Bir an rüyada olduğumu düşündüm.Bu gerçek dünya için fazla imkansızdı.Yada ben öyle sanıyordum.Eğer rüyaysa hiç uyanmamayı diliyordum.Ona bakarak ölmeye bile razıydım.Gerçi o kaç kez beni öldürmüştü bir kereden daha birşey olmazdı.Ona döndüğümde gözlerime bakıyordu.Etraf sabahın ilk ışıklarından dolayı boş olmasa bana söylemediğini düşünebilirdim fakat bir deli ve iki kediden başka bir şey yoktu sokakta.

'Teşekkür ederim.'

Sesimin titrememesini son anda engellemiştim ve titremediği için şükür namazı bile kılabilirdim.Sanırım şans ilk kez gülüyordu.Ama normal bir gülüş mu yoksa dalgalı bir gülüş olup olmadığını ileride anlayacaktım.Normal olmasını umarak kaçırdığım gözlerimi tekrar Görkem'in gözlerine diktim.Gözünde ki şeyi okumaya çalıştım fakat olmuyordu.Ne hissettiği hakkında en küçük bir fikrim olsa bir saniye durmaz sevdiğimi söylerdim.Fakat o hiç yardımcı olmuyordu bana.

'Miray ablanın kardeşi olduğunu bilmiyordum.'

'Pek ortak yanımız olmadığı için onunla vakit geçirmezdim.'

Dedim dürüstçe.Gülümsedi içten bir gülümsemeydi bu.En azından bu kadarını fark edebiliyordum ya buda iyiydi.

'Sizin ortak noktanızın olmaması seninle ortak noktam.'

Bir kaç saniye boş gözlerle ona baktım.Gülümsemesi büyüdü.Ah lanet girsin yine aptallık yapmıştım işte.Fakat o çok karışıktı ve bu adil değildi.

'Abimle benim gibisiniz'

Gülümsedim.

'Hiç bir zaman kardeşler anlaşamaz zaten.'

Bu bir gerçekti fakat şuan istatistikler umurumda değildi.Onunla ne kadar çok konuşursam o kadar yararımaydı.Kaçırdığım gözlerimi tekrar gözlerine sabitledim.Göz göze gelmeyi sevmezdim fakat onu hatırlayacak bir şeyler olmalıydı elimde.Belki de bunu bir daha yaşayamayacaktım belki de az sonra çalan alarmla herşey bitecekti.

'Okula mı?'

Normalde bu saçma soruya bir çok cevap verebilirdim fakat karşımda ki Görkem olunca terslenemezdim.

' Ben genelde sabahları okula giderim ama .'

Kahkahası boş sokakta yankılandı.İşte huzur buydu onun kahkahası soğuk havayı bile ısıtmıştı.Saatlerce böyle kalabilirdik hatta ben soğuktan donabilirdim bile.Yine de razıydım.

'Hadi gidelim her sabah gittiğin yere'

Son kelimeleri üstüne basarak söylemişti.Bir an aklıma Ceyda geldi fakat şuan bu şansı kaçıramazdım.

'Pekâlâ.'

Yürümeye başladığımızda çaktırmadan telefonumu çıkarttım ve hızlıca Ceyda ya mesaj çektim.Üzgünüm arkadaşım ama Görkem daha önemli.Kötü bir arkadaş değilim yalnızca aşığım.

'Kış şenliğine gidecek misin?'

Bir kaç saniye düşündüm.Bunu hiç düşünmemiştim.

'Belki'

'Sevmiyor musun böyle şeyleri?'

Öyle yerler ile aram yoktu fakat ablama danışmadan birşey yapmayacaktım ki oda gitmemi söyleyecekti.

'Değişiyor'

'Bence güzeller '

Popisin tabi ki güzel olacak.Eğer benide partiye çağırmak için can atan karşı cinsler olsa bende severdim yada bir dakika ben öylede sevmezdim.

'Şaşırmadım.'

Ah bunu söylemiş olamazdım değil mi?Lanet olsun az once ki şans neredesin?

'Hey uzaktan kötü biriymişim gibi görünüyor olabilir soğukta görünüyor olabilirim ama burnu havada olan insanlardan değilim.Basketbol oynamak bana diğer insanlardan bir fark tanımaz.'

Peki ya tipin?

'Benden çok daha yakışıklılar var'

'B-ben sesli mi söyledim?'

'Sanırım'

Güldü o güldükçe ben yerin dibine girdim.Artık emindim şans bana ağzıyla değil kıçıyla gülüyordu.Bu konuşmadan sonra iki üç dakika ses çıkarmadım.Taki eli saçıma değene kadar irkildim.Güldü ve elinde ki yaprağı gösterdi.Temas etmiştik o bana dokunmuştu az once bana dokundu tekrarrrr.İçimde ki pandalar hareket ederken sakin durmaya çalıştım tabi bu ne kadar olağansa.Okula yaklaştığımızda düşündüğüm en onemli şey benimle girmek istemeyebilirdi.Bu can yakıcı olsa da onu yargılamazdım.

'Neyse görüşürüz.'

Dedim hızlıca.Daha okulun kapısına en az on adım vardı.Kaşlarını kaldırdı ve ne kadar seksi olduğunu söylemeden duramayacaktım.

'Yoksa benimle görünmek istemiyor musun?'

Ah aptal seninle görünmek istememek mi?Ben seninle tüm yaşamım boyunca görünmek isterim.

'Ben sen istemezsin diye düşündüm'

Yine dürüst davranmıştım.

'Saçmalama.Ben bir yerleri yerçekimine meydan okuyan insanlardan değilim.Seninle görünmek istemesem seninle okula gelmezdim.Ve-'

Durakladı beni süzdü.Normalde rahatsız olabilirdim ama bunu yapan kişi Görke'mse hiçte öyle olmuyordum.Dudaklarını yaladı.Her mimiğini takip ediyordum.

'Herkesin yanında olmak isteyeceği birisin'