Sapphire High

Chapter 6: Power✨

Cassiopeia

BEGGINER'S LUCK is not on me. Tapos na ang klase ko at napakaraming nangyari ngayong hapon.

Self training:

Pinapasok lang naman ako sa isang illusyon. For deeper explanation, nasa isa akong forest. May mababangis na hayop akong nakakasalamuha. Buti sana kung isa isa lang eh. Pero may pagkakataon na sabay sabay silang umaatake.

Normal na tao lang naman ako--err hindi nga pala ako normal. Pero may kahinaan rin naman ako. Hindi ko pa nga macontrol yung whistle ko kaya ginagamitan ko nalang ng isip kung pano patayin ang mga hayop na yon.

The professor didn't go easy on me huh? Gustong gusto ko siyang ipakain sa mga hayop doon.

"You need a better training." Side comment pa niya.

Tumango ako at uminom ng tubig. Pagkaalis ko sa illusyon nawala na yung mga sugat ko. Pagod na lang ang naramdaman ko.

Sunod sa schedule ko ay 1v1 magic battle.

Hindi na ako ummatend. Why would i? Para lang akong lalaban ng walang sandata.

Hindi naman strikto yung professor katulad nang sa magic controlling class kaya ok lang na wag ako umattend.

Nagbabad lang ako sa cellphone. Puro games. Hindi ako interesado sa social media kaya hindi ako active sa accounts ko.

At sa magic spelling class:

Let's not talk about it.

Napasabog ko lang naman yung lab. Eh malay ko bang mali pala ang pagka pronounce ko dun sa spell? Idagdag pa nila ang stick na tinatawag nilang 'wand' hindi ako masyadong mahilig sa fantasy. Bukod nalang siguro kay harry potter na nakakuha ng atensyon ko. I admired emma watson then.

Meron namang constructors kaya sila na ang bahala sa lab. Wala namang nasaktan eh.

Sa portal making ay napunta ako sa ibang dimensyon imbes na sa garden, ay sa dungeon ako nakapunta. Call me silly, dumb, clumsy, and stupid. Hindi ko alam ang mga bagay na iyan! Para akong batang tinuturuan palang maglakad.

Sa epc naman, we ran never ending. Pinatakbo kami ng pinatakbo. I bet they used magic in it. Kasi kung titignan hindi aabot nang ganon kalayo ang takbo namin dahil sa sukat ng field dito.

Kaya umuwi ako sa dorm ng pagod.binilisan ko ang ligo ko dahil baka makatulog ako sa bath tub. Pagtapos kong maligo ay dumiretso ako sa kama. Wala na akong pakialam kung basa pa ang buhok ko.

Zzzzzz

I woke up at 7:00 p.m.

I feel so hyped at walang matinong magawa sa dorm kaya lumabas ako. Kahit curfew na.

Naglakad ako sa likod ng school. they call this 'the hunted forest.'

I don't believe in ghosts, But i do believe in dangerous animals.

Pero parang may nagtutulak saakin na pumunta doon.

Strange how i successfully reached the middle of the forest without any dangerous animals showing up.

And what's more strange is a glowing and sparkling tree.

It gives life to this dangerous forest.

It gives light to the night.

Lumapit ako sa puno.

"AHHH! Shit!" Napasigaw ako ng biglang lumubog ang inapakan kong lupa ng puno.

Nahulog ako sa isang...

Paraiso.

Malalagong puno.

Magagandang bulaklak

Malinis na kapaligiran

At kulay kahel na langit.

At lalong nagpapaganda sa paraisong ito ang makulay na bahaghari.

The river has a clean water, its shining too.

"Did you know that, that river can heal wounds? And can even bring back life to the dead?" Nilingon ko ang aking likod at nakakita ng isang babae na kumikininang kinang and buong katawan.

She must be the owner of this paradise? The enchantress perhaps?

"You guessed it right. I'm the enchantress." She said.

"About what you said. This river can bring back life to the dead? What do you mean?" Tanong ko.

"There's a possibility. Pero, madalang lang."

"Hindi mo pa natutuklasan ang kapangyarihan mo,tama?" Tanong niya at ngumiti saakin.

Tumango ako. "Then let me show you." She said and walked away, so i followed.

"Actually, i know your charms." Sabi niya na napagpakunot ng noo ko.

"Charms?" Paguulit ko. Plural? My charms is two or more. But as far as i know mga legendary lang ang merong maraming kapangyarihan.

"Mmhmm." She said at tumango tango.

"Maybe your a legendary? maybe I'm just tricking you? Or maybe it's true but your not part of the legendaries? We dont know." She said as she smirked.

"I didn't know enchantress has attitudes like this." I mumbled.

"What attitude?"

Umiling iling ako. Nevermind.

"About my charms. Ano ano ang mga iyon?"

"You have to discover those on your own." Sabi niya ng nakangiti. I rolled my eyes.

Lakad lang kami ng lakad hanggang sa maramdaman kong parang pumasok kami sa isang portal.

Nasa forest pa rin kami. Pero pakiramdam ko nasa ibang dimensyon kami. As if theres a door closed behind my back.

"Hey, why did we stop here? And why did i feel like im inside a portal and I'm gonna be stuck he--" luminga linga ako sa paligid. Wala na ang kasama ko. Binalikan ko ang dinaanan namin kanina. Pero nagulat ako ng mauntog ako. Am i in a cage?

"Where do you think your going?" Lumingon akong muli sa likod ko at nakita ko ang isang lalaking hinahawakan ang isang matulis na dagger nang hindi nakatingin sakin.

"Escaping?" I said matter of factly.

Binato niya ako ng dagger. My heart skipped a beat. Tumama ang dagger sa gilid ng tenga ko. At dahil nga nasa 'cage' kami. Tumusok iyon sa invisible wall.

"What the hell?!" I exclaimed.

"Fasten your reflexes,kid."

"Im not a kid."

"Then don't act like one. Matuto kang makapick up ng mabilis. The world you entered is no joke." He boredly said.

His words triggered me. So i prepared my self.
"Wait. I have no pow--"

Pero hindi niya ako pinatapos at binato naman ako shuriken.

Iwas lang ako ng iwas hanggang sa napikon na siya at nagpaulan ng spikes.

Panicking, i closed my eyes waiting for the spikes to reach my face. After a second i opened my eyes.

Naramdaman kong nagbago ang kulay ng mga mata ko. It shined sapphire blue.

And i saw that every spike froze.

Xxxxxx

How's this chapter? Write a comment! :)
Don't forget to vote! 💞

-edited: December 29