Sapphire High

Chapter 18: Raging Like Fire

Cassiopeia

LUMABAS NA ako ng dorm pagtapos kong magayos. Im up for a training today. Combat training, to be specific. Gusto kong itrain na ang whistle arrow ko.

Pumunta muna ako ng dining hall para kumain ng breakfast. Si dionne at kai lang ang naabutan ko do'n parehong seryosong naguusap habang nasa tapat nila ang libro. Psh.

I sat infront of them and pressed the button in the table. May lumapit saking fairy na may daladalang maliit na notebook.

"Strawberry shake and pancakes." Sabi ko kaya Umalis na siya. I wonder where serraphina is?
Huli ko siyang nakita ay noong nadiscover ko ang primary power ko.

"Ano yan?" I asked the two.

"Oh! Peia nanjan ka na pala." She acknowledged my presence. Hindi nila ako napansin kanina dahil sobrang tutok sila sa pagbabasa. "This is a book for potions and spells. Nagaaral na ako para may ibang spells naman akong magamit sa training. And uhh.. kai's just helping me out." Aniya at ngumiti

"How about you kai? Anong training mo?" Tanong ko. Sakto namang dumating na ang inorder ko.

"More on weapon training ako. Long rage weapons ang dapat kong maiperfect kasi yun ang legendary ko." Nagkibit siya ng balikat. Titan nga pala siya. Enhanced senses.

"Ikaw?" Tanong niya. Nilunok ko muna ang pancake na sinubo ko at sumipsip sa shake bago ako sumagot. "Weapon ang itetrain ko ngayon. Kailangan kong itrain agad yung whistle arrow ko, i already trained ice. And well, light is a harmless one except for making someone blind." I shrugged.

Nagpatuloy ako sa pagkain at nagpatuloy naman sila sa pagbabasa. Minsan si dionne ay may gagawing experiment sa isang estudyante gamit ang natutunan niya pero kapag failed at mali ang pronunciation ng spell, pupuntahan niya at gagamutin.

"By the way, where's the three?" Tanong ko. Simula ng pumasok ako sa dining hall hindi ko na sila nakita.

"Si zel, Nasa dagat. Si hendrix... tulog pa. Siyempre."

"How about ian?" Tanong ko.

"That man could be anywhere. No one knows." Sagot niya.

Pinagpatuloy ko nalang ang pagkain para makapagtraining na.

--

I whistled again. "2 left, 1 right, front and 3 back."

Mabilis na tumusok ang W.A sa mga dummy. dalawang nasa kaliwa ko sumunod naman ang isa sa kanan isa sa harap at tatlo sa likod ko.

This thing needs a lot of concentration. Pinunasan ko ang dugong tumutulo sa pisngi ko. Hindi ako nakapagfocus kanina, the arrow's direction got haywired. Nagulo gulo at iniwasan ko pero unfortunately, tumama pa rin sa pisngi ko, mabilis kasing umatake ang whistle arrow. I heard it's comnected to the owner's mind. Pero dahil hindi pa siya ganoon kaconnected sa utak ko kelangan ko pang sabihin ang directions.

Kumuha ako ng bow sa lamesa. Nilagay ko ang w.a rito, i stretched it ang focused on the target. A 300 meter distanced dummy. I took a deep breath and released it.

Napailing nalang ako, dumaplis sa tenga ng dummy ang palaso.

I tried it again. I calculated everything while my eyes are closed, mula sa braso kong naka extend, sa arrow, sa distansya, sa tayo ko at sa target.

I opened my eyes, as i looked through the sight window and released it.

And tunog ng telang napunit ang narinig sa apat na sulok ng training room.

Lumapit ulit ako sa table kung saan nakalagay ang iba't ibang weapons. Shuriken.

Im more into shuriken than daggers. Sa shuriken kasi para lang akong naglalaro ng plato at naghahagis.