Devon
Two days had passed. At sa two days na yun ay mabigat ang pakiramdam ko. Lalo na't nakikita kung nalulungkot at nasasaktan yung dalawang kaibigan ko at hindi ko alam ang totoong dahilan. Gusto kung malaman para mas madamayan ko sila pero natatakot akung masabihang masyado akung pakelamera eh bago lang naman ako sa grupo nila.
Kahit hindi ko club time ay andito ako ngayun sa pastry area ng school. Wala naman kasi akung ibang mapuntahan eh kahit may klase kami. Hindi din kasi pumasok ai Chiena at Krisha. At kung papasok man ako hindi din ako makakapag concentrate ng maayus. Maybe ibubuhos ko nalang sa pagbake ng cup cake ang oras ko. Baka ngayun ay mas gumanda pa ang lasa.
Ng mailagay ko na sa oven ang cup cakes napatingin ako sa paligid. I'm alone. Ito nanaman ang pakiramdam ng nag iisa. I really hate this feeling pero ito ang palagi kung nararamdaman mula pa noon. Akala ko ng makilala ko ang dalawang kaibigan ko ay kahit papano hindi ko na mararamdaman ang ganito. Pero mali ako. Pwede naman akung humanap ng ibang friends pero kay Chiena at Krisha ko lang naramdaman ang pagigibg totoong kaibigan.
Nag a-icing na ako ng cup cakes ko ngayun. I'm planning to give this to my friends. Baka kahit papano gumaan ang pakiramdam nila. Okay lang na pagtawanan nila lasa ng cup cakes ko basta sumaya lang sila kahit papano.
"Can I taste it? "
"Ay cup cake! "
Napalingon agad ako sa gulat ng may nag salit mula sa likud ko. Mas lalo akung na gulat ng makilala ko kung sino.
"Mark.. A-anong ginagawa mo dito? "
Gulat kung tanong sa nakangiting Mark. Bakit biglang na padpad ito dito? Pagkakaalam ko wala sila ngayun dito sa school.
"Nothing... Naglakadlakad lang ako and na pansin kung may tao dito.. Ng sumilip ako at ikaw ang nakita ko.. Pumasok na ako"
Maikling kwento nya. Napatango lang ako bilang sagut at bumalik sa ginagawa ko. Buti at hindi sya dinumog ng fans nya? And akala ko hindi na sila lalapit sa amin. Na sabi kasi ni Chiena sakin na sinabihan nya si Jackson na lubayan kaming tatlo ng grupo nila. Gusto ko ngang tumutol pero nanahimik nalang din ako.
"So, your not gonna talk to me too? "
Biglang tanong ni Mark. Pilit na ngiti lang ang simagut ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. I want to be friends with them pero sina Krisha at ang pag iyak nila ang naiisip ko.
"Damay ba talaga tayo? I mean, yes friends natin sila pero damay tayo sa away away nila? Pwede natin silang damayan yes.. Pero telling us not to---"
"Baka yun kasi ang makakabuti? "
I cut him off.
"Sumunod nalang muna tayo---"
"So its ok for you not to talk to me? To BamBam, Youngjae and Yugyeom? They like you as a big sister at alam mo yan... Hindi ko naman kasi alam kung bakit ginawa yun ni Jinyoung at Jackson eh! "
Kitang kita ko ang inis sa mukha ni Mark habang sinasabi ang mga iyun. Doon ko din na isip ang tatlo. In a short span of time naging close ko ang tatlo. They treat me like a big sistet as I treating them as my younger brothers. Hindi ko din alam ang mararamdaman sa inasta ni Mark if pati sya hindi ko kakausapin. Naiipit ako sa kanila.
"Hindi ko din alam.. Wala akung alam... Ang alam ko lang is nalulungkot ako sa nangyayari.. Nasasaktan dahil hindi ko alam pano damayan yung mga kaibigan ko kasi hindi ko alam lahat ng nangyayari. Nasasaktan ako kasi pinapalayo ako sa mga taong gusto kung maging mga kaibigan at tinurin kung mga kapatid.. Lalo na sa--"
