Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 12ο

Είχα αγχωθεί, ένιωθα το μέτωπο μου να το λούζει κρύος ιδρώτας, εκείνος γέλασε, και πήγε προς την πόρτα, προσπάθησε να την ανοίξει αλλά ευτυχώς την ειχα κλειδώσει.

Α: δεν υπάρχει τίποτα εκεί κάτω, μόνο μερικά παλιά έπιπλα και ποντίκια

Τ: πρέπει να σου εξομολογηθώ πως είμαι από χθες εδω. Νομίζεις ότι δεν είδα πως την έφερες εδώ;

Το αίμα μου είχε παγώσει, τι θα έκανε τωρα; Επρεπε ναντου επιτεθω αλλά δεν είχα καμία ελπίδα να τον νικήσω, έπρεπε να φύγω γρήγορα, πισωπατησα λίγο και ήμουν έτοιμη να τρέξω προς την εξώπορτα

Τ: άλλο ένα βήμα και καίγεσαι

Βγάζει ενα πιστόλι σε κλάσματα δευτερολέπτου και το αίμα μου πάγωσε.

Α: τι θες;

Τ: άνοιξε την πόρτα τώρα!

Λέει με άγριο ύφος, βγάζω το κλειδί από την τσέπη της ζακετας μου και ξεκλειδωνω την πόρτα και αρχίζω να κατεβαίνω τα σκαλιά, με ακολουθεί κι αυτός κρατώντας το πιστόλι κοντά στην πλάτη μου, γέλασε στο θέαμα που αντίκρισε, αυτή άρχισε να προσπαθεί να φωνάξει αλλά μάταια. Με προσπερασε και πήγε κοντά της, δεν έχασα την ευκαιρία πήρα ενα παλιό κηροπήγιο και τον χτύπησα στο κεφάλι, νόμιζα πως είχε λιποθυμήσει αλλα τον είδα να κουνιέται και να προσπαθεί να σηκωθεί, έφυγα γρήγορα τρέχοντας και κλείδωσα την πόρτα έβαλα πάνω της μια ντουλάπα και τον καναπέ για να μην έφυγα από το σπίτι. Περπατούσα επί ώρες γιατί δεν ήξερα που να πάω, δεν μπορούσα να επιστρέψω σπίτι, ξαφνικά ακούω το κινητό μου να χτυπάει, στημ αρχή τρόμαξα αλλά ηρεμίσα μόλις είδα πως ήταν ο Ιαν.

Α:παρακαλώ;

Ι: ελα Αριάννα θέλω μία χάρη αν μπορείς

Α: πες

Ι:μπορείς να έρθεις πιο νωρίς σήμερα; η Εμιλη μόλις παραιτήθηκε και χρειάζομαι βοήθεια

Α: ναι μπορώ θες να έρθω τώρα;

Ι: ναι αν μπορείς

Α: Ωραια σε 10' είμαι εκεί

Κλείνω το τηλέφωνο, ξαφνικά η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σαν τρελή, πως γίνετε να παραιτήθηκε; Δεν μπορεί να έφυγε, αρχισα να περπατάω όσο πιο γρήγορα γινόταν για το μαγαζί, μπήκα μεσα και προσπάθησα να ηρεμήσω, πήγα προς την μερια του Ίαν που βρίσκονταν πίσω από τον πάγκο

Α: τι λέει;

Ι: ουφ ευτυχώς που ήρθες, πραγματικά δε θα τα έβγαζα περα

Α: τι έγινε;

Ι: ο Εμυλη η άλλη σερβιτόρα που δούλευε χθες το βράδυ μαζί σου, μου έστειλε μήνυμα πριν λίγο ότι παρατηρείται επειδή θα φύγει εκτός πόλης

Ένιωσα μια τεράστια ανακούφιση αλλά και ανατριχίλα, δεν είχα στείλει εγω κανένα μήνυμα, αυτή δεν μπορεί να στείλει μόνο ο Μάγκρους! Βγήκε; δεν μπορεί!

Α: κρίμα αλλά δεν πειράζει θα σε βοηθήσω εγώ πάω να αλλάξω

Πηγαίνω μεσα στο μικρό δωματιάκι όπου αφήνω την στολή μου, αρχίζω να την φοράω και σκέφτομαι το θέμα πιο ψύχραιμα, το μόνο που είχα πάρει από το σπίτι της ήταν τα κλειδιά της, αλλά ο Μάγκρους με παρακολουθούσε μπορεί να πήγε και αυτός σπίτι της, θα μπορούσε να είχε πάρει το κινητό της και μα έστειλε το μήνυμα από το υπόγειο, έτσι κι αλλιώς είχε σήμα.
    Η βάρδια σήμερα ήταν εξοντωτική, και τι δε θα δινα για να γυρίσω σπίτι μου και να βασανισω την Εμυλη με την ησυχία μου, πόσο με χαλαρώνει να ακούω τις φωνές πόνου και να με κοιτάν με αυτά τα μάτια γεμάτα δάκρυα και τρόμο για το τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια,  η γλυκιά αίσθηση του αίματος όταν έρχεται σε επαφή με το δέρμα μου κάθε φορά με κάνει να ανατριχιάζω, μ'αρέσει ο θάνατος είναι τόσο τρομακτικός και γλυκός, ιδικά αν μπορείς να τον δώσεις εσύ, κάθε φορά που κάποιος άνθρωπος περνάει από μπροστά μου τον σκέφτομαι δεμένο πάνω στο τραπέζι στο υπόγειο μου να παρακαλάει για την ζωή του, όλα αυτά με τρελεναν ήθελα.....ήθελα να σκοτώσω αλλά ποιόν; έστω μια μαχαίρια στην καρδιά, μόνο αυτό θέλω μου αρκεί η απόγνωση που θα έχουν τα μάτια του.
  Είχα απορροφηθεί από τις σκέψεις μου, μέχρι που με διέκοψε ο Ίαν φωνάζοντας μου να βγω γιατί έπρεπε να κλείσει.

Α: Ίαν μπορείς να μου κάνεις μια χάρη;

Ι: πες μου

Α: μπορείς να μου δώσεις τα χρήματα που δούλεψα σήμερα; αν γίνετε

Ι: φυσικά

Πηγαίνει στην ταμειακή και βγάζει μερικά χρήματα και μου τα δίνει.

Α: Ευχαριστώ πολυ

Τα παίρνω και φευγω, σήμερα θα πήγαινα να κοιμηθώ σε ενα Motel γιατί δεν μπορούσα να γυρίσω σπίτι, αλλα τι θα έκανα μετά; έπρεπε να σκεφτώ κάτι γρήγορα