Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 16ο

Εχει περάσει μια βδομάδα, επιτέλους άρχισα να ξαναστεκομαι αν και με δυσκολία, ο Τζέισον είπε ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ενας μήνας, μεχρι τότε θα πρέπει να προσέχω και να μείνω μακρυά από τις αθλητικές δραστηριότητες. Δεν με ενδιέφερε το μονο που ήθελα ήταν να περάσει κι αυτην η εβδομάδα και να πάω στο σχολείο.
  Ήταν μεσημέρι και είχα ξαπλώσει στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση, ακούω την πόρτα να ανοίγει και μπαίνει μεσα ο Τζέισον, φαινόταν ταραγμένος

Α: τι έγινε;

Τ: δεν ξέρω μου φάνηκε πως κάποιος μας παρακολουθεί

Α: τι;

Τ: πάω να φτιάξω μερικά πράγματα και ίσως να φύγουμε πιο νωρίς.

Φεύγει και ανεβαίνει γρήγορα πάνω, με παραξένεψε η συμπεριφορά του, δεν νομίζω να ήταν έτσι αν δεν ήταν κάτι το σημαντικό, σηκώθηκα και ανέβηκα σιγά σιγά τις σκάλες με δυσκολία, ήταν στο δωμάτιο μου και τοποθετούσε τα ρούχα μου μέσα στην βαλίτσα μου

Α: άστα θα τα βάλω εγω

Συνέχισε να τακτοποιεί τα πράγματα χωρίς να με κοιτάξει

Τ: εσυ να πας να ξαπλωσεις για να μην ανοίξουν τα ράμματα σου

Α: τι έγινε και πρέπει να φύγουμε τόσο ξαφνικά;

Τ: υπάρχουν κάποιες ύποπτες κινήσεις και χθες το βράδυ ειδα ασε που υπάρχουν πατημασιές στον κήπο και δεν είναι δικές μου

Α: λες πως μας παρακολουθούν;

Τ: ναι οσο πιο γρήγορα φύγουμε τόσο το καλύτερο. Δες εσυ αν χρειάζεσαι κάτι και βάλτο στην βαλίτσα

Έφυγα απο το δωμάτιο και έκανα μια γύρα στο σπίτι, πήρα όσα χρειαζόμουν και τα έβαλα στην βαλίτσα όπως μου είπε, έπειτα ξάπλωσα γιατί με πονούσαν οι πληγές μου. Νύχτωσε και ο Τζέισον έκανε συνέχεια βόλτες μέσα στο σπίτι και κοιτούσε απο τα παράθυρα για τυχόν ύποπτες κινήσεις, ευτυχώς δεν είχε τίποτα, βγήκε από το σπίτι και έκανε πως πετάει τα σκουπίδια και άναψε ενα τσιγάρο εξω και κοιτούσε τον χώρο αδιάφορα, μπαίνει μέσα αρκετά προβληματισμένος.

Α: τι έγινε;

Τ: ειχα δίκιο μας παρακολουθούν, αύριο πρωι πρωί φεύγουμε κοιμήσου γιατί έχουμε μάκρη ταξίδι

Πήγα πάνω και ξάπλωσα στο κρεβάτι, αύριο τέτοια ώρα θα βρίσκομαι στο σχολείο μου, ήμουν χαρούμενη θα ξαναβλέπα τους φίλους μου καο δυστυχώς τον ηλίθιο Κάρτερ αλλά δεν με πείραζε, ηταν το μοναδικό μέρος που μου άρεσε ποτέ τόσο πολύ.
  Ο Τζέισον σχεδόν δεν κοιμήθηκε το βράδυ έκανε βόλτες μέσα στο σπίτι και παρακολουθούσε τι συνέβαινε εξω. Ο άλλο πρωί όταν ξύπνησα οι βαλίτσες μου ήταν ήδη στο αμάξι του, ντύθηκα και κατέβηκα κάτω, τον είδα να κάθεται στην κουζίνα κρατώντας έναν καφέ που τον είχε πάρει από την διπλανή καφετέρια.

Α: Καλημέρα

Τ: Καλημέρα επιτέλους ξύπνησες

Α: ούτε 9 δεν πήγε ακόμα

Λεω και χασχουριεμαι, παω να τεντωθω αλλα με σταματάει ο πονος από τα ράμματα

Τ: Ετοιμάσου και φεύγουμε όσο πιο γρήγορα φτάσουμε τόσο το καλύτερο

Α: γιατί έχεις αγχωθεί τόσο;

Τ: κινδυνεύουμε εδω, ξεχνάς την επίθεση σου και μάλιστα από πρώην μαθητή. Πρέπει να τα αναφέρω στην διευθύντρια άμεσα

Αναστεναξα!

Α: ειμαι έτοιμη οπότε θες φεύγουμε

Κουνάει τα καταφατικά το κεφάλι του και βγαίνει έξω απο την κουζίνα. Έφυγα και εγω πήρα τα τελευταία πράγματα και κοίταξα το σπίτι, θα μου έλειπε κι αυτό λίγο, αλλά πλέον ήταν τόσο άδειο χωρις την μητέρα μου. Πηρα μια βαθειά ανάσα και βγήκα εξω κλείδωσα και πήγα προς το αυτοκίνητο που με περιμένε ο Τζέισον.