Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 19ο

Τον κοίταξα, κάθησα για μερικά λεπτά χωρίς να πω τίποτα, έπρεπε να του πω την σχέση που είχε ο πατέρας μου με την μητέρα μου και όλα τα άλλα περιστατικά που συνέβησαν. Πήρα μια βαθειά ανάσα και ξεκίνησα ετσι κι αλλιώς οι πληροφορίες δε θα διαρρεύσουν πουθενά.

Α: είναι μεγάλη ιστορία.

Ο: περιμενω ξεκινά.

Αναστενάζω και έπειτα αρχίζω να του εξηγώ, για την σχέση που είχε ομπετερας του με την μανα μου, για την μαχη μου με τον Λουκ και για αυτούς που μας κατασκοπευαν.

Κ: δηλαδή ο Λουκ εμφανίστηκε και είχε ως στόχο εσένα;

Α: έτσι αποδείχτηκε

Ο: και ο πατέρας μου τι δουλειά είχε εκεί;

Ανασηκωσα του ώμους μου

Α:  δεν ξέρω λογικά θα πήγε να επισκεφτεί την μητέρα μου, αλλά δε θα την βρήκε.

Κ: το θέμα μας είναι άλλο ο Λουκ γιατί σου επιτέθηκε για 2η φορά;

Τον κοιτάξαμε όλοι παρεξενεμενοι, όντος δεν είχε να κερδίσει τίποτα από μένα όμως απο τι φαίνετε εγω ήμουν ο κυρίως στόχος.

Α: κατι δεν μου κολλάει πως ήξερε ο Λουκ οτι είχα φύγει από το σχολείο;

Ο: μπορεί να τον πληροφορισε κάποιος από μέσα. Σε ποιόν είπες ότι θα φύγεις;

Α: μόνο στην διευθύντρια σε κανέναν άλλον

Όλοι γουρλωσαμε τα μάτια, οχι δεν γίνετε να είναι η διευθύντρια ο προδότης.

Α: ούτε να το σκέφτεστε, είναι αδύνατον.

Ο: Συμφωνώ

Αναστεναξαμε όλοι μαζί.

Κ: συμβαίνουν περίεργα πράγματα και πολλές συμπτώσεις, και όλες αφορούν κυρίως όσους συναναστρέφονται τον Μάγκρους

Α: εχεις δίκιο σε αυτό, προς το παρών δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα ας το αφήσουμε εδώ μεχρι να βρούμε νέα στοιχεία

Ο: Δεν ξέρω αν εμπλέκεται η αστυνομία σε αυτό θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα

Κ: μπα δεν νομίζω. Λοιπόν αύριο συναντήστεμε στο γυμναστήριο μετά το σχολασμα πρέπει να σας δείξω κάτι, τώρα εγω και η Αριάννα θα πάμε για ύπνο.

Είπε πιάνοντας με από τους ώμους φέρνοντας με κοντά του, τον έσπρωξα για να με αφήσει

Α: Όντιν μπορούμε να αλλάξουμε δωμάτια;

Γελάει και με κοιτάει

Ο: δυστυχώς όχι

Κατευθύνεται προς την πόρτα και αφου μας καληνυχτιζει ανοίγει την πόρτα και βγαίνει έξω. Τωρα μέσα στο δωμάτιο μένουμε εγω και ο Κάρτερ, σηκώνετε από τον καναπέ και πηγαίνει προς το μπάνιο. Βρίσκω ευκαιρία και ξεντυνομαι και βαζω τις πιτζάμες μου. Ξαπλώνω στο κρεβάτι και χαζεύω στο κινητό μεχρι να με πάρει ο ύπνος, ξαφνικά ακούω την πόρτα να ανοίγει και βλέπω τον Κάρτερ να βγαίνει με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση του για να καλύπτει την γύμνια του. Μεγάλη εντύπωση μου έκαναν οι κολοσχηματισμενοι του κοιλιακοί, το σώμα του ήταν θεϊκό ταίριαζε άλλωστε με το υπέροχο πρόσωπο που έχει, ήταν τέλειος και ποιά δε θα ήθελε να τα έχει μαζί του, γι αυτό και αυτή η ηλίθια Ζόε εχει φάει κόλλημα. Γύρισα το κεφάλι μου προς την άλλη για να μην τον κοιτάω και άφησα το κινητό μου στο κομοδίνο και έκλεισα το φως από το πορτατίφ. Κουκουλωθηκα με την κουβέρτα μου και έκλεισα τα μάτια για να κοιμηθώ.

Κ: λέει και μια καληνύχτα ο κόσμος

Α: καληνύχτα

Του απαντάω κοφτά, και έπειτα προσπαθώ να κοιμηθώ νιώθοντας πάντα το διαπεραστικό βλέμμα του Κάρτερ πάνω μου