Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 26ο

Έχουν περάσει δύο μήνες, πλέον είναι Δεκέμβριος, η σχέση μου με τον Έρικ πάει από το καλό στο καλύτερο, με τον Κάρτερ δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις μιας και που όλο μαλώνουμε, σε αντίθεση με τον Όντιν που πλέον είναι κολλητός μου, βασικά τον βλέπω σαν τον μεγάλο μου αδελφό, οτι με προβληματίζει το λέω κατευθείαν σε αυτόν. Καθόμουνα στο δωμάτιο του Όντιν και συζητούσαμε

Α: βαριέμαι ποτέ θα έρθουν οι διακοπές;

Ο: υπομονή 1,5 βδομάδα έμεινε

Α: τι είναι αυτός ο χορός που έλεγες;

Ο: κάθε Χριστούγεννα το σχολείο διοργανώνει ενα χορό στον οποίο μαζεύονται όλοι οι γνωστοί δολοφόνοι συνήθος είναι οι γονείς απο τους μαθητές, είναι πολύ ωραίο συνήθως φέρνουν καμία 10ρια ανθρώπους οι οποίοι θα σκοτωθούν και άλλοι θα φαγωθούν, ξέρεις υπάρχουν κανίβαλοι εδω

Α: το ξέρω, μάλλον δε θα έρθω

Ο: αποκλείεται ο πατέρας μου είπε να έρθεις μαζί μας να κάτσεις, ξέρεις γιατί όλοι κάθονται με τις οικογένειές τους και αφου εσυ δεν εχεις θα έρθεις μαζι μας

Α: αποκλείεται δε λεω εχω μεγάλη υποχρέωση στον πατέρα σου αλλά δεν γίνετε

Ο: σε παρακαλώ θα είναι και η γκόμενά του πατέρα μου και δεν την αντέχω

Ξαφνιαζομαι μόλις το ακούω αυτό

Α: εχει ο πατέρας σου σχέση;

Ο: μαι δυστυχώς, τα έχουν εδω και 5 χρόνια ευτυχώς ο πατέρας μου είναι κατά του γάμου αλλιως τωρα θα ήταν επίσημα μητρια μου

Α: δεν την χωνεύεις καθόλου ε;

Ο: μα καθόλου είναι περίεργη και ιδιοτροπη νομίζει πως έχει το πάνω χέρι σε όλα, δεν την πολυ εμποστευομαι

Α: καταλαβαίνω

Ξαφνικά ακούω έναν ήχο από το κινητό μου, το ανοίγω και βλέπω πως ο Έρικ μου είχε στείλει μήνυμα

Α: πρέπει να φύγω θα τα πούμε μετά

Ο: Καλα τα λέμε

Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και φεύγω απο το δωμάτιο, ήταν αρκετά αργά έτσι με παραξένεψε το μήνυμα του Έρικ, χτυπάω την πόρτα του δωμάτιο του, μου ανοίγει και με τραβάει μέσα δίνοντας μου ένα φιλί, απομακρυνομαι από τα χείλια του για να μάθω τον λόγο που με κάλεσε στο δωμάτιο του

Α: περιμένε, έγινε τίποτα;

Ε: οχι τι να γίνει;

Α: νόμιζα πως θες κάτι γιατί με έφερες τέτοια ώρα εδώ;

Ε: ο συγκάτοικος μου λείπει και θα κοιμηθεί αλλού απόψε έτσι έχουμε όλο το δωμάτιο δικό μας

Α: Αλήθεια λες;

Λεω καταενθουσιαμσενη και εκείνος κουνάει καταφατικά το κεφάλι του, με αρπάζει και με φιλάει με πάθος καολλοντας με στον τοίχο, τον ήθελα εδω και τώρα, ο Ερικ αμέσως το κατάλαβε και άρχισε να με χουφτωνει, μου έβγαλε την μπλούζα μου αφήνοντας με εκτεθειμένη με το σουτιέν, του έβγαλα καιντην δικιά του μπλούζα και αυτός άρχισε να με φιλάει το στήθος, έπειτα με περνει αγκαλιά και με ξαπλώνει στο κρεβάτι έρχεται από πάνω μου και με κοιτάει

Α: τι κοιτάς;

Ε: είσαι όμορφη

Του χαμογελάω και έπειτα τον αρπάζω και τον φιλάω, με μια κίνηση μου βγάζει το παντελόνι μου, βάζει το χέρι του μέσα στο εσώρουχο μου και μου χαϊδεύει την κλειτορίδα μου, με κάνει να αναστατωνομαι και να θελω κι άλλο, συνεχίζει το ίδιο μεχρι που σταματάει, σηκώνετε όρθιος και βγάζει το παντελόνι του και το εσώρουχο του, με πλησιάζει και μου βγάζει και το δικό μου αφήνοντας με εκτεθειμένη μπροστά του, έρχεται ξανά από πάνω μου και με φιλάει στο στόμα, εκείνη την ώρα νιώθω την σκληρή στηση του να εισχωρεί στον κόλπο μου, με έκανε να αναπηδησω απο την ηδονή που ένιωσα, άρχισε να μπαινοβγαίνει σιγά σιγά στην αρχή και κάθε φορά όλο και ποιό γρήγορα. Τι σκηνικό αυτό είχε επαναληφθεί στο πάτωμα, το γραφείο ακόμα και στον τοίχο, είχαμε κάνει όλο το δωμάτιο χαμό όμως το ευχαριστιομασταν, όταν επιτέλους τελειώσαμε και οι δύο ξαπλωσαμε στο κρεβάτι γυμνοί όπως είσασταν και κοιταζομασταν στα μάτια

Α: ο συγκάτοικος σου θα σε σκοτώσει

Ε: θα τα φτιάξω αύριο το πρωί εγω, μην ανησυχείς

Γέλασα και χωθηκα μέσα στην αγκαλιά του, έδωσα ενα φιλί στο γυμνασμένο του στήθος και μετά τον φίλησα στο κάτω χείλος του

Α: πρέπει να φυγω είναι αργά

Ε: Γιατί να φύγεις; μπορείς να κοιμηθείς εδω απόψε, σε παρακαλώ

Λεει καθώς παίζει με μια τούφα απο τα μαλλιά μου

Α: ότι πεις εσυ, δεν μπορώ να σου χαλάσω χατήρι

Χαμογελάει και με σφίγγει περισσότερο στην αγκαλιά του, μέχρι που μας παίρνει και τους δύο ο ύπνος