Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 45ο

Α: παω να μαζέψω τα πράγματα μου

Σηκώνομαι και παω να φύγω αλλά ο Τζέισον μου πιάνει το χέρι

Τ: που θα πάς;

Α: να μην σε νοιαζει

Απαλευθερωνω το χέρι από την λαβή του και ανεβαίνω τρέχοντας προς το δωμάτιο. Ανοίγω την βαλίτσα και βαζω όπως όπως τα πράγματα μου, ακούω την πόρτα του δωματίου να ανοίγει για μια στιγμή νόμιζα ότι θα ήταν πάλι ο Όντιν αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν η γιαγιά του η Αμάντα , μπαίνει μέσα και κλείνει την πόρτα πίσω της

Α: τι θέλετε;

Συνεχίζω να βάζω τα πράγματα μου στην βαλίτσα χωρις να την κοιτάζω

Αμα: Αριάννα ξέρω πως νιώθεις, αλλά σε παρακαλώ μη φύγεις, είσαι νευριασμενη, εξοργισμενη και εγώ δεν ξέρω τι άλλο αλλά με το δίκιο σου. Και ο Όντιν είναι στην ίδια θέση με σένα

Α: Δεν με νοιάζει! Δεν νομίζω να εχω καμία δουλειά εδώ, οι παππούδες μου έχουν την εγγονή που θέλουν και εσείς δεν ξέρατε καν την ύπαρξη μου ή αδιαφορουσατε για αυτήν οπότε δεν βλέπω κάποιον λόγο να μείνω

Αμα: έμαθα οτι υπάρχεις μόλις η άλλη η ψεύτικη Αριάννα ήρθε εδώ και ο Τζέισον έμαθε για σένα όταν ήρθες στο σχολειο, ο πατέρας σου σας αναζήτησε

Α: Δεν είναι πατέρας μου! Ούτε εσύ γιαγιά μου, ουτε και οι άλλοι μου είναι τίποτα!

Γυρνάω απότομα προς το μέρος της και οι ματιες μας συναντιούνται

Α: είχα μόνο έναν συγγενή και αυτός ήταν η μητέρα μου το καταλάβατε;

Παίρνω την βαλίτσα και βγαίνω απ'το δωμάτιο προσπερνώντας την, κατεβαίνω τις σκάλες και εκείνη με ακολουθεί, όταν περνάω μπροστά από το καθιστικό ο Όντιν και ο Τζέισον με πλησιάζουν

Τ: που πάς;

Α: να μη σε νοιάζει!

Μπαίνει μπροστά στον δρόμο μου χωρίς να με αφήνει να φύγω

Τ: θα μείνεις εδώ να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα

Α: λυπάμε αλλά δε θα κάτσω να ακούσω τις φτηνές δικαιολογίες σου

Ανεβάζω λίγο τον τονο της φωνής μου και πηγαίνω προς την εξώπορτα, αλλα ακούω τον Τζέισον να φωνάζει

Τ: σταματά εκεί που είσαι τώρα!

Σταματάω και γυρίζω τον κοιτάζω αργά χωρίς καμία αντίδραση στο πρόσωπο μου