Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 50ο

Το επόμενο πρωί σηκώθηκα με πολύ όρεξη ο Όντιν ήταν  στο καθιστικό και με περίμενε, έβαλα ότι πρόχειρο βρήκα μπροστά μου και κατέβηκα κάτω

Α: λοιπόν πάμε;

Τον ρωτάω ενθουσιασμένη

Ο: πάμε γιατί θέλω να φάω

Ναι σωστά είχα ξεχάσει ότι δεν είχαμε τίποτα για φαγητό, αλλά τουλάχιστον πήγαμε σε μια καφετέρια που σερβίρει και πρωινό μαζί με τον καφέ, είχα έρθει μόνο δύο φορές με την μαμά εδώ, ήταν ωραια αλλά δεν μπορούσαμε να βγαίνουμε συχνά. Ο Όντιν πήρε σχεδόν όλο τον καταλο και τα καταβροχθίζε όλα  με μεγάλη λαιμαργία

Α: ήρεμα κάνεις λες και έχεις να φας καμία βδομάδα

Ο: Όχι απλά.....Έχω μεγάλο.....στομάχι.....και μ'αρέσει....το πρωινό

Λέει καθώς μασάει και εγώ ξεφυσσαω. Έχω τελειώσει ήδη με τις τηγανητές μου και περιμένω να τελειώσει και ο Οντιν ο οποίος δεν έρθει

Ο:πφφ....φουσκωσα

Λέει και χαϊδεύει την κοιλιά του

Α: θα φύγουμε καμία ώρα παλιό φαγανα;

Ο: Ναι ναι πάμε πρέπει να χωνέψω και έχουμε πολλά να κάνουμε

Βγαίνουμε απο το μαγαζί και κατευθυνόμαστε προς την αγορά, αν και περνάμε από πολλά μαγαζιά καταλήγουμε σε ένα από τα πιο ακριβά.

Α: πας καλά εδώ έχει όλο φίρμες και.....

Βάζει τι δάκτυλο το μπροστά από το στόμα μου για να με κάνει μα σταματήσω να μιλάω

Ο:δεν έχεις καταλάβει ακόμα σε ποια οικογένεια βρίσκεσαι, μπες μέσα και πάρε όλο το μαγαζί

Μου εξηγεί την πόρτα και εγώ κοντοστεκομαι λίγο αλλά μετά μπαίνω μέσα. Το μαγαζί είναι τεράστιο και τα ρούχα είναι ατελείωτα. Μια νεαρή γυναίκα γύρω στα 30 μας πλησιάζει φορώντας ένα κομψό γυναικείο μπεζ κουστούμι

<<Καλημέρα σας! Πώς  μπορώ να βοηθήσω>>

Μας ρωτάει παρατηρώντας με απο την κορυφή ως τα νύχια και σχηματίζοντας ένα ψεύτικο χαμόγελο

Ο:ας μας δείξετε στην αρχή πέντε με έξι καθημερινά σύνολα και έπειτα βλέπουμε

Εκείνη αρχίζει να μας βγάζει διάφορες μπλούζες και παντελόνια, είμασταν στο μαγαζι για πολλές ώρες, δεν ήξερα ούτε κι εγω τι δοκίμαζα είχα κουραστεί τόσες ώρες ορθοστασία και ο Όντιν με είχε αφήσει μόνη μου με αυτήν που από το πρόσωπο της και μόνο φαινόταν η κούραση αλλά και η χαρά της, σίγουρα όλα αυτα θα κόστιζαν μια περιουσία αλλά δε με ένοιαζε. Την βλέπω να πλησιάζει με αλλά τέσσερα φορέματα