Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 14ο

Άνοιξα τα μάτιαλ μου, κοίταξα γύρω γύρω τον χώρο, το κεφάλι μου πονούσε όπως και η κοιλιά, ακόμα ένιωθα αυτόν τον οξύ πόνο. Κοίταξα δίπλα μου και είδα πάνω στο κομοδίνο διάφορα ιατρικά όργανα, οι παλμοί τις καρδιάς μου αυξήθηκαν όταν κατάλαβα ότι ήμουν σπίτι μου. Δεν θύμαμε να γύρισα μόνο οτι λιποθύμησα όταν πάλευα με τον Λουκ. Οποίος με έφερε εδω σίγουρα δεν ήθελε το καλό μου, και τότε μου ήρθε ο Μάγκρους μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει, σηκώθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα από το κρεβάτι, ο πόνος ήταν αβαστακτος μεντο ζόρι στεκόμουν αλλά έπρεπε να φύγω.  Έκανα ενα βήμα και αμέσως έπεσα κάτω βγάζοντας ενα επιφώνημα πόνου και έπιασα την κοιλιά μου, δεν άντεχα νόμιζα ότι θα πέθαινα, τοτε είδα την πόρτα από το δωμάτιο να ανοίγει και να μπαίνει μεσα ο Μάγκρους, ήρθε αμέσως και με βοήθησε να σηκωθώ και να ξαπλώσω στο κρεβάτι.

Α: φύγε

Είπα με ρο ζόρι μιας και που ο πόνος δεν είχε σταματήσει

Τ: σταματά να με φοβάσαι, δεν είμαι εγω ο εχθρός

Α: ναι τι άλλο θα έλεγες; Γεια ηρθα να σε σκοτώσω μην φοβάσαι

Γέλασε και πήρε την καρέκλα από το γραφείο μου και κάθησε δίπλα μου.

Τ: αν δεν ήμουνα εγω θα ήσουν νεκρή

Α: Αυτό που θα είμαι σε λίγες ώρες δηλαδή

Αναστέναξε και κάθησε πίσω στην καρέκλα σαν να ήταν κανένας έφηβος που του έκαναν κήρυγμα οι γονείς του

Τ: δε θέλω να σε σκοτώσω, λες να έκανα τόσο δρόμο για αυτό;

Α: τι θες τότε;

Τ: να γυρίσεις στο σχολείο, αν δε θες να πεθάνεις πρέπει να γυρίσεις

Α: εκβιασμός είναι τωρα αυτό;

Πηγα να σηκωθώ πάλι αλλα έκανα εναν μορφασμο πόνου και ξαναξαπλωσα

Τ: θα πρέπει να μείνεις στο κρεβάτι για τουλάχιστον 1-2 εβδομάδες

Α: γιατί;

Τ: σε μαχαίρωσαν, έχεις δύο βαθειές μαχαιριές μια στην κοιλιά σου και μια στο δεξί σου πλευρό

Α:πρέπει να πάω σε νοσοκομείο τώρα!

Είπα σχεδόν φωναχτά με όση δύναμη μου είχε απομείνει

Τ: μην ανησυχείς δεν σε χτύπησαν σε κάποιο ζωτικό όργανο οπότε είσαι εντάξει έραψα εγω τις πληγες σου

Α: και τι ξέρεις εσυ;

Τ: πολλές φορές δεν μπορούμε να πάμε στα νοσοκομεία γιατί είμαστε καταζητούμενοι ετσι μαθαίνουμε να περιποιούμαστε μόνοι μας τα τραύματα μας, θα το μάθετε του χρόνου.

Α: δεν μπορώ να επιστρέψω στο σχολείο

Τ: το φρόντισα

Τον κοίταξα γεμάτη περιέργεια και δυσπιστία

Τ: το δάνειο ξοφληθηκε ολόκληρο οπότε τώρα τίποτα δεν σε κρατά εδω

Α: με ποιό δικαίωμα καλύτερα να χρωστάω χρήματα στην τράπεζα παρά σε σένα ενας Θεός ξέρει ποσα θα μου ζητήσεις για αντάλλαγμα

Ξαναγελασε, πλέον με είχε νευριάσει, ετσι πως σήκωνε τον λαιμό του ήθελα να του δέσω ενα σκοινί γύρω γύρω και να τον αφήσω να κρέμεται από το φωτιστικό στο δωμάτιο μου.

Τ: μην αγχώνεσαι, παρτο σαν επένδυση

Α: επένδυση στο τι;

Τ: πιστεύω οτι θα γίνεις αρκετά σπουδαία μια μέρα, δε θέλω να αφήσω ενα τόσο μεγάλο ταλέντο να πάει χαμένο

Α: με δουλευεται; Είναι οτι πιο ηλίθιο έχω ακούσει ποτέ

Τ: ήξερα την μητέρα σου.

Χαμήλωσε το κεφάλι και εγω γουρλωσα τα μάτια. Πως ήξερε την μητέρα μου και από που;

Α:τι; πως;

Τ: μέναμε μαζί στην ίδια πόλη, πηγαίναμε και στο ίδιο σχολείο μέχρι που στο Λύκειο έφυγα, βέβαια ήταν αρκετά μικρότερη μου αλλά τα σπίτια μας ήταν δίπλα

Α: πως γίνετε αυτό;

Τ: μου θύμισε κάτι το επίθετο σου και το έψαξα, τελικά ήταν όντος αυτή που φανταζόμουν

Α: τι σχέση είχατε με την μητέρα μου;

Τ: ήμασταν φίλοι όταν αποφοίτησα από το σχολείο γύρισα γιατί η μανα μου ήταν άρρωστη και τελικά πέθανε, ο πατέρας μου είχε καταδικαστεί σε θάνατο για διάφορους θανάτους και κλοπές.

Α: δηλαδή εσείς στην οικογένεια σας το έχετε με την εγκληματικότητα

Τ: θα μπορούσες να το πεις και έτσι

Γέλασε, στο βλέμμα του όμως φάνηκε ενα αίσθημα πόνου, για κάποια στιγμή μου φάνηκαν να γυαλίζουν σαν να ήταν έτοιμα να κλάψουν

Α: δεν μου είπες τι σχέση είχες με την μητέρα μου;

Τ: ήμασταν φίλοι, οι γονείς της βέβαια με αντιπαθουσαν λόγου του πατερα μου και δεν είχαν και άδικο. Κάναμε αρκετή παρέα μια μέρα την είχα σώσει από κάτι βιαστές όπως ακριβώς έκανα με σένα αλλά αναγκάστηκε να δει να τους σκοτώνω. Αντέδρασε αρκετά ψύχραιμα, ίσως ήταν ο μόνος άνθρωπος που δεν με φοβήθηκε

Α: ναι η μητέρα μου ήταν ιδιαίτερα ανοιχτή στους εγκληματίες, εδω με άφησε να κάνω την αποθήκη κέντρο βασανιστηρίων

Τ: εγω της είπα για το σχολείο, γι αυτό σε έγραψε εκεί.

Η μητέρα μου να γνώριζε έναν απο τους πιο επικίνδυνους δολοφόνους της ιστορίας, βέβαια ποτέ δεν μιλούσαμε για τον τόπο που καταγόταν, είχα μαλώσει με τους γονείς της και είχε μόνο άσχημες εμπειρίες από κει, αλλά τώρα λύθηκε το μυστήριο για το πως η μητέρα μου ήξερε αυτό το παράνομο και άγνωστο σχολειο.