Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 48ο

Σε λιγότερο από μισή ώρα είχα ετοιμαστεί, δεν είχα πολλά ρούχα και πότε δε τα δίπλωνα όποτε τα πετάω όλα στη βαλίτσα και πηγαίνω στον Όντιν ο οποίος πάσχιζε ακόμα να μαζέψει τα πράγματα του.

Α: περισσότερα δεν είχες να πάρεις;

Ο: θέλω να έχω επιλογές δεν ειμαι σαν εσένα, που βολευεσαι με ότι βρεις. Πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξεις το στυλ σου, να γίνεις λίγο πιο....πιο κορίτσι

Μου λέει και εγώ κατσουφιάζω, το ξέρω πως ειμαι αγοροκοριτσο αλλά αυτός ήταν ένας τρόπος για να αμυνθω. Η μητέρα μου φοβόταν να τα βάλει με τον οποιονδήποτε, και έτσι απο μικρή υπερασπιζομουν μόνη μου τον εαυτό μου. Σιγά σιγά υιοθέτησα αυτό το στυλ αλλωστε ποτέ δεν έκανα παρέα με κορίτσια, βασικά δεν είχα παρέες και δεν έβγαινα έξω όποτε ποτέ δεν με ενδιέφερε το ντύσιμο μου

Α: λοιπόν άκου αδερφούλη δεν τελειώνεις καμία φορά και άσε το στυλ μου, άντε πρωί πρωί

Βγαίνω έξω και χτυπάω με δύναμη την πόρτα,πηγαίνω στο δωμάτιο μου και ξαπλώνω ακούγοντας μουσική  για μια στιγμή μου ήρθε στο μυαλό μου ο Κάρτερ, θυμήθηκα το φιλί μας και ανατρίχιασα, σηκώθηκα ταραγμένη και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη που ήταν ακριβώς απέναντι στον τοίχο. Τώρα καταλαβαίνω γιατί δε με ήθελε ο Έρικ ούτε και κάνεις άλλος, δεν ειμαι ωραία, τα μαλλιά μου συνέχεια είναι ακαταστατα, δεν βαφομαι ποτέ και τα ρούχα που φοράω είναι φαρδιά αγοριστηκα και με κάνουν να φαίνομαι περισσότερο μικροσκοπικη απ ότι ήδη είμαι.
Ξανά έπεσα πίσω στο κρεβάτι, θα ήταν πολύ ωραία αν πήγαινα κι εγω κομμωτήριο ή για ψώνια ή οτιδήποτε άλλο κάνουν τα συνηθισμένα κορίτσια. Ξεφυσσαω! Πώς θα ήταν άραγε η ζωή μου αν ζούσαμε όλοι μαζι; Αυτό ήταν! Ο Όντιν είχε δίκιο, έπρεπε να αλλάξω! Μόνο αυτός θα με βοηθούσε και είχαμε μπροστά μας μόνο 3 μέρες.
  Εκείνη ακριβώς την στιγμή μπαίνει μέσα ο Όντιν για να μου πεις πως ήταν έτοιμος, με την σειρά μου παίρνω το σακίδιο μου και την βαλίτσα και κατεβαίνω κάτω. Η "τρελοπαρεα" είναι μαζεμένη στο καθιστικό και μιλάνε με τον Όντιν

Κ: μα είναι δυνατόν μικρά παιδιά να κάνετε ένα τέτοιο ταξίδι με αυτό το σαραβαλο; θα μείνει στο δρόμο ή θα κάνει καμία έκρηξη

Ο:το αμάξι είναι μια χαρά αντέχει εδώ και χρόνια και επίσης είμαι και ο πρώτος οδηγός

Λέει ο Όντιν που συνέχεια του άρεσε να ψωνιζεται όπως και στον φιλαράκο του
(Σαν πολύ τον αναφέρω τώρα τελευταία αυτόν και δεν μ'αρέσει). Μπαίνω στο καθιστικό και Ρίχνω μια σφαλιάρα στο σβέρκο του Όντιν