Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 25ο

Κ: που νομίζεις οτι πας;

Γυρνάω και τον κοιτάζω

Α: δεν νομίζω να σε αφορά

Κ: με αφορά, θα αργήσεις πολύ;

Α: αρκετά

Κ: μην ανχωνεσε για αυτό που έγινε πριν στο μπάνιο άλλωστε εχω δει και πολύ καλύτερα

Α: ναι την σιλικόνη της Ζοε

Προσπάθησα να το παίξω άνετη, για να μην καταλάβει την ντροπή και τον θυμό που ένιωθα

Κ: τουλάχιστον απο αυτήν δεν είναι πεσμένα

Α: αϊ στο διάολο μικροψωλη

Βγαινω εξω απο το δωμάτιο και κλείνω δυνατά την πόρτα πριν προλάβει να αντιδράσει, αυτό θα πρεπει να πόνεσε αλλα και λιγα του είπα που θα με πει ότι εχω πεσμένο στήθος, τι να κάνουμε εχω αρκετά μεγάλα δεν φταίω εγω κληρονομικότητα, τουλάχιστον δεν είμαι σαν αυτές που από τα 16 τους κάνουν πλαστικές κακ γίνονται σαν σαμπρελες, θέλω να δω την Ζοε να κολυμπά στην θάλασσα σίγουρα θα επιπλέει σαν σωσίβιο. Πήρα μερικές βαθειές ανάσες για να ηρεμήσω και χτύπησα την πόρτα του Όντιν, την χτύπησα πολλές φορές αλλά δεν μου άνοιξε κανείς, μάλλον θα έλλειπε ηδη φαινόταν πολύ καλά από το πρωί, έφυγα από εκεί και βλέπω την Ζοε να προχωράει και να πηγαίνει προς το δωμάτιο μου, μου ρίχνει μια ειρωνική ματιά και χτυπάει την πόρτα, ο Κάρτερ της ανοίγει και εκείνη κολλάει αμέσως πάνω του σαν βδέλλα και του χαρίζει ένα γλωσσοφιλο, δεν άντεχα άλλο και έφυγα αυτό το θέαμα ήταν ότι πιο αηδιαστικά που εχω δει. Πηγα κατευθείαν στο κιόσκι και είδα να με περιμένει, τον πλησιάζω και τον χαιρετάω

Α: γεια περιμένεις ωρα;

Ε: οχι προν λίγο ήρθα

Καθόμαστε στο παγκάκι και αυτός με πλησιάζει, η ώρα μαζι του πέρασε ευχάριστα, ήταν αστείος και πολύ γοητευτικός σε αντίθεση με τον μαλακά τον Κάρτερ, σηκωθηκαμε και πήγαμε βόλτα στην παραλία, σε κάποια στιγμή σταματάει και με κοιτάζει, καθομαστε αντικριστά ο ένας από τον άλλον, μου πιάνει το χέρι

Ε: πέρασα πολυ ωραία σημερα

Α: κι εγω

Με πιάνει και εννοεί τα χείλια μας, το φιλί του ήταν υπέροχο, φυσικά του το ανταπεδωσα, δεν ξέρω πόση ωρα φιλιομασταν αλαλ σταματήσαμε μόνο όταν μας τελείωσε το οξυγόνο, κοιταχτήκαμε και χαμογελασαμε και οι δύο έπειτα ξαναφιληθηκαμε. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε αρκετές φορες μέχρι που η ώρα πέρασε και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε

Ε: να σε πάω μέχρι το δωμάτιο σου;

Α: γιατί φοβάσαι μήπως μου επιτεθεί κανένας δολοφόνος;

Με φέρνει κοντά του και ακουμπάει τα μέτωπα μας

Ε: ο μόνος δολοφόνος που θα σου επιτεθεί ειμαι εγώ να το θυμάσαι

Λέει και μου δίνει άλλο ένα παθιασμένο φιλί. Αφου τον καληνυχτιζω φεύγω και πηγαίνω στο δωμάτιο μου. Με το που μπαίνω μέσα βλέπω τον Κάρτερ ξύπνιο να κάθεται στο περβάζι από το παράθυρο και να κοιτάζει εξω

Κ: άργησες με αυτόν ήσουν;

Α: τι σε νοιάζει εσένα

Κ: δε θα ξαναργησεις

Α: τι έγινε έφυγε νωρίς το πουτανακι σου;

Κ: σκάσε

Ήμουν αρκετά κουρασμένη και δεν ειχα όρεξη να μου χαλάσει την διάθεσή, πήρα της πιτζάμες μου και κλειδώθηκα στο μπάνιο, αφου άλλαξα έπεσα κατευθείαν για ύπνο
  Το άλλο πρωί έφυγα σχεδόν τρέχοντας για την καφετέρια για να βρω τα κορίτσια, ειχα τόσα να τους πω, εφου σερβίριστηκα κάθησα στο τραπέζι μαζι τους, ευτυχώς τα αγόρια δεν ήταν εδω έτσι μπορούσα να τις μιλήσω ελεύθερα

Α: Καλημέρα

Λεω φανερά ενθουσιασμένη

Β: τι έγινε; εσυ λαμπεις

Α: νομίζω πως στην παρέα μας πρέπει να προσθέθει και ένα άλλο ζευγαράκι

Μπρε: τα φτιάξατε με τον Καρτερ;

Λεει κάπως ενθουσιασμένη

Α: φυσικά και οχι, Έρικ τον λένε είναι θεός είναι από την Γερμανία

Β: πρώτη δεν πάει;

Κουναω καταφατικά το κεφαλι και μένουν και οι δύο με το στόμα ανοικτό

Μπρε: τον ξέρουμε είναι μαζι μας στο μάθημα επιλογής είναι μαναρι, μας κάνεις πλακα έτσι;

Α: οχι καθόλου

Βλέπω Έρικ να μπαίνει μέσα στην τραπεζαρία και αφού παίρνει μια κούπα ζεστό καφε με πλησιάζει και κάθετε δίπλα μου

Ε: Καλημέρα κορίτσια ελπίζω να μην σας πειράζει που κάθησα

Η Μπρέντα και η Βανέσα κπυνησαν αρνητικά το κεφάλι

Β: σοβαρά τώρα εσείς οι δύο;

Λεει κάπως παρεξενεμενη

Ε: ναι τα έχουμε που το περίεργο;

Η Μπρεντα και η Βανέσα κοιταζονται και αρχίζουν να ζητοκραυγαζουν, εγω τους κάνω νόημα να σταματήσουν να φωνάζουν γιατί είχαμε γίνει ρεζίλι

Μπρε: είναι υπέροχο

Και κάπως έτσι πέρασε η σημερινή μέρα μιλώντας όλη την ώρα για εμένα και τον Έρικ