Imaginary World (Completed)

Chapter Ten

Chapter Ten: Rules

"Pero paano?" Tanong ko kay Nic, yumuko siya at hinawakan ang sahig gamit ang dalawang palad niya.

Maya maya pa ay may kung anong figure ang nabuo na bumalot sa buong sahig.

Kaya napaindian sit ako katabi niya at ng titigan ko iyong mabuti ay kitang kita si mama at papa na magkasama at nagpopost sila ng poster?

"Kasalanan ko ito, hindi ko dapat siya pinagalitan ng ganun para hindi siya naglayas"

"Shhh. It's not your fault, mahahanap din natin ang anak natin"

Naramdaman kong may pumatak na luha sa mata.

Magkahalong saya at lungkot ang naramdaman ko noong nakita ko sila mama at papa na nagpopost ng poster ng picture ko.

Masaya ako kasi alam kong nagaalala sila sa'kin, malungkot kasi wala ako doon para icomfort sila.

"Hindi ko ito ipinakita sa'yo para paiyakin ka" saad ni Nic kaya pinahid ko agad ang luha ko.

"Thank you for this---" halos mapatalon ako sa gulat ng biglang bumukas ang pintuan at iniluwa nito ay si kamahalan.

Papaanong?

"Angel Nic? How could you use your power just for personal needs of this human" saad nito at tinapunan niya si Nic ng matatalim na tingin.

Kaya naman napatayo kami parehas ni Nic dahil ramdam kong galit ito si kamahalan.

"I'm sorry for this, i was just trying to help her---"

"There's no excuse for this Nic! You already know that this is against the rule!" Halos mapapikit na ako sa sobrang lakas ng sigaw ng kamahalan.

Umalingawngaw ang boses siya sa buong kwarto na siya ding naging dahilan ng pagkabasag ng spehere na nakapalibot sa buong kwarto.

"N-nic" halos pabulong ko ng sabi kay Nic.

Hindi ko alam na magagalit sa kanya ang kamahalan, para lang makita ko sila mama.

Kung alam ko lang edi sana hindi ko na hinayaang gawin niya iyon.

"You will be punish because of this! Both of you! Follow me" saad pa ng kamahalan at tsaka padabog na lumabas ng kwarto.

"Nic bakit hindi mo sinabi sakin na pwede kang maparusahan dahil ginamit mo ang kapangyarihan mo sa personal needs ko?" Tanong ko dito pero nakayuko lang ito ngayon.

"It's my fault, wag kang magalala I can manage this" saad nito at tsaka humakbang papalabas ng kwarto at sinundan ko naman ito.

"Kamahalan, wala pong kasalanan si Mich, ako nalang po ang parusahan niyo" saad ni Nic nang makarating kami sa trono ng kamahalan.

"Of course, you will also take a punishment for her, hindi siya pwedeng masaktan kasi may nagpoprotekta sa kanya" sagot ng asawa nito kaya naman napaigiting ang panga ko.

How could they punish him for this simple sin?

"Pero napakababaw namang dahilan nito, para parusahan niyo siya" asik ko sa kanila kaya matalim na tingin ang natanggap ko mula kay kamahalan.

"Wala kang alam dito, so don't act like you know everthing" sagot ng asawa ng kamahalan.

"Arrgghh!" Rinig kong sigaw ni Nic kaya napalingon ako dito at nagulat akong nangingisay na ito dahil sa kuryente.

Sinubukan kong lumapit sa kanya, pero may dalawang angel na humawak sa dalawang braso ko.

"Let me go!" Sigaw ko pa sa mga ito pero lalong humigpit ang hawak nila sa braso ko kaya mas nakaramdam ako ng inis.

"I said let me go!!!" Sigaw ko sa dalawang anghel na ito pero nagulat akong may sphere na tumama sa mga ito na siyang naging dahilan ng pagkatalsik ng mga ito.

W-what? How did I do that?

"Paano mo nagawa yun?" Nang lingunin ko ang harapan ko ay nandun na si kamahalan at takang taka dahil sa nagawa ko.

"Hindi ka lang pala basta pinoprotektahan ng pagkatao mo, kundi kaya mo din itong gamitin" nakangisi pang tingin nito sa'kin.

"You're really something huh?" Dagdag pa nito at tsaka siya bumalik sa pagkakaupo niya.

Nilapitan ko ulit si Nic na ngayong sinusubukang tumayo.

Tinulungan ko naman itong tumayo.

"S-salamat" pilit na salita nito habang hawak ang magkabilang braso niya.

"Once you commit this sin again, hindi lang yan ang aabutin mo" huling sambit pa ng kamahalan pero hindi ko nalang iyon pinansin at tinulungan ko nalang si Nic maglakad pabalik sa kwarto niya.

Nang makarating kami sa kwarto niya ay inihiga ko si Nic para makapagpahinga.

"Hahanapin ko lang sila Samantha" saad ko dito at tsaka lumabas ng kwarto.

Grupo ng fairies si Samantha kaya alam kong matutulungan nila si Nic.

"Samantha, I need your help" saad ko sa mga ito at tsaka ko ipinaliwanag ang nangyari habang naglalakad.

Malapit na sana kami sa kwarto ni Nic ng may humarang saming grupo ng fairies.

Sila iyong grupo na muntik na akong saktan.

"Naparusahan daw si Nic? Tss. Kasalanan mo na naman iyon human, di mo ba alam na never pa siyang naparusahan? Ngayon lang, at kagagawan pa iyon ng isang tao na katulad mo" sambit pa ng isang babae.

"Shut up Chloe, you didn't know what happened, so don't judge her!" Asik naman ni Samantha dito kaya pinipipigalan namin siya.

"You shut up! Totoo naman kasi diba? Naparusahan siya gawa sa taong yan!" Sagot naman nito at dinuro pa ako.

Napayuko naman ako dahil sa sinabi niya. In some point, she's right. Kagagawan ko naman talaga ang lahat.

Agad nila akong hinigit at nilagpasan namin ang grupo ng mga fairies na iyon.

"That bitch. Just don't mind her Mich okay?" Saad pa ni Samantha at tumango nalang ako.

Nang makarating na kami sa kwarto ni Nic ay nadatnan namin na tulog ito kaya minabuti naming huwag nalang gumawa ng ingay para makapagpahinga ito.

"Help him to heal" saad ko sa kanila. Pero napailing lang ang mga ito.

What does that mean?

"We can't do that Mich" sagot ni Jonathan na hindi makatingin sakin.

"Wait. What? Why not? He is your friend"

"That's against the rule" sagot naman ni Brylle.

Against the rule? What kind is rule is that? Bawal tulungan yung kaibigan mo?

"There's only two rules in this world Mich, one, you should not hurt others, and two you should not use your powers in your personal needs" pagpapaliwanag ni Zach.

Ibig sabihin hindi nila pwedeng tulungan si Nic?

"How about him? Paano natin siya matutulungang mapagaling dahil doon sa parusa"

"We can't do anything about it, besides he's an angel, he will heal itself" dagdag pa ni Zach kaya napasapo nalang ang kamay ko sa noo ko.

Fuck that rule.