Evet gerçekten de gördükleri şey hayatlarını kurtaracak son şeydi.Önlerinde uzun bir duvar ve duvarın en üstünden aşağı doğru uzanan halatları görmüşlerdi.Herkes elinden geldiğince gücünü toplayıp duvara doğru koşmaya başladı.Ralph elindeki çekici geriye doğru attı ve halata tutunup tırmanmaya başladı.Ardından Finn yandaki ipi tuttu ve yukarı doğru tırmanmaya başladı.İçlerinde besledikleri iyimserlik, kendilerinin hayatlarının güzel olacağına,herşeyin güzel olacağı hissiyle koşmaya devam ediyorlardı.Çünkü başlayalı daha bir hafta bile olmamıştı.
Ve DeShawn ile Kevin de kendilerine ip bulmuşlardı.Sonra Zendaya da geldi ama...Fabian geride dayanamayıp yere düşmüştü.Oradan "Yardım edin!Lütfen!" diye bağırıyordu zavallı.Ve DeShawn Fabian'ı duymuyordu.Sadece tırmanıyorlardı.Yapabilecekleri tek şey buydu.Hayatta kalan tek kişi onlardı.Artık tek umutları,duvarın arkasında insanların olmasıydı.Canlı olanlarının...
Duvarın tepesine ulaştılar ve baktılar.İçerisi takım elbise giyen,çekik gözlü adamlar ve yeşil üniformalı askerlerle doluydu.Bir asker Victor'u fark etti."Askerler!Nişan al!" diye bağırdı.Askerler hızlı bir hareketle silahlarını eline aldılar ve Victor'a doğrulttular.Hemen öldürebilirlerdi.Ama neden öldürmemişlerdi?
"Bunu da incelemek için atın." demişti o asker.Diğerleri yere yatmıştı ve korkuyla bekliyorlardı.Victor hemen "Ben insanım.Isırılmadım.Aşağıya doğru sarkıttığınız iplerden tırmandık." dedi.Finn ayağa kalktı ve "Bizde." dedi.Askerler şaşkınlıkla izliyorlardı.Sonra Ralph ve DeShawn kalktı.Zen ve diğerleride kalkmıştı.Ama askerler hala silahlarını indirmemişlerdi.
"Burada kalamazsınız.Gitmeniz lazım.Burada herkes tek bir amaç için toplanmıştır.Herkes ailesini onların içinde bırakıp geldi.Bilim adamları,doktorlar,askerler ve ajanlar.Hepsi burada.Yani size yer veremeyiz." dedi takım elbiseli bir adam.DeShawn NASA'da çalıştıkları için bir şansları olacağını düşündü ve "Ben DeShawn Redford.NASA'da motor tasarımcılarındanım.Victor ise prototipini yapıp test ediyor.Yardım edebiliriz." dedi.Takım elbiseli adam arkasını döndü ve Japonca birşeyler söyleyip döndü.Elini uzattı ve "Albay Nicolas Bastian.Sizi yanımıza alabiliriz.Ama arkadaşlarınız iplerden geri inmek zorunda." dedi Nicolas.
Victor liderlik yaptığı takımını,grubunu ve Zen'i geride bırakamazdı.DeShawn da böyle birşey yapamazdı.Ama hayatta kalmak istiyorlarsa yapmak zorundalardı.Victor gruba döndü ve baktı.Herkes umutsuzdu.Kevin hariç.Nicolas "Anlaşıldı ki sizi ayırmak imkansız.Ama bizimde besleyebileceğimiz insan kapasitesi var." dedi."Bize iki kişilik yemeğimizi verirsiniz.Biz paylaşırız.Sorun değil.Tek odada kalırız.Ama lütfen bizi dışarı gitmek zorunda bırakmayın." dedi Victor.Nicolas ikna olmuştu.
Elini uzattı ve "Hoş geldiniz." dedi.
Aniden arkadan bir silah sesi duyuldu ve,ve içeri girmişlerdi.Herkes arkasını döndü ve duvarı aştıklarını gördü.Askerler teker teker dönüşmeye başlamışlardı."Koşun.İlerde bir uçak var!" dedi Victor.İlerde askeri bir jet vardı.Ona doğru koşmaya başladılar.Ralph yerde yatan ölü bir askerin elinden silahını aldı ve önlerini temizledi.Uçağa doğru koştular ve içine atladılar ve kapıyı kapattılar."Biraz burada beklmememiz lazım.Sonra bir pilot bulup gideriz." dedi Nicolas.Ama uçak aniden kalkış yaptı ve sarsıntılı olsada uçmaya başladı.Ralph "Kevin nerede?Hayır onu orada bırakamayız!"dedi ama uçağı kim kaldırmıştı.Kevin bağırdı ve "Ben buradayım." dedi.Sesi uçağın kokpitinden geliyordu."Ben buradayım.Uçağın pilotuyum." dedi.
