Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

Deel 13 H

Perspectief layla:
Ik kijk voor mij uit zonder enige uitdrukking op mijn gezicht te laten zien omdat ik met duizende dingen in mijn hoofd zit. Ik zit aan mijn ouders te denken als er opeens een alarm afgaat. Gelijk staat iedereen op.

'Damin, Breng layla in veiligheid!' Roept Samir tegen Demin. En demin pakt zijn pistool en trekt mij aan mijn hand mee het kantoor uit naar boven. De trap opz

'Waar gaan we heen?!'vraag ik hem terwijl ik bang om me heen kijk. Dit is echt facking eng!

' we moeten ons verstoppen!' Zegt hij terwijl hij mij in een kast naast het kantoortje duwt en er zelf ook in gaat staan. We staan letterlijk tegen elkaar aangedrukt. Snel doet hij de kast deur dicht en horen we allemaal geluiden en schoten. Toen werdt het even stil tot dat ik opeens Samir hoorde schreeuwen.

'Wollah meh jullie krijgen haar!' Roept hij boos. Je hoort gewoon aan zijn stem dat hij echt woedend is gewoon.

Perspectief Samir:
'Waar is je zusje!' Zegt een man met bivakmuts op terwijl hij een geweer tegen mij hoofd houd gedrukt.

'Wollah meh jullie krijgen haar!' Roep ik nog voordat ik het kantoor wordt ingeduwd. Ze zeurden net dat ze toch wel hiernaar toe zou komen als ze weet wat er met haar lieve broertje gebeurt! Ik heb zo een zin om terug te vechten maar dat overleven we sowieso niet aangezien we met minder man zijn.

'Wat willen jullie van haar?' Vroeg ik opeens. Dat wil ik eigenlijk wel weten. Ik weet alleen dat ze haar willen, maar waarom?

'We willen jou vader betaald zetten en hoe gaat dat nou beter dan zijn dochter ontvoeren en haar achter de ramen te laten werken hahahaha!' Roept die man. Maar Wollah dat had hij beter niet kunnen zeggen.

'Wollah als jullie haar met een vinger aanraken gaan jullie eraan a kanker flikkers!' Riep ik terwijl ik in zijn gezicht spuugde. Maar toen ik dat deed richte hij zijn gun op mijn voorhoofd en laad m zodat hij kan schieten.

Ik doe mijn ogen dicht omdat ik weet wat er gaat gebeuren. Maar inplaats van een kogel door mijn hoofd te krijgen kreeg de man een kogel door zijn kop. Ik kijk naar de deur en ziedat het layla is!

'Layla wat doe jij nou hier!' Roep ik boos terwijl een andere man met bivak mij onder schot houd.

'Ewa stil jij! En leg jij die gun neer!' Zegt ze tegen de man. 

Perspectief layla:
Ik zeg tegen de man met bivak dat hij zijn gun heel gauw neer moet leggen. Maar de man begint alleen maar te lachen.

Eerst had ik het niet door maar toen voelde ik iemands adem in mijn nek. Dus bukte ik snel, pakte mijn mes en stak diegene in zijn borst. De man viel op de grond en ik zag allemaal bloed langs hem sijbelen. En nog geen seconde later schoot ik bavak door zijn kop heen zodat hij Samir losliet.

Maar toen kwamen er opeens meer mannen bij. Waardoor ik heel bang werd. Maar gelukkig stond Damin toen opeens naast me en hij begon gelijk op al die mannen te schieten.

Toen alle bivak's op de grond lagen kon het me niks schelen en ik knuffelde Damin stevig en begon te huilen. Het boeide me voor even niet dat ik eigenlijk boos op hem was.

Hij knuffelde me bezorgt terug en zei:'wat is er habiba waarom huil je?'

'Ik heb vandaag 4 mensen vermoord! Allah swt gaat het me nooit vergeven!' Zeg ik huilend in terwijl ik hem stevig tegen me aan druk.