Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

Deel 29

Ik wil de deur uit lopen als Damin me opeens stevig vast pakt. ' layla alsjeblieft doe rustig schat.' Zegt hij tegen mij. 'Kifesh schat?! Kowed van mij!' Zeg ik boos terwijl ik hem weg duw. Ik loop huilend de kamer uit en ga naar de meide wc. waarom ik ?

Pp Khalid:

'Laat haar met rust!' Roep ik boos tegen die Damin. Ik ken hem goed genoeg om te weten dat hij een niet betrouwbaar is. Hij neemt met meiden en verkoopt ze door of gebruikt ze voor klusjes. Zo was hij ten minste altijd. En ik weet het omdat hij ook voor mij heeft gewerkt ooit!

'wie denk je wel niet dat je bent dat je zo tegen mij kan gaan praten?' Zegt hij tegen mij. Kifesh deze gast. Hij denkt echt hij is alles.

'Je weet heel goed wie ik ben ja. Tegen wie durf jij zo stoer te doen? Wollah doe nie zo stoer voor dat ik jou klap.' Zeg ik boos.

'Ooh ja kom dan! Van middag in het park naast het het huis van Samir hier.' Zegt hij terug. Hij heeft wel echt lef.

'Wollah jij gaat zien!Je weet niet wat je te wachten staat' Zeg ik terwijl ik de deur uit loop op zoek naar Layla. Ik loop een paar rondjes als ik haar op eens huilend de wc uit zie komen.

'Waarom huil je schatje?' Vraag ik haar bezorgt.

'Het is niks.' Zegt ze terwijl ze naar haar schoenen kijkt. Wollah ik kan hier echt niet tegen.

'Nee het is niks. Ik zie het toch aan je.' Zeg ik terwijl ik haar bij haar handen vast pak.

'T is gwn, Uhh hij laat me maar niet met rust.' Zegt ze huilend.

'Maar het is toch al weer 4 jaar geleden ongeveer dat jullie een relatie hadden?' Vraag ik haar. Ze kijkt me verbaasd aan.

'Hoe weet jij dat?' Vraagt ze me uit eindelijk.

'Uhm thj, Damin heeft bijna 3 jaar lang bij mij gewerkt. Daar door weet ik ook goed wat voor een persoon hij is.' Zeg ik in een keer. Ze kijkt me bang en tegelijk verdrietig aan.

'Nou dan moet ik je maar nog iets belangrijks vertellen. Tja, ik en Damin hadden 1 dag voor dat jij mij had ontvoerd nog een relatie. Ik had het toen uit gemaakt. Daardoor waren wij toen in de stad omdat de boys niet wouden dat er ruzie kwam.' Zegt ze tegen mij terwijl ze naar de grond kijkt. Ik merk dat ze me niet aan durft te kijken. Wauw dat had ik dus niet zien aan komen!

'Waarom zeg je niks?' Vraagt ze me op eens. Ik had niet eens door dat ik voor me uit zat te staren.

'Ooh tja wat moet ik zeggen? Ik had dit dus gwn niet verwacht. Maar het maakt niet uit. Het belangrijkste is dat wij nu samen zijn, en niemand gaat daar nog tussen komen.' Zeg ik terwijl ik haar een kus op haar hoofd geef. Ze lacht gelijk weer. Zo zie ik haar graag.

Pp layla:

Wouw. Hij weet dat ik pas nog met Damin had en als nog wordt hij niet boos. 'Ik hou echt van je Khalid!' Zeg ik terwijl ik weer naar mijn schoenen kijk. Je zou eens moeten weten hoe moeilijk ik het vindt om dat te zeggen. Hij tilt mijn kin op en kijkt me lachend aan. 'Ik hou ook van jou prinsesje!' Zegt hij. Hij kijkt me intens aan en een paar seconde later kust hij me. Hij duwde me tegen de muur aan en de kus werdt heviger. Ik deed mijn armen rond zijn nek en hij pakte mijn heupen vast. 'Uh uhm. Sorry dat ik de tortelduifjes onderbreek maar layla je mag van de dokter naar huis.' Zegt souf lachend. Ik liet Khalid snel los en ik voelde dat ik vuur rood werdt. Wollah ik wordt echt veel ste snel rood. 'Ja Uhh ik kom er aan.' Zeg ik terwijl ik snel naar mijn ziekenhuis Kamer loop. Khalid haalt me in en pakt mijn hand vast. 'Waarom schaam je je zo?' Vraagt hij me dan. 'Ik weet niet. Het is gewoon raar en verschut als je familie en vrienden je lopen te bekijken de hele tijd.' Zeg ik lachend. Wauw ik weet noet waarom ik twijfel! Ik houd van Khalid maar ik houd ook van Damin......

Wie zouden jullie kiezen, Damin of Khalid?

Hey , straks Inshaallah nog een deel❤️