Deel 12 H

3.1K 171 17
                                    

Perspectief Samir:
Shit man! Layla moet het land NU uit! Dit is niet veilig voor haar. Ze hebben rania al te pakken gekregen maar layla krijgen ze niet.

'Layla , blijf jij even bij Raina zitten dan kan ik even belen!'zeg ik terwijl ik de gang in loop. Ik bel gelijk mijn oom Nabil

'Salam'alaykum neefje.hoe gaat het?" Vraagt nabil verbaasd. Ik bel hem namelijk nooit via mijn werktelefoon.

'Nabil we hebben een probleem. Ze zitten achter ons aan. Ze......... rania is dood." Zeg ik terwijl ik met heel erg veel moeite mijn tranen binnen hou.

"Wacht wat!? Samir zeg me dat je een grapje maakt." Roept hij boos. Pff was het maar een grapje.

"Nee ik maak geen grapje. Maar het belangrijkste op dit moment is dat we layla in veiligheid brengen. Dat moet." Zeg ik streng. Er is later tijd om te rauwen.

"Laat layla nu haar spullen inpakken en kom daarna direct naar de lounge. Ik zorg dat iedereen er is." Zegt hij waarna hij direct ophangt.

"Layla pak nu een tas in met alleen de spullen die je echt nodig hebt. We gaan naar oom Nabil.' Roep ik naar der.

'Ja isgoed!' Antwoord ze terwijl ze naar boven loopt. Ik doe hetzelfde en pak ook spullen in. Ik heb geluk dat mijn ouders nu in Marokko zitten voor 2 maanden. Of nou ja geluk....

Perspectief layla:
Van Samir moest ik mijn tas inpakken omdat we naar onkel Nabil gaan. Maar ik ben echt vreselijk bang nu. Waarom doen ze dit bij mijn familie?

De man die ik dood heb geschoten was voor dat hij mij had gezien aan het bellen met zijn baas en ik hoorde hem zeggen dat hij  marouans kleine prinsesje zou pakken. (Marouan is mijn vader) ik was doods bang maar stond toch op en schoot hem dood.

ik voel me zo opgelucht nu Samir hier is! Snel pak ik een koffer van boven mij kast en doe er mijn kleren, ondergoed , badkamer spullen , bid spullen,telefoon lader en oortjes in.

Verder doe ik er nog mijn knuffel bij. ( en ja ik slaap nog met mijn knuffel. Want ik heb m van mijn oma gekregen die een half jaar geleden is overleden😭.) ik kan niet dlapen zonder hem.

'layla ben je klaar!'vraagt Samir als hij mijn kamer binnen komt lopen.

' ja k ben klaar kom we gaan!'zeg ik terwijl ik achter hem naar zijn auto loop met mijn gun in mijn broek voor als ik hem moet gebruiken. Jaja ik heb al meer dan 5 jaar een eigen gun aangezien Samir dealer is , is het altijd gevaarlijk. Maar ik had die in mijn matras van mijn bed gedaan dus ik heb die van Samir terug in de lade gedaan en de mijne heb ik uit mijn matras gepakt. Maar Samir weet dat natuurlijk niet. En dat wil ik voorlopig ook zo houden.

Hij denkt dat hij mij nog moet beschermen maar ik kan heus voor mezelf zorgen. Ach ja dat is mijn broers liefde voor mij.

Samir reed veel ste hard waardoor we binnen 10 minuten in de lounge aankomen. We zijn zeker weten geflits. Dat word een boete.

Inplaats van 20 minuten. Samir pakt de tassen en ik loop met hem mee naar binnen.

Binnen zie ik gelijk allemaal jongens naar mij kijken. Ik voel me hierdoor heel ongemakkelijk en Samir merkt dat aan me waardoor hij me stevig tegen zich aandrukt en de jongens boos aankijkt.

Perspectief Samir:
Ik zie alle jongens in de lounge mijn zusje aanstaren waardoor ik haar stevig tegen me aantrek en de jongens dodelijke blikken geef. Ik kan er niet tegen als jongens zo naar mijn zusje kijken.

Gelukkig staat oom Nabil al voor zijn kantoor te wachten op ons dus kunnen we gelijk naar binnen gaan.

Ik zei tegen layla dat ze geen oogcontact moest maken met de jongens in het kantoor want het zat echt vol met jongens die voor mij en mijn onkel werken. En Damin was er jammer genoeg ook ,al heb ik hem wel nodig voor deze klus denk ik.

'Zo Samir wat is er gebeurt?' Vroeg Nabil terwijl hij tegen over mij en layla kwam zitten.

'Nou dat kan je beter aan haar vragen!'zei ik terwijl ik naar layla kijk. Ik zie dat ze er liever niet over praat maar toch weet dat het moet.

' layla vertel ons alles.' Zegt onkel.

'Oke luister, ik ging gewoon naar huis toe aangezien ik uitval had. Maar toen ik de straat in kwam rijden zag ik dat de deur open stond en dat de ramen kapot waren. Ook zag ik aan het eind van de straat een zwart busje staan maar ik lette daar niet echt op. Dus ik liep voorzichtig naar binnen, maar toen zag ik mijn zus Raina op de grond liggen vol met bloed. Ik keek snel of ze nog leefde maar spijtig genoeg was ze al dood. Ik belde daarna gelijk Samir op en vertelde wat er was gebeurt en hij zij dat ik de gun uit de leuke moest pakken en me moest verstoppen. Maar ik durfte me niet boven ofzo te verstoppen aangezien ik alleen zeker wist dat er in de keuken en woonkamer niemand was. Dus ik was aan het nadenken waar ik me kon verstoppen toen ik opeens voetstappen op de trap hoorde. Zo snel als ik kon ging ik achter de deur staan met de gun geladen in mijn hand. Maar die man was aan het bellen en zei : baas maak je niet druk. Wa.ant we pakken marouans prinsesje wel! Ik schrok daarvan en kwam achter de deur vandaan en schoot m gelijk in zijn hoofd. Hij was opslag dood. En net iets later kwam Samir thuis.' Zei ik met tranen in mijn ogen.

'WoW...... ben je nog bewapent?' Vraagt mijn onkel.

'Nee ze heeft me de gun terug gegeven!' Zei Samir maar ik onderbrak hem en zei: ' ik ben we bewapent."

Ik liet de zakmes in mijn schoen zien en de gun in mijn broek.

' huh, hoe kan je nu een gun hebben?' Vroeg Samir duidelijk verbaasd.

' heb er altijd 1 onder mijn matras liggen....' antwoorde ik terwijl ik dood voor me uit staarde.

Zal Raina de enige zijn die naar Allah S.w.t zal gaan of gaan er meer.........

Is  dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu