Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

82

pp samir

ik zag hoeveel dit nieuws haar raakte terwijl ik haar niet kon helpen......

'' Ewa broer was er?'' vraagt Souf me terwijl hij naast me komt zitten. als ik om kijk zie ik day Yasmina, Alae, Dunya,Mounir en Imad er ook staan.

mine partners in crime! (nee ik ben niet gay!)

Zonder een woord te zeggen geef ik hem de brief. De brief die mij en Layla nu gewoon letterlijk hebben gebroken.

Geschrokken kijkt hij me aan. ''is dit serieus?!"' vraagt hij me verbaasd. De andere kijken me ook allemaal geschrokken aan.

''Je ziet het toch!'' zeg ik terwijl ik de tranen weg veeg.

ze kijken me allemaal medelevend aan.

'' UHm zijn jullie hier voor de heer Damin Ben Salah?"' (oook hier even zeggen als ik voor damin een andere achternaam had gebruikt.) vraagt een dokter ons.

'' ja dat zijn we!'' zegt Yasmina tegen de dokter.

'' nou dan kan ik jullie mededelen dat de heer Ben Salah is ontwaakt en hij mag vanavond al weer naar huis!'' zegt de dokter blij. en Alae bedankt hem.

pp layla;

ik kan dit niet meer.

Waarom ik?

Ben ik niet goed genoeg voor deze wereld?

ben ik een slechte moslim?

ik heb zeker al 10 minuten gerend en ik ben dood moe. Ik loop nu in een soort van bos.

Ik heb zelfs geen flauw idee waarom ik hier nog ben! Ik wil gewoon dood! Ik wil naar Rania toe, zij hielp mij altijd als het tegen zat en wist altijd hoe ze me blij kon krijgen. Ooh Rania wat mis ik je..... ook al zijn we geen echte familie mis ik je toch. Maar niet voor lang meer, ik kom naar je toe! nog even, ik ben er bijna.

op een begeven moment zie ik zo brug staan, en als je naar beneden kijkt zie je water stromen. En niet zo een beetje water ook!

ik weet het!

Rania, binnen enkele minuten ben ik er......

pp Damin

jep ik ben weer wakker hoor!

de dokter zei zelfs dat ik vanavond al naar huis mag, en al mijn vrienden zitten in deze kamer. Behalve 1 iemand......Layla.

'' Jongens waar is layla?'' vraag ik ze terwijl ik de naar Samir toe loop.

''Uhm broer ik weet niet hoe ik je dit moet vertellen.... lees dit.'' zegt hij terwijl hij me een brief overhandigt.

mijn ogen worden groot en ik haal mijn hand door mijn haar.

''ooh god, waar is layla!'' roep ik bamg terwijl ik hem boos aan kijk. '' Ze is nadat ze deze brief zag weggerent richting het bos....'' zegt Dunya huilend.

Zonder nog maar een woord tegen hun te zeggen ren ik de kamer uit, zo het ziekenhuis uit.

ik ren zo snel als ik kan door het bos op zoek naar haar tot ik bij een brug aan kom.........