Broer je weet dat ik van de houd!' Zegt Khalid die voor me komt staan.
'Kifesh jij houd van haar?! Jij hebt haar de afgelopen maanden meer pijn bezorgt dan ze ooit in haar hele leven heeft gehad!' Roep ik weer.
Dit keer kan je zien dat Khalid ook boos wordt.
'Ooh ja als jij het zo erg zou vinden, waarom heb je me dan toe gelaten bij haar?' Roept hij dit keer ook boos.
'Omdat ik zag dat je haar in het ziekenhuis op dat moment blij maakte! Maar ik heb jou nooit gemogen en dat gaat ook nooit gebeuren. Want er is maar 1 iemand waar van ik wil dat hij samen met haar eindigt en die genen staat naast je.' Zeg ik terwijl ik op sta.
Geschrokken kijkt Khalid naast zich. Wollah je zou zijn gezicht moeten zien toe hij naast zich keek.
'Je bent toch niet serieus he?!!' Roept hij stotterend.
'Reken der maar op dat ik serieus ben!' Roep ik lachend terug.
( de boys: souf, Damin, Khalid, Samir, imad)
Samir
'Maar dit kan je niet menen! Die klootzak?!' Roept Khalid weer terug.
'Eeh eeh wat klootzak?! Kijk naar je zelf man!' Verdedigt Damin zich!
(Jep de meeste van jullie hadden het al verwacht😝. Maar of Samir dit meent en of Damin en layla echt samen eindigen is de vraag ......)
' beter hou je je bek voor dat ik echt boos wordt!'
'Wat?! Wie moet hier zijn bek houden jij of ik?!'
'Oke klaar nu houden jullie alle bij jullie bekken dicht want ik moet na denken!' Roep ik boos.
Ik zit met ik gedachten als de telefoon van Khalid af gaat.
Gesprek:
'Ewa'
-
'Wat doet ze bij jou?'
-
'Wat dat meen je njet'
-
'Oke we komen er gelijk aan!'We kijken hem allemaal af wachtend aan als hij heeft op gehangen.
'Layla is bij nassim!' Zegt hij blij.
'Wat doet ze bij hem?!' Vraag ik hem verbaasd.
'Nou hij kwam haar tegen terwijl ze voor ons verstopt zat en vertelde hem dat ze wouw vertrekken. Maar hij wouw dat niet en nam haar mee naar zijn huis.'
'Wollah als hij haar met een poot heeft aan geraakt gaat hij dood!' Zeg ik.
'Ja ja rustig bro zo is nassim niet.' Zegt Khalid lachend.
'Ewa waar wachten we dan nog op???' Zegt Damin terwijl hij zijn sleutels pakt.
'Jep we gaan.' Zegt souf en samen lopen we naar de auto's toe.
Ik wil net instappen als ik word gebeld.
Ik kijk op mijn telefoon en zie mounir staan.Shit man!🤦🏽♂️
Ik neem op- gesprek:
S: Ewa mounir!'
M: Ewa waar zijn jullie?'
S: Ooh shit helemaal vergeten! Uhm wij moeten nog even wat doen en wij zijn pas over een uurtje of 2 thuis!'
M: Oow is goed ik ga wel met dunya effe ergens naar buiten ofzo.'
S: Nee nee da hoeft niet Uhm. Zijn jullie nu bij mij voor de deur?'
M: Jep hoe zo?'
S: Nou geef jou telefoon ff aan een bewaker.
M: Oke wacht!'S: Hallo ik ben het Samir! De jongen en het meisje zijn vrienden van mij dus je kan ze gewoon door laten!'
Bewaker; Isgoed baas!'
M: Hey thnx voor het door laten!
S: geen probleem man, voel je thuis we komen der zo snel mogenlijk aan.
M: Isgoed Tallah!Einde van het gesprek.
'Hahah helemaal vergeten he!' Zegt souf lachend.
Ik begin zelf ook te lachen
'Kom we gaan!' Zeg ik en we stappen in.
Op naar layla!
JE LEEST
Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)
Non-FictionLees aub de herschreven versie op mijn account @yazzy_zouzou Dit verhaal is uitermate slecht geschreven. Wat verwacht je als ik dit als 12 jarige schreef haha.(niets tegen de 12 jarige schrijfsters hier!) Mijn versie op dat account is veel beter.