Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

Deel 27 H

Einde van het vorige deeltje:
Waarom doe je zo?' Vraagt souf opeens aan mij.

'Uhggg, ik wordt hier echt gek van! Ik houd van haar maar zij verkiest de grootste dealer boven mij.' Schreeuw ik en dan loop ik ook de kamer uit. Die kk flikker gaat zien......

Pp layla:

Ik voel me raar. Ik ben wakker maar ook weer niet. Ik hoor de boys tegen elkaar en tegen mij praten. Maar ik kan niks terug zeggen. Ik kan zelfs mijn ogen niet eens openen. Ik voel me zo zwak. Maar ik wil antwoorden.

Ik wil mijn broer gerust stellen die echt heel vaak aan mijn bed zit en tegen mij praat. En ja ik denk ook aan Khalid. Heel veel zelfs. Ik houd van hem denk ik... ik weet het eigenlijk niet meer. Ik heb een speciaal gevoel bij Khalid. Dit gevoel heb ik maar 1 x eerder gehad. En dat was bij Damin .......

ik zeg eerlijk dat ik nog wat voel voor Damin. Maar hij heeft tegen me gelogen en me uitgescholden. Dan moet hij niet denken dat ik hem nog wil.

Ik wil iemand die eerlijk tegen me is. Iemand die ik kan vertrouwen. Iemand waarvan ik weet dat die er altijd voor me zal zijn. Welke domme fout ik dan ook maak.

'Layla, ik ben het Damin..... het spijt me echt heel erg voor alles. Ik houd van je en daar door ga ik soms een beetje te ver. Maar dat doe ik alleen omdat ik niet wil dat anderen naar je kijken. Je bent van mij en dat blijf je voor altijd. Ik krijg je nog wel terug. Let maar op mijn woorden!' Zegt Damin en hij geeft me een kus op mijn hoofd.

'D.d.damin.' Zeg ik dan opeens.

'Layla!' Roept hij terug. Langzaam doe ik mijn ogen open.

'Blijf rustig zitten ik haal de rest!' Roept hij terwijl hij weg rent uit de kamer.

Pp Damin:

Jaaaahhh! Ze is wakker, dat moeten de anderen weten. Ik ren zo hard als ik kan door de gangen opzoek naar de rest. Gelukkig zie ik ze samen in de kantine zitten. Zelfs Khalid zit erbij.

'Jongens jongens het is layla!' Roep ik buitenadem.

'Wat is er met layla!' Zeggen Khalid en Samir tegelijk.

'Ze...ze is wakker!' Zeg ik blij. Samir rent zonder iets nog te zeggen langs mij naar boven. Khalid volgt iets later maar ik houd hem tegen.

'Wat is er?' Vraagt hij aan mij. 'Ik denk dat wij even moeten praten met elkaar.'

'Hoe zo moeten we samen praten? Ik heb niks waar ik over wil praten met jou.'

'Ja maar ik wel. Kijk gast. Ik wil dat je uit de buurt van Layla blijft! Of je het nou wilt of niet, layla is van mij.' Zeg ik boos.

'Kifesh ze is van jou! Ze is van niemand. En als ik joh was zou ik stil zijn aan gezien ze wel voor mij heeft gekozen en mij ook heeft gekust. Dus tja, Kowed van mij!' Zegt hij terwijl hij mij weg duwt.

'Denk je nou echt dat Samir het serieus toe gaat laten dat jij met layla gaat?!' Roep ik nog lachend terug. Want nou ja, Samir heeft een grote hekel Khalid.

Khalid is de grootste vijand van Samir. Denk je nou echt dat als Samir mij al niet goed genoeg vindt dat hij Khalid wel goed genoeg vindt? Whahaha laat me niet lachen alsjeblieft.

Pp Samir:

Layla is wakker! Ik ren zo hard als ik kan naar de kamer van layla toe. Als ik ik binnen kom zie ik layla recht op zitten en eten.

'En is het lekker?' Vraag ik als ik binnen kom. Ze kijkt me eerst verbaasd aan en daarna blij.

'Hey sami, nee het is echt smerig!' Zegt ze lachend.

'Ik haal dalijk wel wat lekkers voor je. Maar pff je hebt me echt laten schrikken zeg!' Zeg ik terwijl ik haar knuffel.

'Ik was ook echt bang. Ik kon alles horen wat jullie zijden maar ik kon niks terug zeggen of mij ogen openen.' Zegt ze en ze probeert op te staan.

'Wat doe je?' Vraag ik haar.

'Ik wil even lopen. Ik heb te lang gelegen.' En ze loop een rondje.

'Layla!' Zegt Khalid die de kamer in komt ge lopen.

'Khalid!' Roept ze terug en ze rent naar hem toe. Hij pakt haar gelijk in een knuffel. Ik zie serieus de tranen over haar wangen lopen. En als je goed kijkt zie je dat Khalid ook huilt. Ik zit er maar stil bij op een stoel.

'Khalid doe me dat nooit meer aan!' Zegt ze huilend.

'Wat ik?! Toen ik wakker werd lag jij opeens in een coma. We waren bang dat je het niet meer zou redden!' Zegt Khalid terwijl hij haar tranen weg veegt. Ik zie echt dat Layla blij is om hem te zien.

Hij geeft haar een kus op haar voorhoofd en streelt haar haren. Ligt het aan mij of lijkt het als of ze verliefd op elkaar zijn..... Alsof... alssof ze echt van elkaar houden.

'prinsesje je moet gaan rusten.' Zegt hij terwijl hij haar naar het bed duwt.

'Uhhm Khalid kan ik je even spreken?' Vraag ik dan aan hem. Ik weet niet hoe ik het wil gaan zeggen maar ik moet het hem zeggen.

'Ja tuurlijk!' Zegt hij terwijl hij achter mij aan naar buiten loopt. Of nou ja gewoon buiten de deur niet echt naar buiten hoor!

'Uhm ik weet niet hoe ik dit goed kan zeggen. Maar als je haar ooit pijn doet breek ik jou echt!' Zeg ik uiteindelijk. Ik zie hem niet begrijpend kijken.

'Bro, wat bedoel je?' Vraagt hij dan lamgzaam.

'Ik keur het goed als jij en layla samen willen zijn.' Zeg ik met een zucht.

'Meen je dat?!' Zegt hij verbaasd maar ook blij.

'Ja ik meen het. Maar als ik een keer hoor dat je haar pijn doet. Of dat je haar lastig valt ben je dood begrepen!' Zeg ik met mijn vinger naar hem wijzend.

'Ja tuurlijk!' Roept hij blij en hij geeft me ene mannelijke knuffel. We liepen samen naar binnen naar layla die bij het raam staat. Ik sijn naar Khalid dat hij stiekem naar haar toe moet lopen. Layla heeft niet door dat Khalid gewoon achter haar staat tot dat hij zijn armen om haar middel heen legt en zijn hoofd op haar schouder.

'Khalid. Wat doe je! Samir kan ons zien.' Zegt ze terwijl ze zich omdraaid.

'Ik weet het al!' Zeg ik lachend terwijl ik de kamer weer uit loop. Als ik mijn zusje gelukkig zie ben ik dat ook!

Straks In sha Allah een nieuw deeltje❤️