Is dit mijn mekteb...(deel 1)(herschrijvend)

Idgaf!

Damin houd me nu al sji 20 minuten onder schot terwijl we door een bos lopen. Ik zeg eerlijk dat ik bang ben maar ik ga niet dood dat weet ik. Want hij weet niet dat hier zo een 5 min verderop ik het bos een huis staat. En dat huis is van mij en mijn Braddas. Ik heb het m nooit verteld omdat ik hem nooit echt vertrouwde. Dus als zij ons zien komen ze me gelijk helpen. Whahahahha deze hmar denkt nog echt dat hij mij kan killen. Nou dat zullen we nog wel eens zien.............

Nog steeds Khalid:

'Bruur kom op. Dit ga je toch niet echt doen om een chimie?! Wollah meh ik snap jou!' Zeg ik terwijl ik mijn handen in mijn zak stop. 'Ik...uhhhh.... ik snap mezelf ook niet.' Zegt hij dan opeens zuchtend. Wauw dit had ik dus echt niet verwacht. Ik dacht echt dat hij tegen mij zou gaan schreeuwen ofzo.

'Maar doe dit dan niet. Je gaat later spijt krijgen van dit want misschien is layla jou mekteb wel niet.' Zeg ik terwijl ik stil sta. Ik draai me om en kijk Damin aan. 'Maar bro hoe weet ik dat dan. Kijk ik houd van haar, sinds het eerste moment dat ik haar zag. Maar sinds ik terug ben is er alleen maar ruzie tussen mij en haar.' Zegt hij en hij richt zijn pistool op de grond.

'Ik weet het niet en ik wil het ook eigenlijk niet weten. Kijk ik houd ook echt enorm veel van layla, maar als zij tegen me zou zeggen dat ze van jou houd zou ik het laten. Want als ik en zij bij elkaar horen zullen we bij elkaar komen.' Zij ik lachend. Want tja het is toch ook zo??? Ik kan wel tegen Damin zeggen ze is van mij enzo maar dat kan ieder moment over zijn! O wacht, ik heb het al uit gemaakt.........😑🤦🏽‍♂️.

I have an plan! 'Damin ik heb een idee!' Zeg ik dan opeens. Hij kijkt me raar aan en vraagt dan wat het plan is. 'Kijk, ik heb het toen straks uit gemaakt met layla. Dus we gaan zo naar het ziekenhuis toe. Ik verstop me dan ergens en jij vraagt aan layla of je haar even kan spreken. Ik volg jullie dan en blijf me verstoppen zodat ik alles kan horen. Jij probeerd layla dan te versieren en vraagt haar of ze weer met je wilt. Dan kijken we wat haar reactie is Oke?' Zeg ik lachend. dit plan is gwn geniaal al zeg ik t zelf. Damin kijkt me aan met een grijns van hier tot Tokyo! 'Whahahah Let the game begin!' Roept hij dan lachend. Ik geef hem een highfive en zo lopen we samen terug naar onze auto's. Gelukkig heb ik mijn vrienden niet nodig gehad hier.

'Tallahz tot zo!' Roept hij en zo rijden we achter elkaar naar het ziekenhuis...