1.9

200 19 12
                                    

Selena'dan

Öğlen 13:30 gibi bir saatte uyandığımda tatilde olduğum için mutluydum. Daha sonrasında aklıma dün gece olanlar geldi, tüm her şey... Söylediklerim hakkında konuşmak, hatta düşünmek bile istemiyordum. Bu yüzden oyalanacak bir şeyler bulmam lazımdı. İnternette biraz gezindikten sonra neredeyse sıkıntıdan patlayacaktım. Bir şey yapmam lazımdı. Sonra aklıma beni rahatlatan şey geldi. Her zamanki gibi şarkı yazacaktım. Yoksa bu yükü ve yorgunluğu üzerimde taşıyamazdım. Hemen yanı başımdaki çantadan şarkı defterimi ve kalemimi alıp düşünmeye başladım.

Eğer bugün zamanın sonuna gelirsek

Ve söylenecek çok şey kalırsa ortada

Geri döndürebilsek her şeyi en başa, neleri değiştirirdik?

Şimdi denemenin tam zamanı, hadi!

Direnmeliyiz kaybetmemiz gerekenlere

Seçim bizim ellerimizde

Her şeyi gerçekleştirmek için bir yol bulabiliriz,

Eğer denersek.

Nakarat:

Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa!

Çünkü tüm sahip olduklarımız burası, şuan

Başka bir şey bilmiyormuş gibi sev

Elde ettiğimiz tek şans buymuş gibi

Hissettiklerimize inan!

İnan ve hiç sona ermesin.

Hayatın bizi es geçmesine izin verme!

Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa!

Justin'in odaya girmesiyle defteri kapattım ve masanın üzerine koydum. Justin kocaman bir gülümsemeyle yanıma oturdu. "Ne yapıyorsun?" içimden 'sana ne?' demek gelse de sorusunu düzgünce cevapladım. "Şarkı yazıyordum." "Waow hazırsa bakabilir miyim?" kafamı olumsuz anlamda salladım. "Daha bitmedi ama eğer istiyorsan bakabilirsin." Justin bana minnettarca bakıp deftere uzandı. Defterin ayracının bulunduğu sayfayı açıp yazılı olanları okumaya başladı. Düşüncelerini anlamak için suratına baktım ama çok boştu. "Nasıl olmuş?" kafasını kaldırmadan cevapladı "Güzel olmuş ancak senden bir şey isteyebilir miyim?" "Tabii," Justin kafasını kaldırıp gözlerimin içine baktı. "Devamını ben getirebilir miyim? Ya da beraber?" kalbimde bir şey hissettiğimde onun durması için her şeyi yapabilirdim. "Olur, yani deneriz en azından." Justin bana teşekkür edip söylemeye ve aynı zamanda da yazmaya başladı.

"Eğer bir daha gece ve gündüz olmasa

Anılar unutulup giderdi...

Sonunda hiçbir şey kalmazdı ortada,

Hayallerimizden başka...

İnanca sıçra ve uçmayı dile

Hayatta olmanın nasıl olduğunu hisset!

Sahip olduğumuz her şeyi ver ve sınıra uzan." Başını defterden kaldırıp gözlerimin içine sanki içinde kaybolmak istercesine baktı.

"Her şeyi gerçekleştirmek için bir yol bulabiliriz

Eğer denersek."  sonrasında kafasını tekrar deftere eğip son söylediklerini de yazarken "Bence bundan sonra nakarat gelmeli." dediğimde beni başıyla onayladı.

"Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa!

Çünkü tüm sahip olduklarımız burası, şuan." ben devam ettim.

"Başka bir şey bilmiyormuş gibi sev

Elde ettiğimiz tek şans buymuş gibi." Ben tam devam ediyorken Justin de söylemeye başladı ancak susmadım ve beraber söyledik.

"Hissettiklerimize inan!

İnan ve hiç sona ermesin.

Hayatın bizi es geçmesine izin verme!

Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa!" Nakarat bittiğinde Justin'e sanki onu bir daha göremeyecekmişim gibi baktım. Yüzünün en ince ayrıntısını ezberlemek istercesine keşfettim onu gözlerimle. Sonrasında devamını benim getirmem gerektiğini düşündüm.

"Yanımda ol, bunu birlikte yapacağız

Sadece sen ve ben...

Hiçbir şey imkansız değildir, hiçbir şey!" Justin gözlerinin içi gülerken nakaratı tekrar etmeye başladı.

"Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa!" Bir cümleyi o, bir cümleyi ben söylüyordum. Gözlerimizi birbirimizden hiç ayırmıyorduk, sanki bir daha hiç birbirimizi göremeyecekmişiz gibi. Sanki, yarın hiç olmayacakmış gibi...

"Çünkü tüm sahip olduklarımız burası, şuan"

"Başka bir şey bilmiyormuş gibi sev."

"Elde ettiğimiz tek şans buymuş gibi." Böyle dememle Justin'in ellerini ellerimde hissettim. Sıcacıktı, bu soğuk Kasım gününde sanki içimde yangın başlatmıştı. Hiç sönsün istemeyeceğim türden bir yangın...

"Hissettiklerimize inan!"

"İnan ve hiç sona ermesin..." Justin'in yüzü gitgide bana yaklaşıyordu.

"Hayatın bizi es geçmesine izin verme!" Justin ile aramda kalan 5 cmlik mesafeden sonra Justin son kelimeleri fısıldayarak söyleyince kalbim göğüs kafesime sığmıyordu. Çünkü içinde kanat çırpan kelebekler Justin'de hayat bulmak için sabırsızlanıyordu...

Ona git gide yaklaştım ve dudaklarımız birbirine değerken son cümleyi fısıldadım dudaklarına...

"Yarın hiç olmayacakmış gibi yaşa..."

...........

Kesin burada bitirdim diye benim boğazıma bıçak dayayabilirsiniz ama ne yapayım yani? Çişim var tuvalete gitmem gerek bu yüzden kısa kesiyorum

Ha bir de Jelena geri döndü kudursun Anti-Jelenacılar kshdkshd

Mel çıldırıyordu

Multi harika kdsjxlhskshxks

O değil de 4 senedir arkadaşım olan kişilerden ayrılacağım ve bu yüzden biraz hüzünlüyüm çaktırmayım...

Sizi seviyorum hoşçakalın 💘











THE WAY I LOVED YOU |•JELENA•| Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin