01.

709 23 2
                                    

Pov Amelia.

"Jaha, ik ga je echt wel berichten sturen." Zeg ik en knuffel mijn moeder terug.

"Oké! En gedraag je een beetje!" Zegt ze en ze laat me los. Ze haalt haar hand door mijn haar en kijkt me met een waterige glimlach aan.

"Het komt wel goed." Zeg ik en pak mijn koffer. "Doei mam!"

"Dag schat." Zegt ze zacht.

Ik draai me om en loop het grote gebouw binnen. Ik draai me nog een keer om en zwaai naar mijn moeder. Het is de eerste keer dat ik echt op kamers ga, de vorige keer bleek het vol te zitten toen ik zou komen.. Ik loop naar de balie.

"Goedemiddag, kan ik u helpen?" Vraagt de vrouw vriendelijk.

"Hallo, ik kom vandaag op kamers wonen." Zeg ik beleefd.

De vrouw knikt en typt wat op de computer. "Wat is u naam?" Vraagt ze.

"Amelia Jones." Zeg ik en geef haar mijn ID kaart.

Ze pakt de kaart aan en typt weer wat op de computer. Ze kijkt even naar de kaart, laat hem scannen en geeft hem daarna weer terug. "U bent hier inderdaad ingeschreven. Dit zijn uw sleutels." Zegt ze terwijl ze de sleutels geeft.

Ik pak mijn ID kaart en de sleutel aan.

"Heeft u al een rondleiding gehad?" Vraagt ze.

"Ja." Zeg ik knikkend.

"Oké, u kamer is op de derde verdieping op nummer drieëndertig. Lukt het om daar alleen te komen?" Vraagt ze.

"Ja, dat lukt vast wel. Bedankt." Zeg ik vriendelijk voordat ik naar de lift loop.

De lift is niet meer in gebruik wegens omstandigheden.

Moet ik serieus met de trap naar de derde verdieping met een koffer én een tas? Ik zucht diep en loop naar de trap. Ik zet een stap en trek mijn koffer omhoog, zo gaat het nog wel even duren..

"Hulp nodig?" Vraagt iemand achter me, waardoor ik schrik.

"Eh, ja graag.." Zeg ik zacht.

De jongen grinnikt en steekt zijn hand uit. "Ashton." Zegt hij vriendelijk.

"Oh eh, Amelia." Zeg ik en schud zijn hand kort.

Ashton neem mijn koffer over en neemt hem mee naar de eerste verdieping.

Ik loop hem achterna met mijn zware tas, maar zelfs hij is sneller boven met de nog zwaardere koffer. "Pfoe.." Hijg ik.

"Naar welke verdieping moet je eigenlijk?" Vraagt hij.

"Naar de derde." Zeg ik.

"Naar kamer drieëndertig?" Vraagt hij glimlachend.

"Hoe weet je dat?" Vraag ik verbaasd en sleep mijn tas mee naar de volgende verdieping.

"De rest van de kamers zitten op die verdieping vol, behalve die kamer. Daar zit een vriend van me." Zegt hij.

Oh shit.

"Oh, leuk!" Zeg ik glimlachend. "Is hij aardig?"

"Duh, hij is een vriend van me." Lacht Ashton.

"Oja." Zeg ik beschamend en sta eindelijk voor mijn kamerdeur. Ik klop even op de deur en maak hem daarna open met de sleutel.

"Waarom klop je en doe je dan zelf de deur open?" Vraagt Ashton.

"Weet ik veel, misschien is hij wel naakt ofzo." Zeg ik en haal mijn schouders op. "Oh hey, ik ben Amelia."

"Ashton! Wow! Ik wist niet dat je meisje zo mooi was!" Zegt de jongen met blond haar, hemels blauwe ogen en een lip piercing.

"Ik uh, ben niet zijn meisje.. ik ben je nieuwe kamergenoot." Mompel ik.

"Oh.. awkward.." Zegt de jongen lacherig.

"Maar Luke dit is Amelia. Amelia dit is Luke." Zegt Ashton.

Ik loop naar Luke toe en schud zijn hand. Daarna kijk ik een beetje rond. Ik zie alleen een keuken, een woonkamer en een stukje balkon. "Waar zijn de slaapkamers?" Vraag ik.

"Daar zijn twee deuren. Ik slaap in die kamer en jij in de andere. Je hebt een aparte badkamer naast je slaapkamer." Zegt Luke.

"Wow echt? Dat is mooi." Zeg ik glimlachend. "Ik ga even mijn spullen uitpakken. Nog bedankt met het helpen Ashton!"

Ashton knikt glimlachend en gaat op de bank zitten. "Nu ik er toch ben, heb je een biertje voor me Luke?" Vraagt hij.

Ik grinnik en loop naar mijn slaapkamer. Ik zet mijn koffer en de tas erin en doe de deur dicht. Even een momentje voor mezelf..

🌸🌸🌸

Hee, leuk dat je op dit verhaal hebt geklikt. Ik hoop dat je het een leuk boek gaat vinden! Kusjes!

Roommates ❥ Luke Hemmings ツWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu