22.

357 15 0
                                    

Pov Amelia.

"Welkom thuis." Zegt Luke, die mijn zware tas op de grond zet en dan meteen weer mijn arm pakt.

"Ahw, die slingers. Dat had toch niet gehoeven." Zeg ik glimlachend.

"Jawel, dat is leuk." Zegt hij en hij brengt me naar de bank.

Voorzichtig ga ik zitten.

"Wil je zo al wat drinken?" Vraagt Luke. Hij gaat voor me zitten op zijn hurken en hij trekt mijn schoenen uit.

"Uhm." Zeg ik en denk na.

"Heb je zin in thee?" Vraagt hij.

Ik knik glimlachend en kijk toe hoe hij de thee maakt. Het is nu drie weken na de operatie en ik ben eindelijk weer thuis. Ik heb in totaal zeven weken in het ziekenhuis gelegen, echt verschrikkelijk.

"Kijk eens, een kopje thee voor mevrouw." Zegt Luke en hij zet het kopje op tafel.

"Dank je wel." Zeg ik glimlachend en ik klop naast me op de bank, zodat hij daar gaat zitten.

"De jongens appte net en ze willen langskomen, heb je daar zin in?" Vraagt hij en hij slaat zijn arm om mijn schouder.

"Ja, dat kan wel even toch?" Vraag ik. "Alleen dan wil ik nog wel even douchen.."

"Ik app de jongens wel dat ze over een half uur kunnen komen, dan gaan we jou eerst onder de douche zetten." Zegt hij en hij appt het meteen door naar de jongens.

"Wil je me wel helpen met douchen?" Vraag ik zacht.

"Ja tuurlijk." Zegt hij. "Je mag echt nog niet alleen douchen nu, Am."

Ik knik en sta voorzichtig op. Ik mag nog niet zoveel dingen doen en mag ook heel veel dingen niet alleen doen. Ik mag niet in bad, maar wel onder de douche. Alleen de wond mag niet nat worden en dat gaat niet zo makkelijk als je je haren moet wassen. Verder mag ik geen huishoudelijke taken doen en ik mag ook nog niet sporten. Tijdens de operatie worden beide helften van het borstbeen uit elkaar getrokken, dus alle spieren en gewrichten rond mijn borst, rug en nek kunnen gevoelig zijn. Ik moet daarom ook heel voorzichtig zijn met alles. Opstaan is al heel veel moeite.

Luke loopt met me mee naar de badkamer en hij legt alvast wat handdoeken klaar. "Wat heb je verder nog nodig?" Vraagt hij.

"Shampoo, conditioner en een douchegel. Dat staat in de kast als het goed is." Zeg ik.

Luke knikt en pakt alles. Hij zet de douchekraan aan en draait zich dan naar me toe.

Ik doe de knopen van mijn broek open en Luke trekt mijn broek en onderbroek naar beneden. "Dank je, Luke." Zeg ik met een zwakke glimlach.

Hij knipoogt naar me en helpt me dan met mijn bovenkleding. "Gaat het?" Vraagt hij als mijn shirt uit is.

"Jawel." Zeg ik zacht.

"Je krijgt straks een shirt van mij aan." Zegt hij. "Die is wijder en dat is makkelijker aan en uit te doen."

Ik knik en ik stap in het douche gedeelte. "Luke?" Vraag ik.

"Ja?" Vraagt hij en hij pakt de kraan.

"Hoe ga ik dat straks doen als de jongens komen?" Vraag ik zacht.

"Met wat?"

"Nou.. met mijn bh?" Vraag ik. Ik heb sinds de operatie geen bh aangehad, omdat dat pijnlijk is over de wond.

"We zoeken wel even naar een groot shirt of een vest van mij. Dat komt wel goed." Zegt hij en hij laat het water over mijn haren stromen.

Ik sluit genietend mijn ogen als hij met zijn vingers de shampoo door mijn haren heen masseert.

"Zo ruikt het weer helemaal lekker." Zegt hij en hij spoelt het uit. Hij doet de conditioner in de puntjes van mijn haren, nadat ik heb gezegd dat dat moest.

Ik maak met een washandje mijn gezicht schoon en doe en daarna wat douchegel op. Ik was alvast mijn armen en mijn buik. Daarna geef ik het washandje aan Luke.

Hij wast mijn rug en mijn benen. "Wil je het daar zelf wassen of moet ik dat doen?" Vraagt hij.

"Ik denk dat dat nog te veel pijn doet." Zeg ik zacht en ik voel mijn wangen rood worden.

"Ik wil het wel voor je doen." Zegt hij.

"Alleen als je dat echt wil, anders hoeft het niet." Zeg ik.

"Kom maar, ik doe het wel even." Zegt hij glimlachend en hij knipoogt.

Ik rol mijn ogen om zijn blik en ik draai me naar hem toe.

Hij laat het washandje door mijn benen glijden en hij drukt zijn lippen op die van mij. "Ik kan niet wachten om weer dingen met je te gaan doen." Zegt hij hees.

"Je zult toch echt moeten wachten, want het mag nog niet." Zeg ik en zucht zacht door het gevoel.

"Amelia?" Vraagt hij.

"Hm?"

"Wat zou je ervan vinden als ik je ontmaagd?" Vraagt hij terwijl hij de washand in de wasmand gooit.

"Niet nu, maar als het weer veilig is voor mijn hart en als het op dat moment goed voelt, dan wel." Zeg ik zacht.

"Je moet weten dat ik voor je wacht, al moet ik nog een heel jaar wachten.. Ik hou van je." Zegt hij zacht en hij cupt mijn hoofd in zijn handen.

"Ik hou ook van jou, Luke." Zeg ik zacht en ik druk een kort kusje tegen zijn lippen.

"Dit is niet het romantische moment, maar wil je mijn vriendin zijn?" Vraagt hij.

Ik giechel en knik.

🌸🌸🌸

Een lang hoofdstuk voor jullie, speciaal omdat ik nu herfstvakantie heb en over een paar daagjes naar België ga!

Roommates ❥ Luke Hemmings ツWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu