Roommates ❥ Luke Hemmings ツ

02.

Pov Amelia.

Ik kijk de kamer door en het verbaasd me hoe klein het eigenlijk is. Op de foto's zijn de slaapkamers veel groter. Ik loop naar de badkamer en doe een vreugdes dansje als ik zie dat er een bad bij zit. Ik loop weer terug naar mijn slaapkamertje en doe mijn koffer open. Tijd om alles uit te pakken. Ik leg mijn broeken en shirtjes in de kast en mijn jurkjes hang ik op in de kast. Niet dat ik vaak jurkjes draag, maar ik draag ze alleen als er iets speciaals is of als het heet is en ik er een bikini onder heb. Ik leg al mijn beauty spullen in de badkamer neer en kijk daarna naar mijn bed. Dat had ik beter eerst kunnen doen.. Ik pak mijn favoriete beddengoed en maak mijn bed op. Daarna laat ik me erop vallen en sluit genietend mijn ogen. Na al die jaren heb ik eindelijk vrijheid.. Ik hoop wel dat die Luke een beetje aardig is, want anders wordt dit een hel voor ons. Ik schrik op als mijn mobiel afgaat. Ik pak hem en neem zonder te kijken op. "Met Amelia." Zeg ik.

"Dag lieverd! Hoe is het daar? Hoe ziet je kamer eruit? Is je kamergenoot leuk of slaap je alleen?" Vraagt mam.

"Oh hey mam. Ik had niet verwacht dat je zo snel al zou bellen.. maar het is hier wel leuk. Mijn kamer is kleiner dan verwacht, maar dat is niet zo erg want ik heb een eigen badkamer en de keuken en woonkamer zijn best groot." Zeg ik.

"Ja sorry, ik wilde je stem even horen. Het is toch raar hoor, nu moet ik zonder jou gaan avondeten." Zegt mam.

"Ja.." Zeg ik met een klein lachje. Ik wist dat ze het moeilijk vond om me los te laten, maar zo moeilijk..

"Heb je een kamergenoot?" Vraagt ze.

"Ja, het is een jongen en hij heet Luke. Volgens mij is hij wel aardig." Zeg ik.

"Doe het veilig, oké!" Zegt ze streng, maar wel met een kort lachje.

"Mam, doe normaal!" Sis ik. "Maar ik moet gaan."

"Is goed! Dag schat!" Zegt ze vrolijk voordat ze ophangt.

Ik rol mijn ogen en leg mijn mobiel in mijn kontzak. Ik loop naar de woonkamer en plof op de bank. "Hoe gaat dat hier met avondeten?" Vraag ik aan Luke en Ashton.

"Dat moet je zelf kopen. Je hebt in dit gebouw een klein winkeltje waar je dingen kunt halen, maar je kunt ook naar een andere supermarkt hier in de buurt." Zegt Ashton.

Ik knik kort.

"Mijn oude kamergenoot en ik deelde het geld met het eten altijd. Wil je dat met mij doen?" Vraagt Luke.

"Is goed." Zeg ik. "Heb je al eten?"

"Ik heb een pizza." Zegt hij.

"Pizza? Is dat wat je altijd eet?" Vraag ik lachend als ik zijn onschuldige ogen zie.

"Nee, de ene keer pizza, dan patat en dan pannenkoeken." Zegt Ashton lachend.

"Dude." Sist Luke.

"Wow, dan heb je wel een goede bouw voor iemand die zoveel slechte dingen eet.." Mompel ik.

"Ik sport veel." Zegt hij.

"Hier in de kamer of kan je ergens anders sporten?" Vraag ik.

"Je hebt in dit gebouw een sportschool, maar soms doe ik het ook gewoon hier of ik loop hard buiten." Zegt Luke.

"Nice!" Zeg ik glimlachend.

"Ben je een sport meisje?" Vraagt Ashton.

Ik knik en voel mijn wangen licht roze kleuren. "Ik sport regelmatig, omdat ik een goede conditie moet houden." Zeg ik.

"Moet?" Vraagt Luke fronsend.

"Eh ja, ik heb een hartziekte, waardoor ik sneller zwak ben als ik niet sport. Door het sporten blijf ik fit, maar als ik ziek word dan ga ik enorm achteruit en moet ik veel trainen om weer een goede conditie te krijgen.." Zeg ik.

"Oh.." Zegt Ashton zacht.

"Ik moet dus ook vaker gezond gaan eten." Zeg ik.

"Dus je word vanaf nu mijn keuken prinses?" Vraagt Luke met een lachje.

"Hm, ja!" Zeg ik glimlachend. "Zullen we boodschappen doen?"

"Oké." Zeggen Ashton en Luke.

"Dude, jij eet niet eens mee." Zegt Luke lachend.

"Ach, boeiend. Mag ik dan niet mee boodschappen doen?" Vraagt Ashton.