Roommates ❥ Luke Hemmings ツ

29.

Pov Amelia.

"Een man en een vrouw van rond de 20 zijn lastig gevallen op straat door de vlogger, Arzaylea. Zij is de ex van de man en ze heeft het gefilmd en het vervolgens online gezet. Dit zijn de beelden." Zegt de nieuwslezeres.

En daar komen de beelden..

"Fuck." Mompelt Luke.

"De volgers van Arzaylea vinden het niet normaal en reageren geschokt. Iemand zegt 'niet normaal dat ze zo iets filmt, ze heeft zo wie zo een abonnee minder' en weer iemand anders zegt 'ik vind het sneu voor de jongen en het meisje, ik wou dat ik ze een lief berichtje kon sturen'. De beelden van het filmpje staan nog online, maar worden waarschijnlijk binnenkort verwijderd van YouTube." Zegt de nieuwslezeres.

"Oh my gosh." Zeg ik zacht en ik bijt op mijn lip. Dan gaat mijn mobiel af, mijn moeder.. "Hey." Zeg ik als ik opneem.

"Amelia?!" Vraagt ze. "Wat zie ik op het nieuws? Waarom heb je niks gezegd?!"

"I-ik weet ik niet.. omdat je je anders zorgen zou maken denk ik." Zeg ik zacht.

"Je had het meteen moeten zeggen, dan konden we meteen aangifte doen tegen haar. Nu ben je overal op het Internet!" Zegt ze boos.

"Sorry." Zeg ik en ik kijk even naar Luke.

"Je hoeft geen sorry tegen mij te zeggen. Ik ben boos op dat meisje, die jullie heeft lastig gevallen." Zegt ze met een diepe zucht. "Wat gaan jullie nu doen?"

"Weet ik niet." Mompel ik.

"Vraag het aan Luke." Zegt ze.

"Luke, wat gaan we nu doen?" Vraag ik.

"Aangifte doen natuurlijk." Zegt hij.

"Hij zegt dat we aangifte gaan doen." Zeg ik door de telefoon.

"Nou dat is mooi. Ik ga ook aangifte doen, dan wordt ze door drie mensen aangeklaagd en dan gebeurt er misschien wel wat." Zegt ze.

"Ja, dat hoop ik wel.." Mompel ik en ik kijk naar mijn nagels.

"Het komt wel goed, liefje. Maak je maar geen zorgen. Iedereen is er voor jullie en niet voor zo'n meisje zoals haar. Azalera of hoe ze ook heet is gewoon een gemeen meisje." Zegt mam.

"Ze heet Arzaylea, mam." Zeg ik en grinnik kort.

"Ook goed. Hoe is Luke eronder?" Vraagt ze.

"Tja.. hij vindt het ook niet leuk." Zeg ik en ik kijk naar Luke.

"Snap ik." Zegt ze en ze zucht diep.

"Geef je moeder maar aan mij." Zegt Luke en hij steekt zijn hand uit.

"Oh, mam? Luke wilt wel met je praten." Zeg ik en ik geef mijn mobiel aan hem.

"Hey, ik ben het Luke." Zegt Luke. "Ik vind het inderdaad niet leuk dat dit is gebeurd en ik voel me ook schuldig, maar wat Amelia me al een paar keer heeft verteld is dat ik er niks aan kon doen.. al voelt het wel zo."

Ik hoor mijn moeder vaag zeggen dat het niet Luke's schuld is en ik vind ook niet dat het zijn schuld is. Ja, het is zijn ex, maar hij kon er niks tegen doen dat zij opeens zo deed. Ik weet dat Luke een leuke jongen is en hij krijgt af en toe wel aandacht van andere meisjes - wat ik eigenlijk helemaal niet leuk vind - dus ik denk dat Arzaylea gewoon jaloers op me is en dat ze Luke mist.

"Ja, ik ga goed voor Amelia zorgen. Het komt goed." Zegt Luke en hij knipoogt naar mij. Hij geeft even later mijn mobiel terug.

"Hey mam." Zeg ik weer.

"Weet je zeker dat het goed met je gaat? Ik ken jou goed genoeg om te weten dat je je hier druk om gaat maken." Zegt ze.

"Mam stop alsjeblieft. Het gaat echt wel goed met me en Luke is hier ook nog." Zeg ik en ik loop naar de keuken om een glas water te pakken. "Hij steunt me heel erg en ik hoop dat ik hem ook genoeg steun geef."

"Oké dan, maar je kan me gewoon bellen als het niet goed gaat. Je weet dat je altijd weer naar huis mag komen." Zegt ze.

Ik rol mijn ogen en houd een zucht binnen. Ik weet dat ze me gewoon mist en dat ze stiekem wilt dat ik naar huis kom, maar dat gaat niet gebeuren. "Weetje wat mam? Kom anders binnenkort langs." Zeg ik.

"Vanavond?" Vraagt ze.

"Nee, vanavond kunnen we niet. We hebben afgesproken met vrienden. Kom morgen maar." Zeg ik.

Luke kijkt me vragend aan.

"Is goed, ik laat nog wel een tijd weten. Tot morgen liefje en veel plezier vanavond!" Zegt ze.

"Doei mam, love you." Zeg ik.

"I love you too!" Zegt ze voordat ze ophangt.

"Spreken we vanavond af met vrienden? Dat wist ik niet." Zegt Luke grijnzend.

"Dat doen we ook niet, maar anders wou ze vanavond al langs komen en daar heb ik eigenlijk niet zoveel zin in.. Ik ben liever vanavond alleen met jou." Zeg ik en leg mijn hand in zijn nek.

Hij glimlacht naar me en trekt me op zijn schoot. "Ik zal je wel even goed laten voelen." Zegt hij.

"Je laat me altijd goed voelen, maar ik snap wat je bedoelt.." Mompel ik en druk mijn lippen op de zijne.