20.

332 15 0
                                    

Pov Luke.

Ik kijk wat uit het raam in het kamertje van Amelia. Ik ben best gespannen, omdat ze geopereerd wordt aan haar hart. Het is niet niks als je een nieuw hart krijgt. Er zouden veel dingen mis kunnen gaan, zoals dat haar donorhart niet uit zichzelf gaat kloppen of dat ze overlijdt. Het is gewoon een hele spannende operatie en het vervelendste van misschien allemaal is nog wel dat het zes uur kan duren.

"Hey." Zegt de moeder van Amelia als ze de kamer binnen loopt.

"Hey." Zeg ik glimlachend. "Hoe ging het?"

"Als je het afscheid nemen bedoeld, niet helemaal goed." Zegt ze zacht.

"Het is ook niet niks, zo'n operatie." Zeg ik en ik leg mijn hand op haar schouder.

Ze glimlacht waterig naar me en trekt me in een knuffel. "Dat klopt. Er zitten veel risico's aan verbonden, maar we kunnen niet anders." Zegt ze.

Ik knik als ze me los laat.

"Maar wat zag ik nou? Volgens mij vinden jullie elkaar wel leuk of niet?" Vraagt ze glimlachend.

Ik glimlach terug en wrijf over mijn nek. "Uhm ja, soort van." Zeg ik.

Ze lacht zacht.

"Wat?" Vraag ik.

"Ik ben zelf ook jong geweest dus ik weet wel hoe dat soort dingen gaan en ik heb Amelia nog nooit zo gezien. Ik denk dat ze je heel erg leuk vindt, Luke." Zegt ze.

Ik glimlach en ga op een stoel zitten.

"Ik hoop dat jullie je hart volgen. Sta altijd klaar voor elkaar, ook als het minder goed gaat. Als je een relatie met haar krijgt dan ben je bij een heel bijzonder meisje." Zegt ze glimlachend.

Ik wist al vanaf het begin dat Amelia niet zomaar een meisje is, ze is inderdaad bijzonder en heel lief.

"Ik ga wat drinken halen, wil je ook?" Vraagt ze.

"Nee, dank je wel." Zeg ik voordat ze wegloopt. Ik heb wel geluk met zo'n schoonmoeder. Toekomstige schoonmoeder hoop ik dan..

Roommates ❥ Luke Hemmings ツWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu