Roommates ❥ Luke Hemmings ツ

40.

Pov Amelia.

"Bedankt dat je er vandaag was. Ik hoop dat ik je morgen ook zie." Zegt mijn bijles docent. Ze geeft me bijles voor eigenlijk alle examen vakken.

"Ik kom morgen zeker weten." Zeg ik en sla mijn boeken dicht om ze vervolgens in mijn tas te stoppen.

"Dat is mooi! Goed om te horen dat je zo gemotiveerd bent." Zegt ze glimlachend. "Je wilt dit jaar echt slagen, hé?"

"Ja echt wel. Ik wil eigenlijk zo snel mogelijk beginnen met werken." Zeg ik.

"Snap ik, dat had ik ook vroeger." Zegt ze.

"Wou je altijd docent worden?" Vraag ik.

"Nee, ik wilde altijd zangeres worden, maar ik kan niet echt zingen." Zegt ze grinnikend. "Dus toen koos ik maar voor dit."

Ik knik glimlachend en sta op. "Bedankt voor de bijles vandaag." Zeg ik.

"Geen dank, tot morgen!" Zegt ze vriendelijk.

Ik glimlach en loop dan het lokaal uit, richting mijn kamertje. Als het goed is is Luke nu klaar met zijn examen van vandaag en is hij al in onze kamer. Zodra ik bij onze kamer aankom open ik de deur en zie ik verassend genoeg de moeder van Luke op de bank zitten.

"Hey Amelia!" Zegt Liz glimlachend.

"Oh hey!" Zeg ik vriendelijk en ik kijk naar Luke die in de keuken staan.

"Ik wist niet dat ze zou komen vandaag.." Zegt Luke en hij kijkt me spijtig aan.

"Oh dat geeft niet, als mijn moeder toch straks komt dan kan ze jouw moeder ook ontmoeten." Zeg ik en haal mijn schouders op. Ik zet mijn tas op de tafel en doe mijn schoenen uit voordat ik naar hem toe loop.

"Ik wil ook wel een andere keer terug komen." Zegt Liz.

"Nee joh, dat hoeft niet. Tenzij je mijn moeder niet wil zien." Zeg ik met een lachje.

Ze glimlacht naar me en draait zich weer om richting de televisie.

"Hoe was het examen?" Vraag ik zacht aan Luke en ik leg mijn handen op zijn borstkas.

"Het ging denk ik wel goed. Het was wel makkelijk." Zegt hij.

Ik glimlach en knik. "Mooi." Zeg ik.

Hij knikt ook en drukt een lange kus tegen mijn lippen. "Hoe was jouw dag vandaag?" Vraagt hij.

"Vermoeiend.. Er worden zoveel dingen in je hoofd gestampt, maar het is goed zo. Ik weet dat het beter is om het op deze manier te doen." Mompel ik.

Hij knikt en legt een plukje haar achter mijn oor. "Wil je wat drinken?" Vraagt hij.

"Ik pak zelf wel, ga maar bij je mammie zitten." Zeg ik glimlachend en pak wat fris. Ik kijk even toe hoe Luke met zijn moeder aan het kletsen is voordat ik erbij kom zitten.

"Hoe gaat het?" Vraagt Liz aan me.

"Goed, met jou?" Vraag ik.

"Ook goed! Ik hoorde van Luke dat je bijles neemt en later de examens doet." Zegt ze.

Ik knik.

"Ik denk dat dat inderdaad het best voor je is. Je hebt een hele boel aan je hoofd gehad met de operatie enzo." Zegt ze glimlachend.

Ik snap niet dat mensen dat vinden, het lijkt wel alsof ze allemaal medelijden met me hebben. Zo voel ik mezelf namelijk helemaal niet. Misschien dat het komt doordat ik altijd zeg dat het goed met me gaat, ook als dat niet waar is. Ik kom uit mijn gedachte als iemand op de deur klopt en daarna de deur open doet.

"Hey." Zegt mijn moeder.

"Hey mam." Zeg ik blij en ik wil opstaan, maar Luke houdt me tegen.

Hij staat op en neemt de jas aan van mijn moeder en vraagt wat ze wil drinken.

"Een watertje graag." Zegt mijn moeder en ze loopt naar de bank toe, waar Liz en ik op zitten.

"Hey mam." Zeg ik als ik opsta en haar een knuffel en een kus geef. "Dit is Liz, de moeder van Luke."

"Oh, ik wist niet dat je zou komen.. anders had ik een cadeautje meegenomen.." Zegt mijn moeder en ze schudt haar hand met Liz.

"Ik kwam eigenlijk onverwacht even op bezoek. Ik wist niet dat jullie hadden afgesproken dat je vandaag langs zou komen." Zegt Liz vriendelijk.

"Ach, wat maakt het ook uit." Zegt mam glimlachend en ze neemt plaats naast mij. "Hoe is het liefje?"

"Goed." Zeg ik knikkend. "Ik heb net mijn eerste bijles gehad en Luke heeft zijn tweede examen gehad."

"Ah oké, dat is mooi om te horen." Zegt ze en ze glimlacht vriendelijk naar Luke als hij haar drinken op de tafel zet. "Dank je wel."

Ik kijk naar Luke en zijn ogen ontmoeten de mijne. Ik voel mijn wangen gloeien als hij naar me knipoogt, dus ik kijk snel weg.

"Hoe ging het examen, Luke?" Vraagt mam.

"Wel goed denk ik. Ik vond deze makkelijker dan het eerste examen, maar dat wil niet meteen zeggen dat mijn cijfer hoger is." Zegt hij.

"Ja, dat klopt." Zegt mam.

We kletsen nog een hele middag door en onze moeders blijven zelfs avondeten.

✨✨✨

Hallo allemaal, nog even een hoofdstuk online in 2018. Ik wens jullie allemaal een liefdevol, gelukkig en gezond 2019! Ik hoop dat jullie het allemaal goed krijgen in het nieuwe jaar 🥂🎇.