Roommates ❥ Luke Hemmings ツ

34

Pov Amelia.

"Daar is hij wel! Ik heb je gemist, Luke." Zegt de moeder van Luke als ze de deur heeft geopend.

"Hey mam." Zegt hij glimlachend en hij geeft haar een knuffel. "Dit is Amelia."

"Hoi." Zeg ik vriendelijk en schud haar hand.

"Leuk je te ontmoeten, ik ben Liz. De moeder van Luke." Zegt ze lief. "Kom verder!"

We knikken, hangen onze nat geregende jassen op en lopen verder. Luke loopt gelukkig voorop.

"Aah daar hebben we Luke eindelijk, wat hebben we je lang niet gezien!" Zegt een man die best wel op Luke lijkt. Hij geeft Luke een mannelijke knuffel.

"Niet mijn schuld." Zegt Luke die zijn handen omhoog gooit.

"Van wie dan? Van je meisje?" Vraagt hij lachend en hij kijkt naar mij.

"Niet zo gemeen doen Ben." Zegt Liz.

"Hoi, ik heet Ben. Ik ben de oudste broer van Luke en daar zit mijn vriendin, Holly met haar baby." Zeg ik en hij wijst naar de eettafel.

Ik kijk naar haar maar zie helemaal geen baby. "Baby?" Vraag ik.

"Die is onderweg." Zegt hij glimlachend.

"Oh leuk!" Zeg ik blij en ik schud zijn hand. "Ik ben trouwens Amelia."

Hij lacht vriendelijk naar me.

Nadat ik de vader van Luke en de andere broer van Luke heb ontmoet zitten we aan de eettafel. De moeder van Luke heeft gekookt.

"Hoelang ben je nu zwanger?" Vraagt Jack aan Holly.

"Eenentwintig weken." Zegt ze trots.

"Ik kan echt niet wachten tot ze er is." Zegt Liz blij en ze zet de pannen op tafel.

Ik glimlach naar haar en kijk toe hoe Luke zijn eten opschept.

"Luke! Potverdikkie, eerst de gasten!" Zegt Liz.

"Voor mij is Amelia geen gast meer." Zegt hij en hij schept ook wat eten op mijn bord.

"Dankje." Zeg ik giechelend en kijk naar Luke.

"Hoe gaat het nu eigenlijk met je? Na je operatie?" Vraagt Holly voorzichtig.

"Het gaat best wel goed." Zeg ik met een glimlach. Ik snap dat ze het misschien eng vind om het te vragen, na alles wat er is gebeurd, maar ik vind het niet erg.

Luke knikt. "Je conditie is alleen nog wat minder en je nek doet soms nog wat pijn, maar verder gaat het wel goed, toch?" Vraagt hij.

Ik knik.

"Je nek?" Vraagt Andrew, Luke's vader.

"Ja, je kon onder andere last krijgen van je nek enzo. Het stelt niet veel voor." Zeg ik en haal mijn schouders op.

"Een harttransplantatie is niet niks. Ik ben blij voor je dat alles goed is gegaan." Zegt Liz en ze wrijft kort over mijn arm.

Ik glimlach en knik naar haar.

"En hoe is het nu na dat hele Arzaylea gebeuren?" Vraagt Ben.

"Ben!" Sist Holly en ze geeft hem een zacht duwtje.

"Je zou daar niet over praten." Zegt Luke en hij kijkt niet blij.

"Het is oké.." Zeg ik zacht.

"Het is niet oké! Het is mijn ex die mijn vriendin heeft lastig gevallen en ik heb je gevraagd of je er niet over zou beginnen!" Zegt Luke boos tegen Ben.

"Sorry, ik wist niet dat het zo'n groot ding was." Zegt Ben en hij kijkt mij aan.

"Het is geen groot ding. Het is oké, echt." Zeg ik en ik leg mijn hand op Luke's been.

Hij draait zijn hoofd en kijkt me spijtig aan. "Sorry.." Zegt hij.

"Het geeft niet." Zeg ik tegen hem en kijk daarna naar Ben. "Ik denk dat Arzaylea me sterker heeft gemaakt, hoe raar het ook klinkt. Ze heeft me gekwetst, maar daarna kreeg ik allemaal lieve berichtjes. Door die berichten ben ik me beter gaan voelen en ik heb het litteken geaccepteerd, bijna dan.."

"Over een tijdje heb je alles geaccepteerd. Je mag er altijd met me over praten als je daar behoefte aan hebt." Zegt Liz en ze leg haar hand kort op mijn hand.

Ik glimlach naar haar. "Dank je wel, Liz." Zeg ik.

Liz is zo'n lieve moeder en ik ben nu al blij met haar als schoonmoeder.