24.

343 13 0
                                    

Pov Amelia.

Het is één week later nadat ik thuis ben gekomen en ik loop weer in het ziekenhuis. Dit keer voor een controle voor de wond.

"Amelia Jones." Zegt de zuster.

Ik sta op en geef haar een hand voordat ik haar achterna loop naar de onderzoek kamer.

"Zo, hoe gaat het met je?" Vraagt ze.

"Goed. Ik ben af en toe nog wel moe, vooral als ik moet trap lopen enzo." Zeg ik.

Ze knikt. "Dat hoort er inderdaad bij. Over twee weken mag je weer een beetje beginnen met sporten met een fysiotherapeut, maar dat wist je al toch?" Vraagt ze.

"Ja, ik heb daar al een afspraak voor staan." Zeg ik knikkend.

"Oké dat is mooi. Dan wil ik nu graag naar de wond kijken, dus je mag je bovenkleren uit doen en komen staan." Zegt ze.

Ik knik en doe mijn dikke trui uit. Ik heb een dikke trui aan, omdat ik geen bh aan had. Het is het verschrikkelijkste gevoel ooit om geen bh aan te hebben, maar omdat het niet fijn zit met de wond draag ik het maar eventjes niet.

"Ik ga nu de pleister eraf halen." Zegt ze en ze haalt de grote pleister eraf. "Kijk eens."

Ik kijk naar de plek van de wond en het ziet er niet heel smakelijk uit.

"Ik ga het nog even schoonmaken." Zegt ze en ze pakt alle spulletjes. "Het kan een beetje prikken." Zegt ze en ze trekt plastic handschoenen aan voordat ze de wond schoonmaakt.

Het prikt wel een beetje, maar met de pijn die ik de afgelopen vier weken heb gehad is dit totaal niet erg.

"Zo, nu is hij helemaal schoon." Zegt ze glimlachend. "Het ziet er erg mooi uit. De wond is mooi dichtgegroeid, maar je ziet hier al wel dat er nog wat korstjes aanzitten."

Ik knik.

"Trek de korsten er niet af, want daar word je litteken niet mooier van. Als de wond open gaat of als er bloed uit komt, bel dan meteen. Je mag altijd bellen als je het niet vertrouwd." Zegt ze. "Heb je nog vragen?"

"Mag ik gewoon zo onder de douche?" Vraag ik.

"Ja, er mag nu gewoon weer water opkomen. Zorg ervoor dat er niet veel shampoo of iets dergelijks op gaat, want dan kan het nog wel gaan ontsteken en ga nog niet in bad. Wacht met een bad tot de hechtingen eruit zijn." Zegt ze.

"Oké, en een bh?" Vraag ik.

"Je mag gewoon een bh aantrekken. Als dat niet fijn is mag je ook eventueel een sport bh aantrekken, maar dat is vaak stakker en dan drukt het tegen de wond en dat vinden de meeste vrouwen niet prettig." Zegt ze.

"Oké." Zeg ik glimlachend. "Bedankt!"

"Geen dank! Ik hoop dat de wond verder goed geneest en dat je zelf ook wat beter gaat voelen." Zegt ze als ze de spullen weer opruimt.

Ik knik en trek mijn hemdje en de dikke trui over mijn hoofd.

"Je krijgt nog een briefje mee, deze moet je meenemen naar de apotheek hier beneden, want ik geef je nog een zalfje voor de wond." Zegt ze. "Door de zalf geneest de wond sneller en het litteken zal er beter uitzien."

"Dank u wel!" Zeg ik en neem het papiertje van haar aan. Ik doe mijn handtas over mijn schouder en geef de zuster nog een hand.

"Geen probleem, rust goed uit." Zegt ze vriendelijk.

Roommates ❥ Luke Hemmings ツWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu