27.

360 14 2
                                    

Pov Amelia.

De volgende ochtend word ik wakker in Luke's bed, zonder Luke. Ik gaap en rek me uit. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een paar appjes heb.

Een paar uit de groepsapp waar de jongens, Crystal en ik in zitten en een berichtje van Luke.

Luke: Goodmorning princess, ik ben even hardlopen en daarna ga ik boodschappen doen. Ik ben er zo weer!

Ik leg mijn mobiel weer weg en ga rechtop zitten. Ik ben nog best wel moe. Ik sta op uit het bed en merk dat ik naakt ben. Oh ja, ik ben gisteren ontmaagd door Luke.. ik kijk in het bed en zie dat ik gelukkig niet heb gebloed. Ik loop naar mijn eigen badkamer en kijk in de spiegel, dat stomme litteken weer.. een heel lelijk litteken. Ik schud zuchtend mijn hoofd, zet de kraan aan van de douche en zet alle spullen klaar. Als het water warm genoeg is stap ik eronder en ik was mijn haren. Zodra ik klaar ben droog ik mijn lichaam en haren en ik trek een zomerse outfit aan, want het wordt warm vandaag. Ik doe mijn natte haren in twee vlechten en ik doe nog een klein beetje make-up op. Ik loop terug naar de woonkamer en ik zie Luke staan in de keuken. "Hey." Zeg ik.

"Oh hey, je bent wakker." Zegt hij glimlachend.

Ik knik en loop naar hem toe. Ik sla mijn armen rond zijn middel en ik druk mijn lippen op die van hem.

"Ik heb een ontbijtje voor je gekocht. Als jij die nou even opeet dan ga ik douchen en dan gaan we daarna naar de stad." Zegt hij.

"Ja, leuk!" Zeg ik glimlachend. "En douchen lijkt me een goed plan, je stinkt."

Hij lacht en steekt zijn middelvinger op als hij wegloopt.

Ik pak een bord en leg daar het croissantje op die Luke voor me heeft gekocht. Ik smeer er wat jam op en eet het dan op.

🌸

"Weet je zeker dat ik dit topje wel kan dragen?" Vraag ik aan Luke terwijl we buiten lopen.

"Je bedoelt met je litteken?" Vraagt hij, waarop ik knik. "Ja. Het topje staat je leuk en het litteken valt nauwelijks op."

Ik glimlach kleintjes en pak zijn hand vast. Misschien heeft hij ook wel gelijk en valt het reuze mee. "Oh, deze winkel is leuk!" Zeg ik en ik trek hem mee de winkel in.

"Wat heb ik mezelf aangedaan." Zegt hij.

Ik grinnik en rol mijn ogen. "Tja, geen idee." Zeg ik en ik kijk tussen de rekken. Ik pak een paar leuke shirtjes en topjes voordat ik naar de paskamer loop.

"Mag ik zitten in het pashokje? Ik kan niet meer staan." Zeurt hij. Hij heeft de hele tijd achter me aan gelopen, dus ik snap wel waarom hij zeurt.

Ik grinnik en knik voordat we samen het pashokje inlopen. "Oogjes dicht." Zeg ik voordat ik mijn topje uittrek. Ik pas alle shirtjes en topjes voordat ik kies welke ik houd en welke ik weg doe.

"Dat licht roze topje stond je echt schattig." Zegt Luke.

Ik glimlach en trek mijn eigen topje weer aan. "Vind je?" Vraag ik.

"Ja, die moet je echt nemen." Zegt hij als hij opstaan en uit het pashokje loopt.

Ik knik en hang de kleren aan het rek die ik niet wil hebben en de rest neem ik mee naar de kassa. Ik reken af en daarna loop ik naar Luke die al bij de uitgang staat te wachten. "Klaar!" Zeg ik glimlachend.

"Mooi! Heb je zin om straks ergens te lunchen? Ik trakteer." Zegt hij.

"Leuk! Misschien kunnen we eerst nog naar een andere winkel, want het is pas half twaalf." Zeg ik en ik kijk naar hem.

"Nog een winkel?" Vraagt hij met een zucht.

"We kunnen naar een mannenwinkel gaan? Dan gaan we kijken voor jou." Zeg ik glimlachend en ik pak zijn hand vast.

Hij knikt en we lopen door de stad. "Dan vind ik het goed." Zegt hij glimlachend en dan stopt hij opeens met lopen.

"Wat doe je?" Vraag ik verbaasd en ik zie dat er een meisje naar ons toe komt lopen.

"Arzaylea?" Vraagt Luke verbaasd en geïrriteerd.

Roommates ❥ Luke Hemmings ツWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu