Roommates ❥ Luke Hemmings ツ

13.

Pov Amelia.

"Amelia? Je bent te laat." Zegt de docent als hij me binnen ziet lopen.

"Ja, sorry." Zeg ik en loop naar mijn plekje. Gelukkig is het hier je eigen verantwoordelijkheid als je te laat bent of niet op komt dagen.

"Gaat het wel?" Fluistert Luke als ik naast hem zit. "Je zat zo lang op de wc.."

"Ik was misselijk." Fluister ik en leg mijn boek op tafel.

"Heb je overgegeven?" Vraagt hij zacht en bezorgd.

Ik knik voorzichtig en sla mijn boek open. Ik hoop dat ik maar wat verkeerds heb gegeten, want als ik ziek wordt dan ga ik me zo slecht voelen in combinatie met mijn hartziekte.

"Nog steeds misselijk?"

Ik knik en sla mijn armen voor mijn buik heen.

"Ga dan naar onze kamer." Zegt hij.

"Ik wilde je niet ongerust maken, dus ik ging maar hierheen en het is raar om nu weg te gaan dus ik wacht wel tot de les voorbij is." Mompel ik.

"Wil je dan alleen zijn of zal ik met je mee gaan?" Vraagt hij en hij haalt zijn hand door mijn haren.

"Dat moet je zelf weten, het is wel beter als je op school blijft, want je moet die ene toets nog maken." Zeg ik.

"Dat is waar, maar ik kan je niet alleen laten gaan. Je ziet er niet zo heel goed uit.." Zegt hij voorzichtig en legt zijn hand op mijn voorhoofd. "Ik denk dat je koorts hebt."

Ik glimlach kleintjes en zucht. Altijd als ik ziek ben kom ik vaak in het ziekenhuis terecht..

"Waar denk je aan?" Vraagt hij zacht.

"Oh, niks. Ik denk dat ik mijn moeder zometeen ga bellen." Mompel ik.

Luke knikt en drukt een kus op mijn wang.

🌸

Nadat de les voorbij was ben ik meteen naar mijn slaapkamer gegaan en ben in bed gaan liggen. Ik heb mijn moeder gebeld en ze komt meteen naar me toe. Als ik geklop op de deur hoor stap ik uit bed en open ik de deur. "Hey mam." Zeg ik zacht.

"Hey lieverd." Zegt mam die haar armen om me heen slaat. "Het was niet de bedoeling dat we elkaar nu zouden zien om deze reden.."

Ik zucht en knik.

"Ik heb de dokter al gebeld en hij zegt dat je daar heen moet voor controle. Het kan zijn dat je daarna naar het ziekenhuis moet dus je moet voor de zekerheid al wat spullen meenemen." Zegt ze en ze wrijft door mijn haar.

"Ik heb echt geen zin om in het ziekenhuis te liggen.." Mompel ik.

"Dat hoeft misschien ook niet, maar het kan zijn van wel, omdat dat dat vroeger wel moest. Het is beter als je zelf je spullen pakt, want je weet al waar alles ligt enzo." Zegt ze.

Ik knik en loop naar mijn slaapkamer.

Mam loopt achter me aan en geeft me een grote tas. "Ik heb deze van thuis meegenomen." Zegt ze.

"Thanks." Zeg ik en open mijn kledingkast.

"Zal ik je helpen met inpakken?" Vraagt ze, waarop ik knik. "Twee pyjama's, joggingbroek, gewone broek en een paar shirtjes. Schone onderbroeken enzo.." Noemt ze op.

Mam pakt alles en vouwt het netjes op om het vervolgens in de tas te leggen.

Ik pak mijn toilettas en stop er verzorging- en beauty producten in. Ik prop het in de tas en rits het dan dicht. "Goed zo?" Vraag ik.

Mam knikt en zet de tas bij de deur. "Ga je nog wat naar je kamergenoot sturen?" Vraagt ze.

"Oh ja.. Luke.." Mompel ik en ik pak mijn mobiel. Ik bel hem op.

"Hey, met Luke." Zegt hij.

"Hey Luke, ik ben het. Amelia.." Zeg ik.

"Amelia? Alles goed? Moet ik naar je toe komen?" Vraagt hij.

"Je hoeft niet te komen. Ik ga met mijn moeder naar de huisarts voor een controle. Het kan zijn dat ik daarna naar het ziekenhuis moet, maar dat is niet zeker.." Zeg ik.

"Wat? Ik kom er nu aan." Zegt hij gehaast.

"Nee, Luke. Dat hoeft niet. Je kan toch niks doen en ik ben met mijn moeder." Zeg ik en kuch zacht, hopend dat hij de hint snapt dat mijn moeder nog niet weet dat we een relatie hebben.

"Oh.. maar wat als je in het ziekenhuis ligt dan?" Vraagt hij.

"Dan kan je langskomen. Het is niet zo dat ik in het ziekenhuis kom te liggen. Er is een mogelijkheid." Zeg ik en loop mijn moeder achterna naar de auto.

"Oké, laat het me zo snel mogelijk weten." Zegt hij.

"Zal ik doen." Zeg ik.

"Succes en ik hou van je." Zegt hij.

"Dank je wel en uhh ja." Zeg ik met een lachje. Ik kan nu geen ik hou ook van jou zeggen, want dat is raar met mijn moeder erbij die van niks weet. "Tot later Lukey." Zeg ik en hang op als hij ook doei heeft gezegd.

🌸🌸🌸

Hellooo, hoe gaat het met jullie?